Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Daniël Rommens
opinie

Stella’s waslijst | ‘Met een volmaakt gevoel kijk ik naar onze gelijke voetjes’

Stella Vrijmoed,
16 februari 2021 - 12:25

Scriptie succesvol ingeleverd, bul op zak: het ‘echte’ leven kan beginnen. Hoe doe je dat met een wankele arbeidsmarkt, een overspannen huizenmarkt én een ontwrichtende pandemie? Afgestudeerde Stella worstelt zich door haar waslijst met uitdagingen. Deze week: precies gelijk.

Omdat ik het in mijn hoofd had gehaald dat ik op Valentijnsdag met mijn vriendje wilde schaatsen, zocht ik afgelopen week de hele stad af voor twee paar schaatsen. Dat kon ik in principe zonder hem doen, want wij hebben namelijk dezelfde schoenmaat.

 

Toen we dat laatst ontdekten, daalde er een bepaald soort vreugde over mij neer. We hielden onze voeten tegen elkaar, allebei in dezelfde zwarte sok, en ze waren precies gelijk. Wij waren precies gelijk. Het voelde haast subliem.

We passen zelfs elkaars broeken. En dan bedoel ik echt dat ze precies passen

Eerder al waren we erachter gekomen dat we niet alleen even lang zijn, maar dat we ook dezelfde kledingmaat hebben. We passen zelfs elkaars broeken. En dan bedoel ik echt dat ze precies passen. Geen geslobber of over de grond slepende broekspijpen. Geen knopen die niet dichtgaan of strakgetrokken naden. We hebben blijkbaar gewoon precies dezelfde vorm billen.

 

Nu ben ik niet veel langer dan de gemiddelde Nederlandse vrouw, wat betekent dat hij een stuk kleiner is dan de gemiddelde Nederlandse man. Als ik hakken draag, ben ik langer. Sommige mannen zouden dat ongemakkelijk vinden. Die willen groot en stoer zijn ten opzichte van hun vrouwelijke partner. En vrouwen kunnen het omgekeerd ook heel wenselijk vinden om met een grote man te zijn die ze kan beschermen. Een gevoel van veiligheid kan geven.

 

Wij vinden het wel praktisch dat we even groot zijn. Past precies met knuffelen. ‘Lekker compact’, zegt hij wel eens.

 

Maar het is voor mij meer dan praktisch. Dat onze fysieke maten hetzelfde zijn, voelt als een letterlijke belichaming van het idee dat hij geheel gelijkwaardig is aan mij. We staan letterlijk in elkaars schoenen. Beiden leverden we deze zomer onze scriptie in, in dezelfde tijd waren we aan het solliciteren en op bijna hetzelfde moment begonnen we aan nieuwe banen.

Dat onze fysieke maten hetzelfde zijn, voelt als een letterlijke belichaming van het idee dat hij geheel gelijkwaardig is aan mij

Dat konden we delen, daar konden we elkaar in steunen. We controleerden elkaars sollicitatiebrieven, overlegden over onze aanstaande onderhandelingsgesprekken. En nu proberen we uit te vogelen hoe we ons leven moeten indelen nu we ineens 36 uur per week (thuis)werken.

 

En het mooie is dat ik evenveel steun heb aan hem als hij aan mij. Ook dat is evenredig aan elkaar.

 

Nu is het niet zo dat we compleet dezelfde persoon zijn. Onze interesses en kwaliteiten lopen vrij ver uiteen: ik ben een kunstliefhebber, hij volgt alle Tweede Kamerdebatten. Hij slaapt het liefst in een koude slaapkamer met het raam open, ik lig onder drie dekens en slaap met sokken. Waar hij in no time argumentatiestructuren in zijn hoofd kan uitdenken, is bij mij alles vaak een emotionele warboel. En als we samen eten, bedelft hij zijn maaltijd onder een laag kruiden en eet ik mijn eten het liefst plain en zouteloos.

 

Maar ik denk dat het die wederzijdse steun is die, gepaard met waardering voor elkaar, maakt dat ik zo’n volmaakt gevoel heb als ik kijk naar onze gelijke voetjes.

 

En zo zwierden we afgelopen zondag over het ijs en vierden we onze liefde, hij met mijn knalroze handschoenen aan en ik in zijn trainingsbroek, allebei op onze Viking Noren maat 39. En al ben ik een buitenmens en hij niet, ik geloof dat we evenveel hebben genoten.

Lees meer over