Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Marc Kolle (Folia-archief)
opinie

‘Door de coronacrisis valt de leenstelselgeneratie nog meer tussen wal en schip’

Ninke Boshuizen,
21 april 2021 - 09:24

Was deze generatie studenten nog geen verloren generatie door de invoering van het leenstelsel, dan heeft de coronacrisis hen dat wel gemaakt, schrijft Ninke Boshuizen. ‘Een generatie die de beloofde verbeteringen voor de coronacrisis al amper voelde, valt nu al helemaal tussen wal en schip.’

Toen het leenstelsel werd ingevoerd was de belofte simpel. Zelf investeren in je toekomst, maar het geld dat de overheid hiermee bespaart wordt in het onderwijs gestoken. Vanaf 2018 zouden deze investeringen voelbaar doorgevoerd zijn in het onderwijs, mede dankzij voorinvesteringen om de eerste generatie leenstelselstudenten ook verbeterd onderwijs te kunnen bieden. Hierdoor zou het onderwijs dat je terugkrijgt voor je lening verbeteren. Onderwijsinvesteringen van miljoenen die je terugkrijgt voor jouw studieschuld.

 

Stress, burn-outs en andere problemen

Het idee dat deze belofte niet zaligmakend was deed zich al voor Covid-19 voor. Het verbeteren van het onderwijs bleek, mede door de grote toename van studenten, moeilijker dan gedacht. Er worden wel verbeteringen doorgevoerd, maar dit gaat vooralsnog langzaam. Daarnaast zorgt de studieschuld in het hoger onderwijs voor veel mentale problemen. Het feit dat vertraging grote financiële consequenties met zich meebrengt zorgde bij veel studenten voor een hoge prestatiedruk, met stress en burn-outs als gevolg.  

‘Deze generatie moet het doen met opnames van hoorcolleges van het jaar ervoor, een vragenuurtje via Zoom en tentamens die zijn vervangen door essays’

En ook na het afstuderen bleken de hoge studieschulden voor problemen te zorgen. In deze woningmarkt met een hoge studieschuld een huis kopen bleek knap lastig.


Niet gek dus, dat veel partijen al voordat Covid-19 zijn intrede deed af wilden van het leenstelsel.

 

Verloren generatie

Ondanks de vele bezwaren zit de huidige generatie nog steeds vast aan het leenstelsel. Nu steeds meer partijen zeggen dat ze van het leenstelsel af willen, dreigt deze generatie het kind van de rekening te worden. Voor deze generatie studenten zal afschaffing van het leenstelsel geen uitkomst meer zijn.

 

Wel is het onderwijs het afgelopen jaar als gevolg van Covid-19 nog eens flink achteruit gegaan. Door de crisis waar we ons nu in bevinden is het aantal keer dat eerstejaars studenten hun Hogeschool of Universiteit hebben gezien vaak op één hand te tellen. Studenten uit andere jaarlagen hebben de tijd een jaar verder zien tikken zonder een stap binnen de locaties van hun Hogere Onderwijs te zetten.

‘De eindstand is een generatie studenten met een torenhoge studieschuld en tweedehandscolleges’

Vragenuurtje via Zoom
Deze generatie moet het doen met opnames van hoorcolleges van het jaar ervoor, een vragenuurtje via Zoom en tentamens vervangen door essays. Geen face-to-face-contact met andere studenten, geen toevallige gesprekken met docenten waardoor alle stof toch nog op zijn plek valt. Niet de motivatie die een hoorcollegezaal vol medestudenten je kan brengen. Zelfs de bibliotheek, voor een beetje extra motivatie en als ontmoetingsplek  is, net als alle andere ontmoetingsplekken al lange tijd voor veel studenten gesloten. Rest alleen nog je studentenkamer, waar alles moet gebeuren. Geen wonder dat veel studenten vertraging oplopen, met nog hogere schulden tot gevolg.

 

Iedereen doet zijn best, maar het onderwijs verbeteren tijdens deze pandemie is zelfs voor de beste professoren een vrijwel onmogelijke taak. Het behalen van het niveau van het fysieke onderwijs blijkt, om begrijpelijke redenen, voor velen al een onhaalbare klus.

 

De eindstand is een generatie studenten met een torenhoge studieschuld en tweedehandscolleges. Wel de lasten en in plaats van de lusten nog een extra last. Misschien wel tussen twee basisbeursgeneraties in. Een generatie die de beloofde verbeteringen voor de coronacrisis al amper voelde, valt nu al helemaal tussen wal en schip.


Het is daarom niet meer dan redelijk dat bij een eventuele herinvoering van de basisbeurs de huidige generatie op enige wijze wordt gecompenseerd voor de opgelopen studieschuld.

 

Ninke Boshuizen is student communicatiewetenschap.