Gabrielle (23) maakt app MyGappie om vrouwen veilig te houden
HvA’er Gabrielle Claushuis (23) wordt weleens lastiggevallen als ze in het donker naar huis fietst. Ze bedacht daarom de app MyGappie, waarmee je in een onveilige situatie razendsnel vrienden kunt bereiken. We spraken haar over vrouwveiligheid, #MeToo en weerbaarheid: ‘Meiden zijn niet zielig of kwetsbaar.’
Op een koude novemberdag kuieren we door Amsterdam: Gabrielle Claushuis (23, derdejaars communicatie), en de Folia-verslaggever. ‘Ik heb MyGappie bedacht om de veiligheid van meiden op straat te vergroten,’ vertelt Gabrielle. ‘Als ik me onveilig voel op de fiets, bel ik weleens familie en vrienden – maar als de eerste die ik bel niet direct opneemt, dan blijf ik bezig.’ Zo kwam ze op het idee van de MyGappie-app. In de app, die nog in ontwikkeling is, kun je je beste ‘gappies’ invoeren. In een onveilige situatie druk je één keer op een knop, waarna de app de hele lijst tegelijk belt tot er iemand opneemt.
Nare ervaringen
Dat een app als MyGappie nodig is, weet Gabrielle uit eigen ervaring. Desgevraagd heeft ze een ‘heel lijstje’ van nare ervaringen op straat, vertelt ze. ‘Ik stapte laatst uit de metro, en toen stopte de jongen voor me ineens. Toen ik vlakbij was, had hij zijn telefoon naar me toegedraaid en was hij filmpjes aan het maken. Ik zei: “Wat doe je?” Hij bleef filmen. Er waren nog twee andere mannen, maar die deden niks.’ Ze steekt een sigaret op. ‘Ik ben ook eens lang achtervolgd door iemand op de fiets. Die kwam naast me fietsen en begon tegen me te praten. Ik zei: “Laat me met rust, fiets lekker door!” Maar hij bleef bij me fietsen, heel lang.’
Op de website waar Gabrielle geld inzamelt voor MyGappie noemde ze de moord van Anne Faber als voorbeeld van het gevaar dat vrouwen lopen. ‘Dat was heel tragisch,’ zegt Gabrielle, ‘hoe dat is afgelopen. Gelukkig gebeurt dit bij heel veel meiden niet, maar iedere meid waarbij het wel gebeurt is er één te veel.’
Geen slachtoffer
Boos of emotioneel, zo zou Gabrielle zichzelf niet omschrijven. ‘Ik vind het gewoon heel erg.’ Ze is dan ook wars van de slachtofferrol: ‘Ik wil meiden niet neerzetten als zielig, of kwetsbaar. Ik denk dat die mannen die hen lastigvallen normaal moeten doen. Maar op hun gedrag heb ik weinig invloed. Dus denk ik maar vanuit de meiden: hoe kan ik hun veiligheid vergroten?’ Ze zegt stellig: ‘Met de app zijn vrouwen zelfverzekerder, en kunnen ze met minder stress dingen doen. Naar huis fietsen met het gevoel dat ze met één knop iemand aan de telefoon hebben.’
Zo kunnen vrouwen hun bewegingsvrijheid terugkrijgen, vindt Gabrielle. Zelf miste ze een keer een feestje door haar angst om alleen door het donker te fietsen. ‘Het feestje was in Uilenstede, en ik was de enige van mijn vrienden die vanuit Oost moest komen fietsen. Dan zou ik ‘s nachts rond vijf uur in mijn eentje terug moeten fietsen. Toen ben ik niet gegaan. Dat kan toch niet, dat ik dingen niet doe omdat ik te bang ben?’
Crowdfunding
Gabrielle denkt dat haar app in de tijdgeest past. ‘Het is nu het gesprek van de dag, met de MeToo-discussie van de laatste weken, en de zaak rond Anne Faber. Ik weet niet of het beter wordt in de toekomst, of meiden minder worden lastiggevallen. Maar we kunnen ze in ieder geval weerbaarder maken.’
Gabrielle heeft een crowdfunding opgezet om haar app te kunnen ontwikkelen, maar ze is niet op zoek naar grote donaties. ‘Ik heb eerder heel veel kleine donaties nodig, zodat ik het bewijs heb dat heel veel mensen deze app willen hebben,’ zegt ze. ‘Dan kan ik naar investeerders gaan en laten zien: kijk, meiden willen dit hebben. De maatschappij zit hier op te wachten.’
