Rugbyend UvA-duo helpt Ascrum aan winst in studentenklassieker
Stormwinden, pitchers vol bier en drie dozijn potige kerels zorgden zaterdag voor een enerverende rugbyklassieker tussen Ascrum en DSR-C. Twee keer veertig minuten lang werd de oudste studentenploeg van Nederland volledig overspeeld door de beste studentenploeg van Nederland.
Een zweem van tijgerbalsem na een duel langs de zijlijn. Synchroon gekreun van twee ploegen in een scrum. Oer-achtig gebrul vanaf de tribune na een imponerende try; zelfs de fraaiste rugbyfoto's, vol botsende ledematen en verwrongen gezichten kunnen niet vangen wat bezoekers van rugbywedstrijden ter plekke ervaren. Deze indrukken werden zaterdag nog eens versterkt door een aanhoudende storm die raasde over het hoofdveld van Sportpark de Eendracht, waar het Amsterdamse Ascrum en het Delftse DSR-C dé studentenklassieker van de Ereklasse uitvochten.
Ascrum voelde die wind tijdens de eerste helft vol in het gezicht. Een moeilijke situatie voor elk rugbyteam, weet Ascrum-preses Lennart Jager (21). ‘Eén ferme trap van de tegenstander tegen de bal en je kan weer zestig meter terug,’ aldus de UvA-student bèta-gamma.
Beuken tegen de muur
De spelers van Ascrum, waaronder UvA’ers Allerd Reitsma (22, psychologie) en Stijn Albers (20, business administration), weigerden zich te schikken naar het voorbeeld van de achterover gebogen bomen naast het stadion. Met het hoofd vooruit beukend tegen de muur van wind en tegenstanders, brachten ze de ovalen bal keer op keer richting de achterlijn van de bezoekers. Binnen elf minuten stond het 16-0 voor de Amsterdammers.
De supporters van Ascrum leken nauwelijks verbaasd. Succes went blijkbaar snel. Ook de vorige vier klassiekers eindigden in winst voor het Amsterdamse team, dat de voorbije jaren is uitgegroeid tot een stabiele middenmotor in de Ereklasse. ‘Ik verwacht dat we dit jaar de Nationale PlateNa de winterstop wordt de Ereklasse opgesplitst in twee groepen van zes clubs: de top zes en de bottom zes. De winnaar van de bottom zes krijgt de Nationale Plate. gaan winnen,’ voorspelt voorzitter Lennart.
Dilemma?
De opmars van Ascrum heeft ook nadelen. Hoe sterker Ascrum presteert, hoe lastiger het wordt voor jonge studenten om zich in het eerste team vol ervaren mannen te knokken. Hoe zorgt de club ervoor dat Ascrum 1 blijft presteren zonder haar studentikoze karakter te verliezen?
Een van de antwoorden op dit dilemma vormen de Jonghe Honden, de beginnersgroep vol slanke en gemotiveerde studenten. ‘Drie jaar geleden was ik ook Jonghe Hond,’ herinnert Allerd zich. ‘Een van de mooiste tijden van mijn leven. Je leert op een intense manier de beginselen en maakt dingen mee die je nooit meer vergeet.’
Als de basis eenmaal is gelegd, volgt na enkele jaren spelen met het tweede elftal de vervolgstap. ‘We sturen talenten voor een lange stage naar Zuid-Afrika,’ vertelt Lennart. Aldaar worden de voormalig jonge honden met loodware trainingen en nog zwaardere maaltijden klaargestoomd voor het echte werk. ‘Toen ik richting Zuid-Afrika vertrok woog ik negentig kilo. Toen ik terugkwam was ik honderd plus,’ lacht Allerd.
Mede dankzij studenten als Allerd en de nog potigere Stijn, wiens vader en oom ook voor Ascrum speelden, weten de Amsterdammers in de tweede helft de score verder op te voeren. Toch wordt het publiek ongeduldig. ‘Hey Lennart! Waar blijven die streakers nou?!’
(Lees verder onder de afbeelding)
Blote Honden
De roepende toeschouwers hebben een extra motief: op rondgaande kaartjes staat dat de entree van een streaker eenieder verplicht tot het leegdrinken van zijn bierglas. Lennart weet wat hem te doen staat. Hij grijpt zijn telefoon en pleegt wat belletjes.
Een paar minuten later hollen twee slanke Jonghe Honden poedelnaakt het veld op. Tegelijkertijd gieten tientallen Ascrummers hun plastic bierglazen achterover in hun keel. En ondertussen loopt het eerste team uit naar een grandioze 46-5 overwinning. Ascrum de beste studentenclub van Nederland, binnen én buiten het veld? Bij Ascrum weten ze dat het waar is.
