Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Folia
actueel

Folia 70: het onverwachte overlijden van UvA-voorzitter Jankarel Gevers

Sterre van der Hee,
23 oktober 2018 - 12:33

Folia bestaat 70 jaar. Deze maand blikken we dagelijks terug met een artikel uit ons archief. Vandaag: UvA’ers rouwen om het onverwachte overlijden van UvA-voorzitter Jankarel Gevers. Zijn secretaresse Ada Out (51) vertelt. ‘Hij had sinds een paar maanden een gsm-telefoon. Hij belde vanuit het buitenland om een babbeltje te maken.’

‘Een doorsneedag bestond gewoon niet’ 

28 augustus 1998 – Monique Doppert

 

Alles houdt op. Ook de telefoon rinkelt nog zelden. Haar bureau, evenals de vloer van haar kamer, is bezaaid met stapeltjes boeken en papieren. Zijn stapeltjes, want Ada Out (51) is bezig zijn kamer, bureau en boekenkast op te ruimen. Het zijn vreemde, trieste dagen na de begrafenis van Outs directe baas Jankarel Gevers. 

 

Zijn secretaresse stroomlijnde elke werkdag het leven van collegevoorzitter Gevers. Ze maakte de eerste selectie uit de post, telefoontjes en mailtjes. Wat heeft prioriteit, wat kan wellicht iemand anders afhandelen? Out zorgde dat Gevers op het juiste moment op de juiste plaats was en over de juiste informatie beschikte. 

‘Hij heeft veel te hard gewerkt. Het gebeurde zelden, maar als op een middag afspraken vervielen, dan ontspande hij en ging uitgebreid zitten in de stoel tegenover mij’

Momenteel ruimt Out zijn kamer op. Ze zegt zijn vele abonnementen op en overlegt vrijwel dagelijks met zijn vrouw Margareth Gevers over onder meer de zakelijke post die ze thuis ontvangt. Sinds zijn overlijden woensdag vijf augustus hebben beide vrouwen elkaar veel gezien en gesproken. Samen werken ze zich door de papieren en organisatorische nalatenschap heen.

 

Out werkte twee jaar voor collegevoorzitter Van Kemenade toen deze werd opgevolgd door Jankarel Gevers. Afgelopen mei was het precies tien jaar geleden dat Gevers de voorzittershamer overnam. Ondanks hun nauwe werkrelatie herkende ze niet veel in de omschrijvingen van de sprekers tijdens de afscheidsbijeenkomst. Gevers werd onder andere humoristisch en vrolijk genoemd en zijn scherpzinnigheid tijdens vergaderingen werd veelvuldig geprezen. Out: ‘Ik realiseerde me dat ik hem op een heel andere manier heb meegemaakt. Ik zag hoe hij zijn volle agenda afwerkte, vaak van acht uur in de ochtend tot ’s avonds laat. Zoals ik hem ken, stond hij altijd onder druk. Een doorsneedag bestond gewoon niet.’

 

Volle dagen

Ze pakt zijn agenda en bladert door de volle pagina’s. Volgeboekte dagen, hier en daar met typex bijgewerkt. Een afspraak maken met Gevers was altijd mogelijk voor iedereen. Deze toegankelijkheid heeft een keerzijde. Er was vrijwel geen lucht tussen zijn afspraken, vergaderingen en andere bijeenkomsten. Out: ‘er was weinig tijd voor een gezellig praatje. Hij kwam ’s ochtends binnen en ging gelijk aan het werk. Dat is zo gegroeid en dat is zo gebleven. We hadden aan een half woord genoeg. Er werd hier heel hard gewerkt, we maakten wel grapjes over en weer. Ook om de spanning uit de lucht te halen. Maar soms hoorde ik hem over de gang naar een volgende afspraak lopen en zachtjes zuchten. Zijn nieuwe bezoek ontving hij echter net zo charmant en geïnteresseerd. Hij liet niets merken van zijn moeheid. Dat is heel professioneel.’

 

Na een stilte: ‘Hij heeft veel te hard gewerkt. Het gebeurde zelden, maar als op een middag afspraken vervielen, dan ontspande hij en ging uitgebreid zitten in de stoel tegenover mij. Hij kon erg genieten van taartjes en bonbons. Zijn ogen begonnen helemaal te glimmen van plezier als iemand jarig was en de taart werd uitgedeeld. Concerten en theaterbezoek gaf hij aan mij door. Dan ging er een streep door de avond: geblokkeerd. Zo’n avond uit was zijn manier van ontspannen. We hebben geprobeerd meer lucht te krijgen in die overvolle agenda door bijvoorbeeld geen afspraken te maken voor negen uur ’s ochtends. Dat is nooit echt gelukt.’

‘Voor mij was het de ideale werkgever. Jankarel was nooit boos of chagrijnig’

Weinig woorden

Gevers had sinds een paar maanden een gsm-telefoon. Hij belde ook vauit het buitenland om Out te vragen hoe het was en een babbeltje te maken. Hij had het echter nooit over privézaken. Hij had ‘moeite met grote emoties’, zoals Roel in ’t Veld opmerkte tijdens een afscheidsbijeenkomst. Jankarel was een beetje verlegen, beaamt Out. ‘Hij kon grote stilten laten vallen. Hij sloeg wel altijd alles op maar had weinig woorden nodig.’

 

Out heeft met veel plezier op de derde verdieping van het Maagdenhuis gewerkt. ‘Het is een interessante plek. Het was een zelfstandige baan, want Jankarel liet veel aan mij over. Ik maakte voor een groot deel uit wat wel en wat niet belangrijk was, wat nu en wat later moest gebeuren.’ Elke dag legde ze een bijgewerkt afsprakenlijstje voor de volgende dag op zijn bureau. Per afspraak vermeldde ze onderwerp, plaats, tijd, en de namen van de andere aanwezigen. De dag vóór een bespreking gaf Out hem de benodigde vergaderstukken. Out: ‘Hij kon heel snel lezen. HIj haalde zo de belangrijke punten uit zo’n pak papier. Sommige mensen kunnen dat. Persoonlijke brieven spaarde hij op voordat hij ze aan mij dicteerde. Soms kwam hij aan mijn bureau staan en gaf zo een brief op.’

 

‘Voor mij was het de ideale werkgever. Jankarel was nooit boos of chagrijnig. We hadden een open, zakelijke relatie. Ik deed alles voor hem. Ik voelde me op mijn gemak. Als hij commentaar had, hoefde ik dat nooit lijdzaam te ondergaan. Ik kon altijd een weerwoord geven. We zaten in een gelijkwaardige situatie, zelfs al was hij mijn baas. Het was voor mij juist een uitdaging dat Jankarel niet altijd even makkelijk was. Werken met hem was nooit saai.’