Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Kinga Cichewicz (cc, via Unsplash)
actueel

Groot deel van internationals heeft mentale klachten door online onderwijs

Sterre van der Hee,
25 februari 2021 - 12:10

Meer dan de helft van de internationals die studeren aan Nederlandse hogescholen of universiteiten voelden zich tijdens de eerste helft van het collegejaar ‘vaak of altijd’ bezorgd, eenzaam of verveeld, zo blijkt uit een enquête van internationaliseringsorganisatie Nuffic. Ruim 40 procent zegt last te hebben van depressieklachten.

Nuffic hield een enquête onder 350 internationale studenten die studeren aan een Nederlandse onderwijsinstelling. Daaruit bleek verder dat studenten van buiten de Europese Unie vaker last hadden van mentale klachten door de coronacrisis dan studenten uit landen binnen de Europese Unie. De zorgen van internationals leken overeen te komen met zorgen van Nederlandse studenten: zo zeiden internationals niet altijd een goede plek te hebben om rustig te studeren. Door de coronacrisis wordt een groot deel van het hoger onderwijs online gegeven.

 

Studenten die nog wel fysiek college kregen hadden echter minder klachten en waren vaker positief over hun studie in Nederland, zo bleek uit het onderzoek. Ook waren ze tevredener over hun sociale leven. 

 

Bezorgd

Nuffic-directeur Freddy Weima zegt bezorgd te zijn: ‘Dit onderzoek laat zien dat internationale studenten hard geraakt worden door de coronacrisis. Deze studenten hebben in Nederland een minder groot vangnet dan Nederlandse studenten. Dat maakt het een kwetsbare groep. We weten dat universiteiten en hogescholen hier veel aandacht voor hebben, dit onderzoek onderstreept het belang daarvan.’

‘In het eerste semester volgde iedereen het online college vanuit het buitenland, op twee mensen na’ 
Foto: Privéarchief
Mariana Salles

Mariana Salles (22, Communication Science)

‘Ik kom uit Rio de Janeiro en ik had er zo naar uitgekeken om naar Nederland te komen. Ik moest best veel voorbereidingen treffen: een huis vinden, een visum regelen, toegelaten worden tot de UvA. In Rio woonde ik met mijn ouders en ik wilde hier heel graag in mijn eentje te wonen. Ik dacht dat de coronacrisis in Nederland niet zo erg was. Toen ik eenmaal een tijdje hier was – ik woon in een studiootje bij metrostation Diemen Zuid – bleek ik veel meer alleen te zijn dan gedacht. Ik had online onderwijs en in mijn werkgroep van zo’n zestien mensen waren er maar twee studenten die op dat moment in Amsterdam woonden. De rest volgde college vanuit het buitenland. Ik ben een introvert iemand, ik vind het lastig om zomaar te vragen of iemand wil afspreken als ik die persoon nog nooit heb gezien. Ik wilde ook niet naar illegale feestjes gaan of zoiets. Ik heb nu één vriendin, maar zij wil niet zo vaak afspreken omdat ze erg bang is om corona te krijgen. 

Uiteindelijk ben ik in oktober een week teruggegaan naar Brazilië omdat ik zoveel depressie-achtige klachten had. Ik wilde bij mijn ouders zijn. Het online onderwijs kon ik wel vanuit Brazilië volgen, maar mijn ouders en broertje waren ook thuis aan het werk, dus dat was eigenlijk te chaotisch. Het was ook lastig om de wifi met iedereen te delen en om colleges te volgen in een andere tijdzone. Ik ben nu terug in Nederland. Als het moeilijk wordt weet ik dat ik op mijn ouders kan terugvallen, maar het gaat nu oké. Het tweede semester is minder stressvol dan het eerste. Dat maakt wel dat ik me verveel: er is niet veel te doen en het is moeilijk om motivatie te vinden.

Zonder de pandemie had ik een totaal andere ervaring gehad: ik zou naar de campus gaan en mensen ontmoeten, en misschien zouden we in de avonden samen gaan koken of zoiets. Ik mis het hebben van een connectie met mijn medestudenten.’