Nereus’ eerstejaars vestigen record bij indoorroeien
Roeivereniging Nereus organiseerde dit weekend in Amsterdam het NK indoorroeien. Bij geen andere wedstrijd zijn wereldtoppers zo ondergeschikt aan eerstejaars studenten.
Continentale kampioenen, wereldkampioenen en zelfs Olympisch kampioenen schitterden zaterdag op de ergometers, in de Sporthallen Zuid. Ze kraakten records, wonnen medailles, douchten het zweet van zich af en vertrokken weer. Pas daarna, toen het de beurt was aan de mindere goden, stroomden de tribunes echt vol met toeschouwers.
Dat klinkt onlogisch, maar de meest gevierde matadoren van het NK indoor bezitten traditioneel de kortste roei-CV’s. Hun verenigingsjasjes zijn nog krasvrij, en stiekem kennen ze nog niet elk couplet van hun clublied. Wel kolken ze van de bewijsdrang. Dat komt goed uit, want dé grote vraag bij het NK indoor luidt elk jaar: welke roeivereniging beschikt over de talentvolste lichting eerstejaars?
‘Je wil heel graag je clubgenoten trots maken,’ zo omschrijft HvA-student Maurits Knobben (eerstejaars zwaar, Nereus) zijn missie. Hetzelfde geldt vermoedelijk voor de honderden andere eerstejaars die vandaag aanwezig zijn.
Bordeauxrode streepjes
In zekere zin heeft Knobben (20) het slecht getroffen. Nergens ligt de lat zo hoog als bij zijn Nereus. Wie waardeloos presteert, is de bekende bordeauxrode streepjes op de schouder eigenlijk niet waard, beseft elk lid. Vraag het maar aan de acht slanke jongens, die totaal verslagen op de grond liggen in een bijzaaltje. Het is de lichte eerstejaarsploeg van Nereus. ‘We zijn als vijfde of zesde geëindigd,’ is het alleszeggende commentaar
Vijfde. Voor de zware eerstejaars van Nereus zou dat een ongekend fiasco betekenen, weet Knobben, die aan de HvA commerciële economie studeert. ‘Ons doel is een verbetering van het Nederlands record, alles minder zou tegenvallen.’ Geen makkelijk opgave, want dat record (6:28.30) is al zeven jaar stevig in handen van het Groningse Gyas.
Orkaan
Knobben en zijn ploeggenoten zijn gewaarschuwd voor de risico's. Zodra de roeiers op hun ergometers plaats nemen en de zoemer klinkt, zal vanaf de tribunes een hels geschreeuw, geroep, en gekrijs afdalen. Die orkaan aan fanatieke aansporingen negeren is niet zo makkelijk, is hen verteld.
‘Daarom hebben we streeftijden meegekregen,’ zegt Knobben. ‘Niet omdat we anders te langzaam gaan, maar omdat we anders juist te hard van start gaan.’
(Tekst loopt door onder de foto)
Geheel volgens plan beginnen de mannen van Nereus rustig aan hun race. Op groot scherm volgen de clubgenoten vanaf de tribune de voortgang, terwijl ze hun stembanden bezorgd kapot schreeuwen. Gaat het wel snel genoeg?
Het antwoord is ja. Eén voor één moeten de virtuele boten van de andere verenigingen eraan geloven. Een eindsprint zorgt voor het beloofde record: 6:27.60. Een oorverdovend gejuich klinkt. Plots lijkt dat Nereus-tricot de acht eerstejaars een stuk beter te passen.
