Begin jaren zeventig startte ze er als student landbouwwetenschappen, nu keert universiteitshoogleraar Louise Fresco als bestuursvoorzitter naar Wageningen terug. En dat betekent dat de UvA een vooraanstaand universiteitshoogleraar kwijt is. Na acht jaar op het Maagdenhuis te hebben rondgelopen, vertrekt Fresco volgende week uit haar op de begane grond gelegen studeerkamer. Thuiskomen, noemde Fresco haar terugkeer in het Wageningse universiteitsblad. ‘Ik geef een deel van mijn vrijheid op, maar ik ben nu toe aan een nieuwe stap.’
Tegen Folia zei ze bij haar aantreden in 2006 bij de UvA dezelfde logge bureaucratie te zien die ze als bestuurder van voedsel- en landbouworganisatie FAO bij de Verenigde Naties had leren kennen. ‘In een bureaucratie heeft men aan de top, door haast en werkdruk, geen tijd om zich bezig te houden met de grote en kleine zorgen die leven op de werkvloer. Dus voelen degenen die het eigenlijke werk doen zich onbegrepen.’
Het meest keek ze destijds uit naar het lesgeven, maar veel zal ze daar de afgelopen jaren niet aan toegekomen zijn. Het hoogleraarschap combineerde ze met commissariaten en bestuurslidmaatschappen bij onder andere de Rabobank, het Concertgebouworkest en het Scheepvaartmuseum. Ook was ze lid van het dagelijks bestuur van de Sociaal-Economische Raad.
TEDtalks
Dat betekent niet dat ze haar kennis niet bleef verspreiden, bijvoorbeeld via de massaal bekeken TEDtalks die ze de afgelopen jaren in zowel Nederland als Amerika verzorgde. En ook de columns die ze van 2008 tot 2011 tweewekelijks voor Folia schreef, stonden niet zelden vol levenslessen en adviezen voor studenten. Eet eens studentenhaver, schreef ze bijvoorbeeld, ‘het onvolprezen mengsel van noten en rozijnen waar generaties studenten hun bul op hebben gehaald.’ En schrijven, legde Fresco ooit uit, ‘leer je door te lezen, en bepaald niet door knip- en plakwerk van het internet, zoals een enkeling nog steeds schijnt te denken.’
Ook voor collega’s had ze nog wel wat tips. ‘Ik zal maar opbiechten dat ik dagelijks onbedwingbare fantasieën heb over een vernieuwd binnenplein van het Maagdenhuis, een topuniversiteit waardig,’ schreef ze in 2010. ‘Enkele plantenbakken, eventueel tafeltjes voor de lunch – maar het moet natuurlijk niet een café worden, dus een gestreepte Amsterdamse cafépoes is helaas niet welkom.’
Traplopen
Poezen waren sowieso een terugkerend thema in Fresco’s stukjes, bijvoorbeeld toen ze de lof zong van studenten met een huisdier. Of toen ze een lans brak voor het traplopen, omdat je daar de beste gedachten krijgt. ‘Maar goed dat ik niet een poes ben, die zomaar van de ene verdieping naar de andere springt. Dan fladderden al die gedachten de trap af.’
En met hoeveel groten der aarde Fresco de afgelopen jaren ook omging, een beetje invloed zullen studenten toch op haar gehad hebben. Bij haar aantreden vertelde ze Folia dat ze nog nooit een hamburger had gegeten.
Zes jaar later deelde ze, eveneens in Folia, met enthousiasme een exemplaar met de interviewer. Een spinazievariant met kikkererwten en portobello weliswaar, maar toch: een echte hamburger.
In haar laatste interview aan Folia in december gaf ze ook de lezer daaromtrent nog wat goede adviezen. ‘Bewust bezig zijn, dat is voor mij dat je begrijpt dat het een optelsom van handelingen is die uiteindelijk leidt tot een gezond patroon. En in dat patroon mag best wel eens een hamburger zitten.’
Op 24 mei spreekt Louise Fresco tijdens de Universiteitsdag haar afscheidsrede uit: ‘Achter de schermen van Fresco’s Paradijs’.
Tegen Folia zei ze bij haar aantreden in 2006 bij de UvA dezelfde logge bureaucratie te zien die ze als bestuurder van voedsel- en landbouworganisatie FAO bij de Verenigde Naties had leren kennen. ‘In een bureaucratie heeft men aan de top, door haast en werkdruk, geen tijd om zich bezig te houden met de grote en kleine zorgen die leven op de werkvloer. Dus voelen degenen die het eigenlijke werk doen zich onbegrepen.’
Het meest keek ze destijds uit naar het lesgeven, maar veel zal ze daar de afgelopen jaren niet aan toegekomen zijn. Het hoogleraarschap combineerde ze met commissariaten en bestuurslidmaatschappen bij onder andere de Rabobank, het Concertgebouworkest en het Scheepvaartmuseum. Ook was ze lid van het dagelijks bestuur van de Sociaal-Economische Raad.
TEDtalks
Dat betekent niet dat ze haar kennis niet bleef verspreiden, bijvoorbeeld via de massaal bekeken TEDtalks die ze de afgelopen jaren in zowel Nederland als Amerika verzorgde. En ook de columns die ze van 2008 tot 2011 tweewekelijks voor Folia schreef, stonden niet zelden vol levenslessen en adviezen voor studenten. Eet eens studentenhaver, schreef ze bijvoorbeeld, ‘het onvolprezen mengsel van noten en rozijnen waar generaties studenten hun bul op hebben gehaald.’ En schrijven, legde Fresco ooit uit, ‘leer je door te lezen, en bepaald niet door knip- en plakwerk van het internet, zoals een enkeling nog steeds schijnt te denken.’
Ook voor collega’s had ze nog wel wat tips. ‘Ik zal maar opbiechten dat ik dagelijks onbedwingbare fantasieën heb over een vernieuwd binnenplein van het Maagdenhuis, een topuniversiteit waardig,’ schreef ze in 2010. ‘Enkele plantenbakken, eventueel tafeltjes voor de lunch – maar het moet natuurlijk niet een café worden, dus een gestreepte Amsterdamse cafépoes is helaas niet welkom.’
Traplopen
Poezen waren sowieso een terugkerend thema in Fresco’s stukjes, bijvoorbeeld toen ze de lof zong van studenten met een huisdier. Of toen ze een lans brak voor het traplopen, omdat je daar de beste gedachten krijgt. ‘Maar goed dat ik niet een poes ben, die zomaar van de ene verdieping naar de andere springt. Dan fladderden al die gedachten de trap af.’
En met hoeveel groten der aarde Fresco de afgelopen jaren ook omging, een beetje invloed zullen studenten toch op haar gehad hebben. Bij haar aantreden vertelde ze Folia dat ze nog nooit een hamburger had gegeten.
Zes jaar later deelde ze, eveneens in Folia, met enthousiasme een exemplaar met de interviewer. Een spinazievariant met kikkererwten en portobello weliswaar, maar toch: een echte hamburger.
In haar laatste interview aan Folia in december gaf ze ook de lezer daaromtrent nog wat goede adviezen. ‘Bewust bezig zijn, dat is voor mij dat je begrijpt dat het een optelsom van handelingen is die uiteindelijk leidt tot een gezond patroon. En in dat patroon mag best wel eens een hamburger zitten.’
Op 24 mei spreekt Louise Fresco tijdens de Universiteitsdag haar afscheidsrede uit: ‘Achter de schermen van Fresco’s Paradijs’.
