Video | Deze UvA-student deed mee aan de Miss India Holland-verkiezing
De jaarlijkse missverkiezing voor vrouwen met een Hindoestaanse achtergrond draait sinds vorig jaar niet meer alleen om beauty, maar ook om brains. En die omschrijving past bij UvA-student Rovina Joerawan. Folia volgde haar in de voorbereidingen op de finale om de titel Miss India Holland 2017.
‘Ik ben zó zenuwachtig. Elke nacht droom ik over zaterdag en als ik wakker word, lijkt het alsof ik helemaal niet heb geslapen,’ zegt een van de deelnemers van de Miss India Holland-verkiezing. Het is donderdagavond, iets voor zes uur ’s avonds en groepje missen heeft zich verzameld in de foyer van theater De Vaillant in Den Haag. Sinds ze in november zijn geselecteerd, komen ze elke week bijeen om te oefenen voor de finale. En die komt nu wel heel dichtbij. Over twee dagen zullen negentien missen met een Hindoestaanse achtergrond schitteren op het podium van het World Forum Theater in Den Haag.
Onder hen is derdejaarsstudent rechten Rovina Joerawan (22). Ze kijkt uit naar het moment dat ze al weken voorbereidt. ‘Het was best intensief. We komen al twaalf weken elke zondag de hele dag samen om het dansen en catwalklopen te oefenen. Maar we kregen bijvoorbeeld ook visagie- en zelfverzekerdheidstraining.’ Dus brengen Rovina’s ouders haar elke week vanuit Almere naar Den Haag. ‘Ik ben heel blij met hun steun.’ Vanavond is ze voor één keer met het openbaar vervoer, maar straks staan ze weer trouw klaar om haar op te halen.
Een paar deelnemers zijn te laat, maar dat deert niet. De organisatie is er zelf ook pas een half uur na de afgesproken tijd. Toch is er wel een verschil tussen ‘te laat’ en ‘echt te laat’ blijkt als twee deelnemers ruim een uur later binnenkomen. ‘What is this, Indian time?’ zegt Aniel Kienno, directeur van Taj Events, de organisatie achter de missverkiezing, tegen de eerste. En tegen de tweede: ‘Wat is jouw excuus?’ Gelukkig nog wel met een lach. Ze zijn niet gediskwalificeerd.
(Tekst loopt door onder de video.)
Glitterjurkjes
Vanavond is de generale repetitie, dus oefenen ze alle rondes van de verkiezing voor de laatste keer achter elkaar. Maar eerst moet er worden omgekleed. De missen verdwijnen één voor één in het gangetje achter de repetitieruimte. Sommigen met een koffer zo groot dat het lijkt of ze op vakantie gaan. Binnen de kortste keren ligt de gang bezaaid met glitterjurkjes, hoge naaldhakken, sieraden en gekleurde sari’s – traditionele Indiase jurken. Er hangt een geur van kauwgom en bloemige parfum. Hoe een miss ruikt is ook belangrijk.
‘Ik heb mijn armen al geschoren,’ zegt een van de missen. ‘Nu al? Als ik dat zou doen, dan heb ik zaterdag alweer haren tot hier.’ De andere miss houdt haar hand tien centimeter boven haar arm ter illustratie. Een stukje verderop bekijken twee deelnemers hun gezicht in een spiegeltje. ‘Ik heb toch maar wat foundation opgedaan, ik kon het echt niet aan,’ zegt een van hen. Dat hoort de coach die de missen tijdens het hele proces begeleidt. ‘Wat had ik nou gezegd? Een week geen make-up om je huid rust te geven!’
De meeste deelnemers zijn zenuwachtig, Rovina is ogenschijnlijk kalm. ‘Die zenuwen komen wel hoor, vlak voor opkomst. Dan zonder ik me even af van de groep en probeer ik aan iets anders te denken, een mooie vakantie ofzo. Door mezelf af te leiden hoop ik weer tot rust te komen. Dan kan ik het beste van mezelf laten zien en het belangrijkste: genieten. Want alleen dan geniet het publiek ook.’
Strenge woorden
De missen komen de ruimte weer binnen, allemaal gekleed in hetzelfde lichtblauwe paillettenjurkje en zwarte schoenen met hoge hakken. Daarop gaan ze de openingschoreografie dansen. Maar eerst moeten alle mobieltjes worden ingeleverd. ‘Dat gebeurt zaterdag ook,’ waarschuwt Aniel alvast. En hij heeft nog meer strenge woorden voor de deelnemers, die inmiddels een tijdje klaarstaan en aan het babbelen zijn geslagen. ‘Als jullie op het podium staan, zijn jullie stil.’ Nadat het starten van de muziek een paar keer is misgegaan, kunnen ze eindelijk aan hun dans beginnen. Het is een mix van traditionele Indiase en moderne dans. ‘Blijven lachen! Blijven lachen!’ roept Aniel ze vanaf de zijkant toe. Het verloopt soepel en de missen lopen handkusjes werpend weer af.
