Stella’s waslijst | ‘De Strijd om een Studieplek, a.k.a. Een Weerzien van Asocialen’
Faalangst, prestatiedruk en keuzestress: hoe leuk is studeren nog? En dan heb je ook nog eens een waslijst aan praktische dingen te leren op weg naar die verdomde volwassenheid. Stella en Eva schrijven het om en om van zich af. Dit keer: Het Feest der Irritatie.
Jassen over verlaten stoelen, studieplekken met alleen een strategisch achtergelaten aantekeningenschrift en - het ergste als je het mij vraagt - laptopstudenten die een kostbare plek achter een ongebruikte UvA-PC innemen: het is weer tentamenweek op de UvA, a.k.a. De Strijd om een Studieplek, a.k.a. Een Weerzien van Asocialen, a.k.a. Het Feest der Irritatie.
Om maar gelijk nostalgisch te worden: ik heb nog gestudeerd in een tijd dat je in de UB Singel maar twintig minuten van je computer weg kon. Menigmaal heb ik gezien hoe een student amper een minuut te laat terugkwam en de biebmedewerker de computer al zonder genade uitgelogd had en de spullen van de student stond in te laden in een mandje. Wat mis ik die tijd waarin ik als een aasgier verlaten computers in de gaten hield vanaf het rijtje wachtstoelen en bij beet gewoon naar de balie kon lopen en zeggen: ‘Daar is er weer een verlopen, hoor!’. En dat het mandje dan gelijk tevoorschijn werd gehaald.
Nu loop ik hier op het Roeterseiland als een verbitterde veteranenstudent me te ergeren aan alle asociale studenten die broodnodige computerplekken bezet houden. Ik kom naar de UB voor een PC, zodat ik niet krom over mijn kleine laptopschermpje gebogen hoef te zitten, geïrriteerd door de traagheid van mijn apparaat. Ik kom zodat ik efficiënt artikelen kan browsen in snelwerkende databases zodat ik daadwerkelijk wat werk gedaan kan krijgen. Niet om als een voortvluchtige in een hoekje van een computerlokaal op een computer zonder Word te zitten waar ik weer uit word gestuurd als er een college begint.
Ik vraag de betreffende studenten al niet meer om op te rotten, die hoop heb ik al opgegeven. Of misschien durf ik gewoon niet, want het zal alleen maar een ongemakkelijke situatie opleveren. Waar moeten zij dan heen? Alle plekken zonder PC’s zijn ook bezet. Het is vechten tegen de bierkaai, want niemand kent de mandjes hier. Sterker nog, volgens mij is er geen mandje te vinden op het hele Roeterseiland. Computers reserveren kan ook niet meer, deze handige oplossing voor dit probleem heeft de UvA plots stopgezet en de baliemedewerker wist niet waarom. Ik weet het dus ook niet.
Toch maar verkassen naar een andere UvA-locatie dan? Toevallig krijg ik net door dat de UB Singel wel computers vrij heeft. Misschien wel een optie als ik straks weer uit dit computerlokaal geknikkerd word. In ieder geval ga ik eerst even lunchen. Maar ik laat mijn vest voor de zekerheid wel even achter op mijn stoel. Ik kan niet hebben dat mijn plekkie straks weg is, hè.
