Van Aalten: ‘Ik heb geen sterke drank of opera’s van Wagner nodig’

Henry! is je achtste boek in vijftien jaar. Hoe krijg je het voor elkaar om naast je werk zo veel te schrijven?

‘Je kunt het natuurlijk ook omdraaien: hoe ik zo veel kan werken naast het schrijven van boeken. Je moet gewoon efficiënt zijn. Meestal zet ik de dingen die ik op een dag moet doen op de fiets naar mijn werk al op een rijtje en dan heb ik het meeste werk al gedaan.’

Aan de HvA is de werkdruk toch zo hoog?
‘Je kunt soms wel aantonen dat je werkdruk enorm hoog is qua taaklast, maar gevoelsmatig is het een andere kwestie. Als ik een vergadering niet voorzit lees ik geen notulen, neem ik geen pen of papier mee en dat ene nuttige ding dat wordt besproken onthoud ik gewoon. Bovendien plan ik al mijn lessen al voordat een reeks begin en dan is het alleen nog maar een invuloefening. Ik check op zondagavond altijd even mijn werkmail zodat ik niet voor verrassingen kom te staan, dat soort dingen. Soms moet je even het systeem hacken. Aan schrijven besteed ik echt niet zo veel tijd, iedere zondag drie uurtjes.’

Dan ben je vast geen schrijver die een dag op één zin kan zitten.
‘Je hebt twee soorten schrijvers: de woordkunstenaars, die tegen de dichters of de schilders aan schurken en het uit hun diepste van hun ziel moeten halen, en de meer journalistieke schrijvers die iets willen vertellen en het zo opschrijven. In het begin heb ik ermee geworsteld, want er is niet zoiets als een handboek schrijver-zijn. Ik heb wel geleerd dat ik meer van de laatste soort ben. Ik heb geen sterke drank of opera’s van Wagner nodig, ik ben van de Excelsheets.’

Deze week kun je het boek Henry! winnen met onze prijsvraag.