Van Aalten | Kelly en Yasmine
Ik voerde eindgesprekken met eerstejaars. Ik was dit jaar geen studieloopbaanbegeleider, maar een collega was uitgevallen en toen nam ik een deel van haar klas over. Ik kende de groep immers, ik had ze mijn module redactie en journalistiek gegeven.
De opdrachten doorploegen vind ik altijd een verzoeking (en vanaf elke pagina stijgt een damp van weerzin tegen STARRmatrixen en reflecties op) maar de eindgesprekken vind ik altijd interessant. Zo sprak ik met Yasmine en Kelly.
Ik stelde me voor dat ze ooit zouden solliciteren. Yasmine en Kelly. Kom, wat is uw beeld van deze dames?
Ik sprak er met Yasmine over. Als ze konden kiezen tussen een Amber en een Yasmine, en het cv was gelijk, wie zouden de gemiddelde werkgevers uit Amersfoort dan prefereren? Ik zei: ‘Yasmine, laat me je een handje helpen. Als een werkgever aan het twijfelen slaat en jouw naam gaat googelen, heb ik de oplossing. Laat hem dan maar op mijn column stuiten.’
Ze vond het een goed idee.
Want Yasmine is een van de betere studenten die ik dit jaar heb gehad. Ze ziet er als halfbloed trouwens wel uit als een Amber, en zo praat ze ook – eerlijk toegeven, was dat wat u in gedachten had?
Voor Kelly uit Volendam geldt in feite hetzelfde. Het is ook een van de betere studenten die ik dit jaar had. Dus ik dacht: Kelly, voor jou dezelfde behandeling in mijn column. Kortom, ik beveel ze beiden van harte aan.
Dus als u volgend jaar als stagebedrijf een uitstekende brief krijgt van wie dan ook, maar u wordt mogelijk geremd door zoiets triviaals als een naam, negeer die gevoelens dan. Gewoon uitnodigen.
