Sportwinter van schaatsende Skitsers van start op smeltend ijs
De sportwinter is begonnen. ‘s Werelds beste marathonschaatsers openden zaterdagavond het schaatsseizoen 2017/18, op smeltend Amsterdams kunstijs. Bij studentenploeg Skits/Team Port of Amsterdam heerste vooraf vooral de vraag: zouden hun nieuwe rijders het zinderende tempo aan kunnen?
Een schrikbarende energierekening, zal binnenkort bij de Jaap Edenbaan in de brievenbus vallen. De voorbije week draaide de vriesinstallatie, zo'n tien centimeter onder de ijsbaan, op dubbele toeren, in een tweegevecht met de eveneens op volle toeren draaiende zon.
Het resultaat van het conflict tussen zon en machine? ‘Dramatisch ijs,’ zo oordeelden de schaatsers zaterdagavond. Nat, zacht, smeltend, zwaar, traag ijs. En dat bij een race van 100 kilometer lang, die sowieso al bekend staat om zijn hectiek. Want na een zomer lang anoniem zwoegen willen veel schaatsers zich graag profileren met een paar heroïsche solo-aanvallen.
De Debutant
Mee gaan in al dat geweld, luidde de opdracht voor HvA-student Niels Immerzeel (22, Johan Cruyff Academy). Hij is dit seizoen één van de vier nieuwelingen bij het zeskoppige topdivisieteam van Skits. Geheel volgens het beleid stroomde hij door uit het beloftenteam. ‘Het tempo zal een stuk hoger zal liggen dan bij de beloften, maar hier op de thuisbaan van Skits wil ik me hoe dan ook laten zien,’ nam de lange student zich van tevoren voor.
Hij slaagde in zijn opzet. De debutant deed brutaal mee bij een tussensprint en eindigde daar als tweede, achter wereldtopper Arjan Stroetinga. ‘Die sprint kostte me alleen zó veel kracht dat ik het daarna niet helemaal meer kon bijbenen,’ biechtte Immerzeel op.
De Aankoop
Wie wel het einde haalde was Sjaak Schipper (27), door Skits aangetrokken als ervaren kracht. De kersverse HvA-alumnus bouwkunde-constructie sprong mee met de kopgroep en fantaseerde al over een podiumplek. ‘Maar het einde was kut. Ik kreeg kramp in mijn been. Kon niet eens meer recht opstaan. Kans verkeken,’ aldus Schipper.
De Steunpilaar
UvA-student Christoffel Hendriks (24), die momenteel een masterscriptie schrijft over de informatieparadox van zwarte gaten, beleefde op het smeltende ijs een vormparadox. ‘Ik voelde me negentig rondes lang heel goed. Was tevreden met mijn fitheid,’ stelde hij achteraf. ‘Maar opeens viel er een gaatje tussen mij en het peloton. Dat dichtrijden was met deze snelheden, en dit ijs, helaas niet reëel.’
Op de marathonkalender staan de komende maanden nog zo’n twintig wedstrijden. ‘Als ik het hele team analyseer, ben ik optimistisch,’ sprak Hendriks, die al jaren deel uit maakt van de formatie. ‘De nieuwelingen hebben vandaag bewezen mee te kunnen met het niveau. De uitslagen waren dit keer nog niet ideaal, maar de optredens bieden perspectief.’
Dat is het mooie van Skits/Team Port of Amsterdam. Als studententeam dat zich richt op het opleiden en doorstromen van talent, kan het altijd terugvallen op de toekomst. Dat bleek ook later op de avond, toen de meeste toeschouwers alweer weg waren, en de beloftenrace werd verreden. HvA-student Cas van Trierum (21, ICT) gleed toen knap als derde over de finish en bevestigde eens te meer: Skits is permanent beloftevol.
