‘Geweldige docent met gemiddelde onderzoeksprestaties moet ook carrière kunnen maken’
De nieuwe UvA-commissie Erkennen en Waarderen moet ervoor zorgen dat ‘breed werk’ van academici meer wordt gezien en beloond. Voorzitter en hoogleraar Rens Vliegenthart (media en samenleving) legt uit. ‘Er wordt steeds beter nagedacht over wat de definitie van “wetenschappelijk succes” is.’
Waarom is deze commissie ingesteld?
‘Het is een vervolg op het rapport “Ruimte voor ieders talent: naar een nieuwe balans in het erkennen en waarderen van wetenschappers” van onder meer de Vereniging van Universiteiten. Dat rapport bediscussieert de manier waarop we naar wetenschappelijke kwaliteit kijken. Het gevoel heerst – deels terecht – dat kwantitatieve onderzoeksprestaties bepalend zijn voor het carrièrepad van wetenschappers. Nou zijn publicaties en beurzen ook belangrijk, maar op een succesvolle universiteit moet je ook promotie kunnen maken en jezelf kunnen ontwikkelen op vlakken als onderwijs en leiderschap. Op dit moment zien onderzoekers het aansturen van bijvoorbeeld een afdeling of een onderzoeksschool soms als corvee, iets wat weinig doet voor je cv, terwijl het voor de universiteit heel belangrijk is als jij dat goed kunt. Verschillende universiteiten hebben commissies ingesteld die deze erkenningsdiscussie moeten aanjagen.’
Wat gaat u nu doen?
‘De commissie bestaat uit acht mensen, een van elke faculteit, en ik. Het zijn docenten, hoofddocenten en hoogleraren. Eerst gaan we in gesprek met medewerkers van faculteiten en met het College van Bestuur. We willen weten waarvan men zich bewust is en wat we kunnen veranderen. We zoeken daarbij ook naar best practices om breder toe te passen. Zo heeft de UvA een uitgebreid cursusaanbod voor strategisch leiderschap. Ik wil weten: werkt dat ook, krijgen medewerkers met leidinggevende taken het gevoel dat ze daardoor meer gewaardeerd worden? De UvA faciliteert ook leiderschapsdiners waar onderzoeks- en onderwijsdirecteuren elkaar buiten de faculteit ontmoeten. Dat draagt bij aan het idee dat de UvA die taken serieus neemt.’
Toch worden onderzoekers op de universiteit vaak aangenomen op basis van hun onderzoeksprestaties, zoals publicaties. Is het niet heel moeilijk om dat systeem te veranderen?
‘Ik wil een balans vinden – ik zeg zeker niet dat we helemáál niet naar publicaties moeten kijken. Maar als iemand een geweldige docent is en de publicaties zijn gemiddeld, dan moet diegene wel carrière kunnen maken op onderwijsgebied. Tegelijkertijd moeten we eerlijk zijn over wat een UvA-brede commissie kan bereiken. We hebben mooie idealen, maar de praktijk is weerbarstig en verschilt per situatie. Maar als ik mensen spreek merk ik wel dat een verschuiving gaande is: er wordt anders en beter gedacht over de manier waarop we naar individuele medewerkers zouden kijken en over wat “wetenschappelijk succes” is.’
Brengt de commissie ook een rapport uit?
‘In februari moet een eerste discussienotitie verschijnen en eind 2021 komen we met een position paper. Ik hoop geen rapport te schrijven dat in een la verdwijnt, maar iets wat mensen stimuleert anders te kijken naar het aanstellen van medewerkers en naar hun eigen rol in de organisatie. Als deze commissie ook maar een beetje kan bijdragen aan het vergroten van dat bewustzijn, ben ik tevreden.’
