Op z'n Duits | Betere redenen om kutjes te kijken
Vorige week stonden kranten vol met vulva’s. Met het woord dan hè, uiteraard niet met plaatjes. Een vulva op de voorpagina, dat gaat te ver. Fijner is een foto van een vrouw die met een Sherlock Holmes-loep haar onderbroekje inspecteert, of van een vrouw die een hartje ter hoogte van haar kruis houdt. Die preutsheid was tamelijk ironisch, want de boodschap was nu juist dat kijken naar kutjes goed voor je is.
Psycholoog Ellen Laan voerde een experiment uit onder 43 vrouwelijke bachelorstudenten. Veertien keken naar neutrale plaatjes (broodroosters, gebouwen, dieren), 29 zagen een powerpoint met professionele foto’s van vulva’s. De studenten moesten een veelheid aan vragen over zichzelf en hun geslachtsdeel invullen.
De resultaten: zestig procent was dik tevreden over haar vagien. Dat is natuurlijk niet interessant. Het experiment liet zien dat de studenten die naar vulva’s hadden gekeken daarna nog tevredener waren met hun poes. Hoera! Voor de pers is dat deel over ‘nog meer’ uiteraard niet van belang. De kop hoort te zijn: vergelijken maakt vrouwen blij met vulva. En aldus geschiedde.
Het is common sense dat vrouwen labiel zijn over hun labia dankzij perfecte pornokutjes. Die aanname wordt echter nooit getest. Er zijn geen effectstudies waaruit blijkt dat porno vrouwen onzekerder maakt over hun intieme plekjes. Bovendien bestaat er geen inhouds-analytisch onderzoek dat aantoont dat porno-kutjes daadwerkelijk gemodificeerde kutjes zijn. Laan zelf verwijst naar artikelen die gaan over verbeelding in mainstream Amerikaanse media – maar daarin zie je nooit voorbij de venusheuvel.
Het is dus de schuld van porno dat vrouwen onzeker zijn over hun voorbips, ook al zijn ze dat niet en ook al bestaat dat effect niet. Daardoor is er sprake van een massale toename van schaamlipcorrecties, ook al is daar geen bewijs voor.
Dat idee van een stijging is de schuld van Sunny Bergman. In haar documentaire Beperkt Houdbaar uit 2007 zien we een zestienjarig meisje dat zo’n operatie zal ondergaan. Dankzij de documentaire lijkt het alsof dit een normale praktijk is, ook al komt er maar één (Amerikaans!) meisje aan het woord. In werkelijkheid waren toen – net als nu – schaamlipcorrecties zeer zeldzaam.
De media hebben daar, net als Laan, geen boodschap aan. Het bontste maakte RTL Boulevard het. ‘Plastische chirurgie rondom vagina vijftig procent gestegen,’ was de headline. Het blijkt te gaan om een gevoelsmatige toename ten opzichte van vorig jaar in één kliniek, een bedrijf dat de laatste jaren groeit. Hmmm. RTL meldt ook dat vorig jaar 95.000 vrouwen een labiacorrectie hebben ondergaan. Dat is toch heel veel? Ja, maar daarin zitten ook medische ingrepen. Het gaat bovendien om 95.000 vrouwen wereldwijd en het aantal stijgt niet, maar daalt: in 2014 waren het er 99.432.
We zien te weinig vulva’s. Dat komt omdat we in een preutse cultuur leven en omdat we een spiegel nodig hebben om die van onszelf te bestuderen. Dat is jammer, want het is hartstikke goed en leuk en geil om naar vulva’s te kijken. Die boodschap mag je ook overbrengen zonder al die leugens. Oh, maar wel graag met foto’s.
