Aynan | Wie is zuster Chantal?
Het boek dat ik nu als uitgever herlees, omdat het aanstaande november in het Nederlands verschijnt, is door Fadhma Amrouche geschreven. Haar volledige naam is Marguerite Fadhma aït Mansour Amrouche, een vrouw wier leven en geschiedenis zeldzaam zijn, en dan druk ik mij graatmager uit.
Ze schreef in 1946 op 64-jarige leeftijd haar autobiografie Histoire de ma vie – niet te verwarren met de gelijknamige memoires van Casanova. Zijn naam is synoniem voor vrouwenversierder, Fadhma is heel haar leven één partner trouw gebleven. Casanova en Fadhma hebben wel gemeen dat het leven hen weinig rust heeft geschonken.
Fadhma Amrouche werd rond 1882 geboren in het noordoosten van Algerije. Eigenlijk zou ze nooit de buitenkant van haar moeders buik mogen zien, omdat ze niet binnen het huwelijk werd verwekt. Wie ongetrouwd een kind droeg, werd ‘s nachts het graanveld ingetrokken en daar geëxecuteerd, met de maan als enige getuige. Met de moord op de draagster van een ongeboren vrucht werd de familie-eer behoed voor publieke schande. Ik heb echt nooit begrepen hoe moord de aantasting van een familienaam tenietdoet.
Fadhma werd geboren omdat een Franse soldaat lucht kreeg van de moordplannen – schietende ironie.
Door de honger, het geweld en de dood die voortdurend op de loer lag, werd Fadhma bij de Witte Zusters geplaatst. Toen de hoofdpater een katholieke Algerijn voor haar vond, werd ze gedoopt en een minuut later met hem in de echt verbonden. Ze kreeg de naam Marguerite en daarna haar man.
Het leven dat volgde, had hoofdstukken als migratie, oorlog, tyfus, tuberculose, thuisloos en zelfmoord.
In de autobiografie is er een Hollandse, zuster Chantal. Ze zag hoe Fadhma door moeder-overste tot bloedens toe werd afgeranseld, en de twee werkten samen in het Sint-Eugénie Ziekenhuis in het dorp Aït-Menguellet. Fadhma werd zelfs het petekind van Chantal.
Tijdens het lezen werd ik alsmaar nieuwsgieriger naar de persoon Chantal. Wie was zij, en wat is haar verhaal?
Wie helpt haar geschiedenis vinden?
