UvA-student Geertje stapt op als LSVb-voorzitter: ‘Anderen vonden me te radicaal’

‘Ik ben in het LSVb-bestuur gegaan om het activisme in de LSVb terug te krijgen, naar de roots terug te gaan, naar het studentenprotest,’ vertelt ze telefonisch. ‘Wat is er mooier om de protesten die overal in studentensteden plaatsvinden naar een hoger niveau te tillen, om het meer gewicht te geven?’

Verboden

Vanaf dag 1 waren er echter al frustraties, zegt Hulzebos, die op 24 juni aantrad. ‘Of eigenlijk al daarvoor. Ik had voor de zomer de Night of Protest van Humanities Rally medegeorganiseerd. De overige bestuursleden verboden me om daarheen te gaan, omdat ze het te radicaal vonden. Pas na veel druk van het vorige bestuur stemden ze ermee in dat ik ging.’ Bij de volgende protestactie was het weer raak. ‘Bij de NewUni-Night was ik gevraagd als moderator. Dat werd me verboden. Ook het bijwonen van lezingen mocht niet.’

Het radicalisme van de LSVb-voorzitter blijkt een tikkende tijdbom binnen het bestuur. ‘De andere vier bestuursleden waren unaniem voor vergaderen, voor overleggen, voor het bewandelen van de bureaucratische route,’ vertelt Hulzebos. ‘Ik niet. Protest vereist dat je de straat opgaat, vergaderen op kantoor is juist de doodsteek als je het mij vraagt.’

(Lees verder onder de afbeelding)

Begin september barst de bom na een interview dat Hulzebos geeft in Trouw. Daarin noemt ze de bezuinigingen ‘om te janken’. Het LSVb-bestuur wordt uitgenodigd voor een gesprek op het ministerie. ‘De overige bestuursleden vonden dat ik te radicaal was. Maar laten we nou eerlijk zijn: “Die bezuinigingen; die zijn toch om te janken?” Dat heb ik ook tegen de minister gezegd. We moeten trots zijn dat de minister zit te zweten als wij iets doen.’

Telefoon geblokkeerd

Een paar dagen na dat gesprek werden Hulzebos’ telefoon en mailaccount geblokkeerd. Het bestuur heeft niet eens mijn afspraken afgezegd, terwijl ze dat wel beloofd hadden. ‘Dan werd ik ineens gebeld door de assistent van de vicevoorzitter van de VU waarom ik niet bij een afspraak was, of door iemand anders waarom ik niet meer op mails reageerde. Op deze manier ben ik zowel in naam als persoon geschaad en ondermijnd.’

Volgens Hulzebos is haar vertrek een symptoom van een groter probleem. ‘Waartoe is de vakbond op aarde? Mijn zorg is dat de mensen in het bestuur alleen willen praten of overleggen, terwijl allang is gebleken dat dat weinig oplevert en heel veel studenten juist willen protesteren. Mijn hoop is dat studenten actief blijven tegen de bezuinigingen en blijven protesteren. In mijn functie als LSVb-voorzitter kon ik dat niet verwezenlijken, door de aversie die er heerst tegen het voeren van acties die verder gaan dan een ludiek karakter. Maar daar buiten blijf ik strijden voor beter hoger onderwijs.’

Slechte samenwerking

Vicevoorzitter Carline van Breugel zegt dat de discussie met Hulzebos ‘helemaal niet gaat om het wel of niet voeren van actie’. ‘We zijn gewoon vijf mensen in een bestuur die niet goed kunnen samenwerken. Dat verdient geen pluim, maar dat ligt aan ons allemaal,’ zegt Van Breugel. ‘We waren nog bezig met mediation en hadden afgesproken dat we dit intern zouden houden.’

Dat het nieuws naarbuiten komt vindt Van Breugel jammer. ‘Het is de start van een actieweek in het hoger onderwijs. Het zou nu daarover moeten gaan. Dit is zonde.’ Op de voorvallen die Hulzebos noemt wil Van Breugel niet ingaan: ‘We bespreken dat eerst met onze leden en dan pas met de buitenwereld.’

Er is inmiddels een petitie opgestart om ervoor te zorgen dat Hulzebos wederom voorzitter wordt en dat de bond ‘weer een activistische houding aanneemt’.

Dit bericht is om 17.50 uur aangevuld met een reactie van Van Breugel. Zij wilde eerder niet reageren.