Rovina’s moeder moedigde haar aan mee te doen. ‘Het leek me een leuke uitdaging, dus ik dacht: waarom niet?’ De meeste missen hebben ambities de showbizzwereld in te gaan. Dat is niet het hoofddoel van Rovina. ‘Ik studeer rechten, dus wil graag de juridische kant op. Ik vind het vooral superleuk dat ik door deze verkiezing meer bezig ben met mijn cultuur. En ik zou graag iets goeds doen voor de wereld. Ik ben rechten gaan studeren omdat ik wil strijden voor meer gelijkheid, met name in ontwikkelingslanden. Daar zou ik graag onderwijsprojecten opzetten. Hopelijk biedt deze verkiezing me daar kansen voor.’
Na het opsturen van motivatie, foto’s, lengte en gewicht werd ze uitgenodigd voor een voorselectie. ‘Best pittig: toen ik binnenkwam staarden zes juryleden me aan. Ze zaten er echt zo van: laat maar eens zien wat je in huis hebt.’ Rovina viel in de smaak en voldeed ook aan de andere eisen van de missverkiezing: een leeftijd tussen de 18 en 26, niet getrouwd zijn (geweest) of kinderen hebben, en natuurlijk: Indiase wortels. Haar opa en oma mogen dan vanuit India geëmigreerd zijn naar Suriname en haar ouders op hun beurt weer naar Nederland, ze zijn wel van Indiase afkomst. ‘De Indiase cultuur speelt een grote rol in mijn leven. Ik vier bijvoorbeeld ook de Hindoestaanse feestdagen zoals Holi en Divali.
Momentopname
Na de galaronde – waarbij de missen in bonte galajurken langzaam over de catwalk schrijden – is het Rovina’s moment om te schitteren. ‘Voor de talentenronde ben ik het meest zenuwachtig. Dan kan ik mijn sterkste punt laten zien en moet ik de jury inpakken. Maar het is een momentopname, dus ik kan het ook verpesten.’ Ze danst al sinds haar zevende en hoort op bruiloften en feesten altijd dat ze er iets mee moet doen. Daarom kiest ze dans als haar talent; een combinatie van westerse en Indiase stijlen. ‘Ik hoop mijn vrolijke energie op het publiek over te brengen.’ Haar grote voorbeeld uit de Bollywoodwereld is Priyanka Chopra. ‘Zij kan alles: zingen, dansen, acteren en werd ooit gekroond tot Miss World. Ik hoop dat ik op een dag net zoveel kan bereiken als zij.’
Ook de andere missen laten hun talent zien. Veel van hen dansen. Verder speelt iemand harp, twee spelen keyboard en twee deelnemers houden een toespraak. Tussen de onderdelen door wordt er vooral veel gewacht. Je moet als miss veel vaardigheden hebben; geduld is er zeker één van. Want er is ook nog een vierde ronde waarin ze Indiase outfits tonen, en voor de vijf besten een vijfde ronde waarin vragen worden gesteld.
Rovina hoopt het tot die ronde te schoppen. Dan kan ze naast haar beauty ook haar brains laten zien. ‘Want je hoeft niet alleen maar mooi te zijn als miss. Deze verkiezing probeert zulke vooroordelen te doorbreken. Het is geen vleeskeuring en gaat ook niet alleen over mode en uiterlijk. Vandaar ook de vragenronde waarbij je serieus antwoord moet geven op vragen over maatschappelijke, relevante en actuele onderwerpen. Zo kun je laten zien dat je niet alleen een mooi plaatje bent, maar dat je ook inhoud hebt.’
Gemeenschap
Het is al na elven als alle onderdelen zijn gerepeteerd en de deelnemers hun mobieltjes weer terugkrijgen. Voor nu mogen ze naar huis en hopen dat ze kunnen slapen. Morgenavond overnachten ze met zijn allen in een hotel naast het theater. Zaterdag wacht hen een dag vol voorbereidingen, en ’s avonds eindelijk de finale waar ze het allemaal voor hebben gedaan.
Het is een event waar elk jaar een groot deel van de Hindoestaanse gemeenschap op afkomt. Na Engeland huisvest Nederland de grootste groep mensen van Indiaas-Hindoestaanse afkomst in Europa en ongeveer vijftigduizend van hen wonen in Den Haag en omstreken. Ook voor Rovina komen er veel mensen kijken. ‘Ik geloof wel iets van 22.’
Wordt ze gekozen als winnaar, dan mag ze ook meedoen aan de Indian Princess International-verkiezing, waar de winnaars van alle Miss India-verkiezingen over de hele wereld het tegen elkaar opnemen. ‘Mocht dat niet zo zijn, dan weet je toch nooit wie er in het publiek zit om je kansen te bieden. En anders heb ik veel geleerd en kan ik deze ervaring goed gebruiken in de rest van mijn leven.’
Bij de finale op 25 maart haalde Rovina de vragenronde uiteindelijk net niet; de Rotterdamse Preety Dhillon werd tot Miss India Holland verkozen.
