Eva’s waslijst | Een lifehack voor lichte koffers
Faalangst, prestatiedruk en keuzestress: hoe leuk is studeren nog? En dan heb je ook nog eens een waslijst aan praktische dingen te leren op weg naar die verdomde volwassenheid. Stella en Eva schrijven het om en om van zich af. Dit keer: Hoe pak je slim je koffer?
Ooit ging ik op wereldreis. Het plan kwam, zoals reisplannen vaak komen, op een druilerige novemberdag. Ik zat te studeren in de UB. De shuffle-functie van mijn Spotify-playlist had het nummer ‘Kokomo’ van de Beach Boys naar boven gehaald en ik, tweedejaars bachelorstudent, wenste niets liever dan even weg te zijn uit het koude Amsterdam.
De wereldreis werd een tocht van zeven maanden van Rusland via Cuba naar de Verenigde Staten. Ik begon in februari van wat mijn derde collegejaar had moeten zijn. Midden in de winter dus. In Moskou. Op de koudste dag was het er -26 graden, zo koud dat ik zelfs met een thermolegging aan mijn benen niet meer voelde. Drie maanden later zou ik naar Cuba vertrekken, waar het ongeveer zestig graden warmer was.
Wat pak je in, als je weet dat de temperaturen zo erg gaan verschillen, en als je weet dat je het tweede deel van je reis je hele hebben en houden in een backpack mee moet sjouwen? Ik heb er nog steeds geen antwoord op. Dit genie besloot namelijk haar koffer met winterkleren terug naar Nederland te sturen, en vervolgens vier maanden lang een backpack tjokvol zomerkleren en drie (!!!) hardcovers rond te zeulen. ‘Wat heb je gespierde schouders,’ zei een masseuse toen ik net terug was in Nederland.
- Begin op tijd. Op tijd is niet: twee uur voor vertrek. Een georganiseerde vriendin legt altijd een week van tevoren haar koffer open. Steeds als ze iets ziet dat ze mee wil nemen, gooit ze het in de open koffer. Ik wou dat ik zo was.
- Zorg dat je al je belangrijke documenten in tweevoud hebt. Eenmaal in je koffer, en eenmaal in de rugzak of schoudertas.
- Zorg dat je minstens één nette outfit bij je hebt. Je zou maar net uit eten willen in een restaurant waar je geen sandalen aan mag, of een mooi museum willen bezoeken.
- Koop nieuwe shampoo of douchegel voor je reis. Telkens als je die geur daarna ruikt ben je weer even op vakantie.
- Als je net als ik niet van e-readers houdt, probeer dan pocketboeken mee te nemen. En als je medereizigers ontmoet, kun je ze nog ruilen ook. Schept gelijk een band.
De truc voor het inpakken van lekker veel kleren zit hem in de roltechniek. Je vouwt alle kleren die je nodig denkt te hebben (want nodig heb je ze eigenlijk niet hè? Nee) in de lengte, en legt ze kruislings over elkaar heen, van groot naar klein. Je begint met je broeken en jurken, en eindigt met je T-shirts. Op het laatst leg je je ondergoed en sokken in het midden van het kruis. Dan vouw je de uitsteeksels om en om om het midden, tot je een grote bal aan kleren hebt. Maak het geheel vast met een riempje, en klaar is kees: een luchtdicht kledingpakket.
Is deze techniek foolproof? Allerminst. Luchtdicht betekent namelijk vaak ook loodzwaar. Ik had weliswaar meer ruimte over in mijn backpack, maar die gebruikte ik vooral om schoenen, boeken en volle flessen shampoo in te laden, waardoor de tas alleen maar zwaarder werd. En omdat ik op doorreis was, moest ik bij elke nieuwe bestemming mijn pakket uit- en inrollen. Dat gaat vervelen.
Binnenkort ga ik weer een paar maanden weg. Deze keer op zomerschool en stage in Washington DC. Omdat ik twee maanden lang op dezelfde plek verblijf kan ik de rolmethode nu wel toepassen. Die zal ik ook wel nodig hebben, want het wordt dertig graden en ik heb zowel professionele als vrijetijdskleding nodig. Misschien laat ik voor deze keer mijn hardcovers maar thuis.
