Deze zomer bezoekt Folia wekelijks een Crea-zomercursus. Vandaag: de musical Chicago in 10 minuten. ‘Je moet rigoureus durven knippen.’
De armen en benen worden losgeschud, er wordt gesprongen op de plaats, de heupen worden gedraaid en de rug gestrekt. Het lichaam van de elf cursisten moet ondanks de zomerse temperaturen toch nog opgewarmd worden, want deze week leren ze een hele musical gepropt in tien minuten.
Dit jaar kozen docenten Frank Irving en Sietse Remmers – beiden met een achtergrond in theater en muziek – voor de musical Chicago. Zij vonden het verhaal over showgirls Roxie en Velma, die beiden een moord op hun geweten hebben, prima in een korte versie passen. ‘Als je de essentie van een musical goed voor ogen hebt, dan lukt dat,’ vertelt Sietse. ‘Je moet rigoureus durven te knippen.’
Maar Sietse wil ook zorgen dat alle cursisten in de tien minuten evenveel kans krijgen om te shinen. Want dat verdienen ze. Inmiddels is Frank overgegaan tot het oefenen van een van de scènes. Een van de twee mannelijke deelnemers heeft een solo en de rest van de groep danst achter hem. In de dans op het lied ‘All that jazz’ kunnen de jazzhandjes natuurlijk niet ontbreken. ‘Ze moeten eigenlijk een beetje alcoholistisch trillen,’ geeft Frank de deelnemers als tip.
Klein octopusje
Als de jongen zijn uithaal in de solo zingt, klinkt er ‘yes’ vanuit de rest van de groep en gaan er duimen omhoog. Hij krijgt van Sietse nog wat aanwijzingen voor zijn bewegingen. ‘Je hoeft de armen niet zo te doen als de rest. Hooguit beweeg je ze als een klein, bang octopusje.’ De jongen lacht. Hij snapt het. De rest van de deelnemers moet hun armen juist wel groot bewegen. Frank: ‘Zwier ze rond alsof je geen gewrichten hebt en een eitje in je hand houdt.’ De groep begint meteen met de armen te zwaaien en rond te lopen.
Dan neemt Sietse een van de deelnemers apart. Rachel Cobben (19) gaat zo een solo doen en krijgt eerst wat individuele begeleiding. ‘Dat vind ik superfijn,’ zegt ze. ‘Nu krijg ik specifieke feedback, terwijl je anders misschien niet zo opvalt in de groep.’
Rachel volgt op dit moment een tussenjaarprogramma in Amsterdam en gaat volgend jaar in Wageningen studeren. ‘Ik wilde graag een cursus als deze doen, maar omdat ik geen student ben was ik bang dat ik de volle prijs moest betalen. Na een mailtje en mijn bewijs van inschrijving voor volgend jaar, mocht ik toch als student meedoen.’ En daar heeft ze geen spijt van. ‘Het is een erg leuke groep. Ik voelde me snel veilig.’
‘Maar ik had wel verwacht dat er meer leeftijdsgenoten mee zouden doen,’ vult Wessel Greven (21) haar aan. Ze zijn inderdaad de jongsten van de groep. ‘Maar mensen van verschillende leeftijden, brengen ook andere dingen mee in de groep,’ zegt Wessel. Hij doet de cursus omdat hij graag een musicalopleiding wil gaan doen en hierdoor hoopt sneller te worden aangenomen. ‘Eigenlijk wilde ik klassiek ballet doen, maar daarvoor moest je blijkbaar twee jaar ervaring hebben.’
Musicalnerd
Wessel – ‘musicalnerd’, zoals hij zelf zegt – kende de musical al van voor tot achter. Voor Rachel was hij helemaal nieuw. ‘Daarom heb ik zondagavond maar snel de film via een illegale site gekeken.’ Gelukkig is de cursus voor iedereen toegankelijk, ervaring of niet. De enige vereisten zijn wat zangervaring, kunnen bewegen en niet bang zijn om te spelen. ‘Ik heb nul ervaring met dansen. Daar maakte ik me zorgen over. Maar toen ik dat las, niet meer,’ zegt Rachel.
Frank is intussen aangekomen bij het finetunen van de scène. Dansend loopt hij tussen de deelnemers door. ‘Jongens, let erop dat jullie strak zingen. Ik wil geen Frans Bauer-achtige uithalen horen,’ zegt hij met een lach. ‘En staar intens naar de grond. Ik wil brandgaten in de vloer zien straks.’
Na het oefenen is het tijd de kleding te bekijken voor de opvoering van vrijdag. Een van de cursisten is jazzzangeres en heeft een hele garderobe vol zwart kant, glitters, pailletten, hoedjes en doorzichtige jurkjes meegenomen. Genoeg om er prachtig uit te zien in hun ten minutes of fame. ‘Kies in ieder geval iets waarin je jezelf leuk vindt en sexy voelt,’ zegt Sietse. ‘A little self-love goes a long way!’