Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Daniël Rommens
opinie

Stella’s waslijst | ‘Ik laat mijn ritme niet zomaar verstoren, dus oefen ik pasjes waar ik maar kan’

Stella Vrijmoed,
28 april 2020 - 08:47

Faalangst, prestatiedruk en keuzestress: hoe leuk is studeren nog? En dan heb je ook nog eens een waslijst aan praktische dingen te leren op weg naar die verdomde volwassenheid. Stella en Eva schrijven het om en om van zich af. Dit keer: smachtend wachten op salsa-socials.

Daar sta ik dan te dansen, met mijn neus bijna tegen de badkamerdeur gedrukt, Willie Colón en Héctor Lavoe schallen uit mijn speakers. Mijn huisgenootjes worden ondertussen gek van de salsamuziek, maar ik blijf hardnekkig mijn hobby uitoefenen. Nu is het in de keuken, een andere keer is het op een voetbalveldje op straat met een JBL’etje.

 

Van onze leraar krijgen we als groep zo nu en dan een choreografie-challenge, waarbij we een klein solostukje moeten instuderen en ons filmpje moeten uploaden. Ik wacht elke keer met smart op de nieuwe challenge, want ik mis dansen enorm. Had ik eindelijk eens focus op één vlak van mijn leven – ik danste pre-corona bijna elke dag – word ik daar ineens in tegengewerkt.

‘Tegenwoordig maakt mijn hart al een sprongetje bij elke lege ruimte die ik zie die groter is dan zes vierkante meter’

Ik laat mijn ritme niet zomaar verstoren, dus als gevolg sta ik pasjes en draaien te oefenen waar het ook maar kan. Tegenwoordig maakt mijn hart al een sprongetje bij elke lege ruimte die ik zie die groter is dan zes vierkante meter. De lege kamer van een huisgenoot, een stukje ruimte tussen de opbergdozen op zolder: kan ik hier misschien dansen?! ‘t Is net als vroeger wanneer ik als kind opgewonden raakte als we langs een speeltuin kwamen of als ik een gele M in de verte zag.

 

Is het gek om zo tot het uiterste je hobby nog te proberen te beoefenen? De sportschool kun je nog wel enigszins in huis halen: ik hoor de bovenburen af en toe een work-out doen, sommige mensen hebben gewichten of een rekstok thuis. En als je fietst, kitet, rent of postzegels verzamelt kun je daar ook nog wel onverstoord mee doorgaan, me dunkt. Maar judoka’s? Teamsporters? Gaan klimmers hun eigen dak op klimmen, zwemmers baantjes trekken in het IJ?

‘Als ik naar mijn allenige gedraai voor het aanrecht kijk, ziet het er eigenlijk maar idioot uit’

De kranten staan de laatste dagen vol met de term ‘huidhonger’: de behoefte aan menselijke aanraking die men steeds meer krijgt in thuisisolatie. Tsja… wat verlang ik nu naar de uitnodigende hand van een man die me ten dans vraagt, terwijl hij met zijn andere hand het zweethanddoekje weer in zijn achterzak stopt waar hij net zijn voorhoofd mee heeft afgeveegd. Ja, wat zou ik graag naar een druk feest gaan waar ik een pijnlijke hak in mijn voet krijg gezet van een chick die net uit haar draai komt. Laat me nu maar even opbotsen tegen een ander koppel waarvan de man niet oplette voordat hij zijn partner van zijn ene naar zijn andere zij loodste. Liever dat, dan hier naast de prullenbak op mijn sokken in mijn eentje staan te dansen.

 

Voorlopig is het voor ons Nederlanders in ieder geval nog even solodansen. En ik moet toegeven, het geeft wél een nieuwe dimensie aan deze hobby. Wanneer de deadline van onze challenge nadert, stromen de filmpjes van de anderen binnen. Ik krijg een brede glimlach wanneer ik eenieders gezicht weer zie. Iedereen pakt uit, zet zijn lievelingslied op en plakt zijn eigen styling op de choreografie. In de woonkamer, de keuken en op zolder is blijkbaar minder gêne en danst men voluit, juist alsof er even niemand kijkt. Iemand uit de groep begint zelfs zijn eigen challenge, en een ander merkt op: ‘zou er misschien een nieuwe dansstijl ontstaan?’

 

De mens is creatief, dat moet gezegd. Maar de salsafeestjes heten niet voor niets socials. Ik kan niet wachten tot we elkaar weer live in de les kunnen zien, tot we weer kunnen oefenen in Crea en de kroegen weer open zijn voor latin-avonden. Ik verlang naar die échte uitdaging van het spannende, verrassende dansje met die onbekende, het ten dans durven vragen van iemand die je goed vindt, het leren van een triple turn. Want hoe leuk deze online challenges ook zijn, als ik naar mijn allenige gedraai voor het aanrecht kijk, ziet het er eigenlijk maar idioot uit...

Lees meer over