‘Mijn babyonderzoek liep drie maanden vertraging op’
De bezettingen van het Bungehuis en het Maagdenhuis leverden twee commissies, een subcommissie, een paar ton schade aan de UvA, een Wet Versterking Bestuurskracht en een afgetreden collegevoorzitter op. Een jaar na dato gaat Folia op zoek naar het kleine nieuws van de bezettingen. Vandaag: het babyonderzoek van Sophie ter Schure.
Het was een hartekreet. ‘Ik kan elk moment in huilen uitbarsten, die bezetters hebben geen idee welke schade ze aanrichten,’ zo tekende The Post Online vorig jaar op uit de mond van taalwetenschappenpromovenda Sophie ter Schure. Ter Schure was bezig met een promotie over eerstetaalverwerving bij baby's kon een week lang niet bij haar onderzoeksapparatuur toen vorig jaar het Bungehuis werd bezet. ‘Het gebrek aan begrip hiervoor vond ik een van de meest frustrerende aspecten van die periode vorig jaar. Ik was het helemaal eens met een roep voor meer inspraak, maar ik snapte niet waarom de onderzoekers van taal- en muziekwetenschap hiervoor de grootste offers moesten brengen.’
Ze vreesde dat haar onderzoek te weinig bruikbare data zou opleveren en niet valide zou zijn. Ter Schure: ‘Ik was, behalve bezorgd over mijn eigen onderzoek en beschaamd over het feit dat ik zoveel ouders moest afbellen, die niet op een later tijdstip terug konden komen omdat hun baby dan te oud zou zijn, erg gefrustreerd doordat mensen dachten dat het Bungehuis sowieso leegstond of dat er alleen bestuurders waren gehuisvest, terwijl ík het gebouw om práktische redenen nodig had.’
Een paar weken kon ze niet bij haar onderzoeksapparatuur. Ze was dus ongelooflijk gespannen toen ze weer voor het eerst het Bungehuis betrad. ‘De eye tracker-apparatuurBij eye tracking onderzoek worden oogfixaties geregistreerd, aan de hand waarvan bepaalde onderzoeksresultaten kunnen worden vastgesteld. en de testcomputers waren niet aangeraakt door de bezetters. Daardoor bleef de schade beperkt tot tijdsverlies. Als de apparatuur wél te lijden zou hebben gehad van de bezetting, dan had ik echt te weinig onderzoeksdata gehad om iets zinnigs te kunnen zeggen en had ik dit specifieke onderzoek helemaal moeten laten zitten,’ zegt Ter Schure. ‘Ik denk niet dat ik dan nog verder was gegaan met mijn promotie.’
Drie maanden extra werk
Ter Schure heeft uiteindelijk tot en met juni vorig jaar door kunnen onderzoeken. ‘Drie maanden extra werk doordat we één maand niet konden testen. In juni hadden we nog altijd niet het aantal baby's dat we hadden gehaald zonder bezetting, maar het was voor mij praktisch en financieel niet meer haalbaar om in mijn eigen tijd door te testen. We hadden oorspronkelijk gepland om twintig baby’s per onderzoeksgroep te testen, maar we zijn ermee gestopt toen we minimaal twaalf baby’s per groep hadden. Het risico hiervan was dat wetenschappelijke tijdschriften het onderzoek niet betrouwbaar genoeg zouden vinden. Maar gelukkig waren de resultaten alsnog interessant, ook met wat minder baby's per groep.’
Ter Schures onderzoek is inmiddels door promotor en leescommissie goedgekeurd. Ze zal op 7 april promoveren.
