‘Niet de mondkapjesplicht, maar hybride onderwijs is de oplossing’
Het is niet meer dan logisch dat de mondkapjesplicht op universiteiten is afgeschaft, vindt rechtenstudent Thijs Römelingh. Toch begrijpt hij de zorgen van docenten. ‘Het zou beter zijn als iedere docent en student zijn eigen afweging mag maken of hij op locatie of online les wil hebben.’
Docent communicatiewetenschap Pytrik Schafraad betoogde onlangs in Folia dat de UvA een onverantwoord risico nam door de mondkapjesplicht af te schaffen. Het lijkt erop dat Schafraad de afgelopen weken ofwel niet op een van de campussen aanwezig is geweest, ofwel ontzettend slecht heeft waargenomen hoe de mondkapjesplicht er in de praktijk uitziet.
Een rij van zeventig studenten
Laat ik een voorbeeld geven. Vorige week liep ik, op weg naar mijn college, naar de ingang van het P.C. Hoofthuis. De ingang die ik normaal gesproken gebruikte werd gebarricadeerd door een beveiliger: de ingang was, ook om 9 uur ’s ochtends, een exit only geworden, en alle haastende studenten dienden zich naar de entree aan de achterzijde van het gebouw te begeven, waar slechts één student per keer door de draaideur mocht. Met mondkapje op, uiteraard.
Allemaal leuk bedacht natuurlijk, maar gevolg was dat een kleine zeventig studenten dicht op elkaar in de rij, zonder mondkapje op, geïrriteerd stonden te wachten tot ze naar binnen mochten, om vervolgens stuk voor stuk te laat in hun collegezalen aan te komen. Collegezalen waarin diezelfde studenten boven op elkaar zaten, maar waar het mondkapje, jawel, af mocht.
Onlogisch
En dat is maar goed ook. Ik heb nog geen fatsoenlijk gesprek met iemand kunnen voeren terwijl ik die dikke lap stof over mijn gezicht heb gehad. Dat, terwijl goed communiceren van wezenlijk belang is op een onderwijsinstituut. Bovendien wekt de tegenstrijdigheid van de uitwerking van de maatregelen veel onbegrip. Waarom moet ik in de relatief rustige gangen wél een mondkapje op, maar in de drukke lokalen niet? Waarom rent de eerste de beste beveiliger me als een bezetene achterna als ik tijdens de eerste drie meters in het lege E-gebouw op Roeterseiland vergeet mijn gezicht te bedekken, terwijl ik in het drukke Crea, honderd meter verderop, op dezélfde campus, kan doen en laten waar ik zin in heb?
Zelfs al zóuden niet-medische mondkapjes helpen bij de bestrijding van het aantal besmettingen, wat overigens na anderhalf jaar nog altijd niet is bewezen, dan zouden die besmettingen alsnog plaatsvinden zodra studenten gaan zitten.
Draagvlak
Als de maatregelen zoals deze mondkapjesplicht niet meer uit te leggen zijn, dan draagt het bij aan het draagvlak voor het coronabeleid in het algemeen als ze gewoon verdwijnen. Het kabinet toont zich bereid te luisteren naar experts die meer kennis hebben over de verspreiding van het coronavirus dan een communicatiewetenschapper of rechtenstudent. Dat de UvA met het kabinet meegaat is precies zoals het hoort te gaan.
Ik herken me daarom totaal niet in het beeld dat de UvA zich een slechte werkgever toont door de mondkapjesplicht af te schaffen. Wel kan ik begrijpen dat docenten en studenten in de risicogroepen zich niet prettig voelen bij overvolle lokalen. De oplossing is daarom niet het behouden van de mondkapjesplicht, maar het behouden of zelfs uitbreiden van hybride onderwijs, waarbij iedere docent en student zijn eigen afweging mag maken of hij op locatie of online les wil hebben.
Thijs Römelingh is student rechtsgeleerdheid en interviewer bij Room for Discussion.
