Eva’s waslijst | Hoe vind je een studieplek?
Faalangst, prestatiedruk en keuzestress: hoe leuk is studeren nog? En dan heb je ook nog eens een waslijst aan praktische dingen te leren op weg naar die verdomde volwassenheid. Stella en Eva schrijven het om en om van zich af. Dit keer: hoe vind je anno 2019 nog een studieplek?
Ooit had ik een rubriekje bij het - tegenwoordig opgeheven - studentenblad De Peper. Elke maand testte ik een nieuwe gekke studieplek, zoals de kerk of het metrostation. Dat zijn overigens verschrikkelijke plekken om te studeren, zeker in de winter. Als je een ongewone plek zoekt maar toch lekker warm wilt zitten, kun je beter de trein van Amsterdam naar Maastricht nemen. Kom je ook eens uit je Randstedelijke bubbel.
Mijn studiegenoten en ik zijn sinds een paar weken aan onze scripties bezig. Dat betekent dat we allemaal op zoek zijn naar goede studieruimtes. Zeker bij mijn Faculteit der Geesteswetenschappen is dat niet makkelijk. Er is een groot tekort, al helemaal tijdens tentamenweken. Heel erg lang geleden ging ik nog wel eens met mijn vriendje in een afgezonderd kantoortje bovenin de UB zitten, maar van studeren kwam dan weinig. Toen het Bungehuis nog geen decadente club was, maar de thuisbasis van mijn opleiding Slavische studies, zat ik daar ook nog wel eens in de bibliotheek.
Maar nu?
1. Atria. Atria is een kennisinstituut voor vrouwenemancipatie, met een bibliotheek en archief aan de Vijzelstraat. Je kunt er heerlijk rustig zitten. En als je scriptie of paper over vrouwen of geschiedenis gaat heb je ook nog eens kans dat je er je literatuur kunt vinden.
2. Hotellobby. Leer van de freelancers, die hebben namelijk vaak ook geen vaste werkplek. Zelf doe ik het niet graag, maar in de meeste hotels kun je in de lobby goed werken. Denk bijvoorbeeld aan het Volkshotel, Conscious Hotel en The Hoxton.
3. Een verre reis. Het is december, het is koud en jij zit met je scriptie. Wil je er echt even helemaal uit? Dan kun je natuurlijk ook een vakantie boeken naar een ver en warm land, om je scriptie met de voeten in het zand te schrijven. Voor wie iets meer discipline nodig heeft, bestaat er ook de ‘scriptiereis’. Je bent wel wat geld kwijt.
4. Serieus: de trein. Natuurlijk niet in de spits tussen Amsterdam en Utrecht. Wifi in de trein is er de afgelopen jaren iets beter op geworden, er zijn toiletten en je kunt niet zomaar weglopen. Wie lang en diep moet nadenken, kan dat starend uit het raam doen.
5. En als je toch in de trein zit: je ouders (buiten de stad). Nergens zo weinig afleiding als in een klein dorp.
Ik heb een huis waar ik rustig kan werken. Dat is allesbehalve vanzelfsprekend. Vorige week schreef mijn collega Stella al over de angst die veel studenten nu voelen bij het idee de vaste grond onder hun voeten te zien verdwijnen, en hoe realistisch die angst is nu het de Gemeente Amsterdam zo hamert op wetgeving tegen verkamering. En zelfs al hoef je niet steeds voor je woonruimte te vrezen, dan nog is het niet prettig werken in een druk studentenhuis, of in een kamertje van acht vierkante meter.
In 2018 schreef ik ook een scriptie. Toen viel ik al snel in alle valkuilen van het thuiswerken tegelijk: ik bleef de hele dag in pyjama, ik ging andere klusjes doen, na wat werk beloonde ik mezelf met Netflixpauzes van een paar uur. Ik zag mijn vrienden nauwelijks meer en begon een warrig kluizenaarsbestaan te leven, gebaseerd op eindeloos uitstellen en een constant schuldgevoel over dat uitstellen.
En dus zocht ik mijn werkplekken ook toen buitenshuis. En groot voordeel: je ziet nog eens iemand. Meestal schrijf je je scriptie immers tegelijkertijd met je studiegenootjes, en het helpt enorm om met elkaar af te spreken. Afwisselen helpt – nu eens zat ik in het P.C. Hoofthuis, dan weer in een café, en soms wel gewoon een dagje thuis.
Wie geïnteresseerd is in mijn lijst met fijne werkcafés in de omgeving van de Pijp mag mijn gerust een berichtje sturen. Voor nu heb ik me weer eens in de ongewone studeerplekken verdiept. Succes!
