‘De griezelige vis heeft per ongeluk te enthousiaste ogen gekregen’
De Crea zomercursussen trekken elke zomer weer studenten en niet-studenten die zich willen uitleven op het gebied van fotografie, muziek, film, dans, theater, beeldende kunst en schrijven. Folia licht er zes weken lang een uit. Deze week: Street art (beeldende kunst). ‘Het is heel therapeutisch; dat priegelige uitsnijwerk.’
Jannah (24) zit op de grond geconcentreerd over haar werk gebogen. Met een mesje snijdt ze minuscule schubben in haar stencil van een griezelige vis met enorme tanden. Een soort piranha lijkt het. ‘Eigenlijk moest hij nog enger lijken, maar hij heeft per ongeluk iets te enthousiaste ogen gekregen.’ De student aardwetenschap uit Utrecht had nog nooit iets met graffiti gedaan, maar was meteen enthousiast toen ze de cursus Street art ontdekte. ‘Oh mijn god, dat heb ik altijd al willen doen, dacht ik.’ Toen ze eenmaal op het idee kwam van de vis is ze gewoon begonnen met snijden. ‘Gaandeweg kwamen er steeds meer details bij.’
Clash
Ze is een van de acht deelnemers aan de Crea zomercursus Street art. Al de hele week zijn ze bezig met inspiratie opdoen en oefenen met patronen knippen en verf spuiten. ‘Het idee is dat de deelnemers eerst hun eigen stijl ontdekken en vervolgens iets persoonlijks ontwerpen,’ zegt cursusleider Bas Coenegracht, kunstenaar en voormalig graffiti-artiest. Ondertussen helpt hij een van de deelnemers haar stencil op te plakken. Vandaag gaan ze hun creaties namelijk op de speciaal gereserveerde muur op de Roeterseilandcampus zetten. De street art van de cursisten van vorig jaar moest ervoor plaatsmaken. ‘Er is geen overkoepelend thema. Het gaat juist om de clash van verschillende stijlen.’
Sommige cursisten durven het nog niet aan meteen op de muur te spuiten. Zij oefenen op de grond nog een laatste keer op papier. Maar Bas verwacht wel dat vandaag ieders werk op de muur terecht komt. Ook door het weer; nu is het droog en redelijk windstil, dat kan morgen zo maar anders zijn. ‘Ze moeten allemaal hun eigen plek opeisen en dan kijken hoe het met elkaar werkt. Morgen, op de laatste cursusdag, is het tijd voor de details.’ Rosita (30) is benieuwd naar het eindresultaat. Ze volgt al twaalf jaar cursussen bij Crea en vindt ook deze weer zeer geslaagd. ‘Maar ik had niet verwacht dat ik er zo‘n spierpijn van zou krijgen. Ik denk dat het komt door het steeds in dezelfde houding zitten.’
(De tekst loopt door onder de afbeelding)
‘Mosgraffiti’
Jannah moet dus doorsnijden met de schubben, wil ze haar vis op tijd af hebben. ‘Het is eigenlijk heel therapeutisch; dat priegelige uitsnijwerk.’ Daarna wil ze ook nog graag een ‘tag’ (een graffitinaam) op haar shirt spuiten. Eigenlijk had ze haar kunstwerk het liefst met ‘mosgraffiti’ op de muur gespoten. ‘Je haalt dan mos uit de natuur, vermengt het met iets en spuit dat op de muur. Na verloop van tijd groeit je tekening dan in mos op de muur. Een soort natuurlijke graffiti dus.’ Helaas is de week die de cursus duurt daarvoor te kort.
De cursisten die nog niet buiten op de muur bezig zijn, leggen in het lokaal binnen de laatste hand aan hun creaties. Ze werken in stilte. Alleen op de achtergrond klinkt zachte muziek van de radio en van een studio boven komt gebonk. Daar zal wel een danscursus worden gegeven. Als ze nog niet genoeg inspiratie op hebben gedaan bij de fietstocht door de stad eerder deze week, zijn ook hier genoeg voorbeelden. Zoals foto’s van graffiti aan de muur en uitprobeersels van medecursisten op de grond; een roze hart, een vogel met een snavel tot de grond en palmbladeren. Straks zullen ook zij een plekje krijgen op de muur buiten. Voor een jaar dan, want dan wordt de muur weer genadeloos gewit voor de volgende groep. Dat hoort ook bij het zetten van graffiti: soms is je kunstwerk ineens verdwenen.
