Opiniepanel | Moet er een quotum voor vrouwelijke hoogleraren komen?
Een op de vijf UvA-hoogleraren is een vrouw. Dat is te weinig, vindt het UvA-bestuur. In het concept-diversiteitsbeleid stelt het daarom voor om de helft van de vacante hooglerarenposities naar vrouwen te laten gaan. Wanneer een faculteit of benoemingsadviescommissie toch een man wil voordragen wordt tekst en uitleg gevraagd, zo schrijft het bestuur. Maar is een quotum wel een goed middel?
Het is goed dat de UvA bij de helft van de hooglerarenvacatures een vrouw wil benoemen
Patricia Pisters is hoogleraar filmwetenschap
‘Het lijkt me goed om bij de samenstelling van de commissies op te letten dat er meer vrouwen in zitten, dat zal zeker de zoektocht sturen. Dat er alleen maar vrouwen mogen worden aangesteld vind ik te ver gaan, hoewel een ‘nee, tenzij’-regeling ruimte biedt voor onderhandeling; misschien is die onderhandeling voeren wel goed. Maar nog belangrijker is het om niet alleen naar de gender balans bij hoogleraren te kijken in het diversiteitsbeleid. Over het geheel genomen moet gezorgd worden dat de aanbevelingen van de diversiteitscommissie in “Diversiteit is een Werkwoord” ter harte worden genomen.’
Barbara Mulder is hoogleraar cardiologie
‘Ik ben geen voorstander van een quotum, dat schept weerstand en tegenzin. En dan schieten we er weinig mee op. Als we spreken van een target of streefcijfers, dan creëren we wel bewustwording en kunnen we met een positieve insteek de vicieuze cirkel doorbreken. Zo is het belangrijk dat benoemingsadviescommissies voor hoogleraren alleen door het college van bestuur worden goedgekeurd als er minimaal twee vrouwen in zitten. Een ander selectieproces en strengere doelstellingen zijn essentieel voor het bereiken van meer diversiteit.’
Fabian van Hal is student rechtsgeleerdheid
‘Quota zijn absoluut niet de oplossing voor een gebrek aan diversiteit. Er is geen onwil om vrouwelijke hoogleraren te benoemen, want de gebrekkige diversiteit is heel simpel te verklaren door het kleinere aantal vrouwen dat vroeger ging studeren. Dat is nu wel anders, gelukkig! Daarom is het slechts een kwestie van tijd voor meer vrouwen de top zullen bereiken, het tij zal snel keren. Ook moeten competenties van de kandidaat altijd het belangrijkst zijn, niet het geslacht. Tot slot zorgen quota voor ongeloofwaardigheid, er zal immers gedacht worden dat iemand louter en alleen om haar geslacht hoogleraar is geworden.’
Inge Kalle-den Oudsten is promovendus is promovendus media & cultuur
‘Ja, ik vind dit echt een super goed idee, natuurlijk! Als vrouwelijke promovendus is het niet echt inspirerend om op de UvA om je heen te kijken, en departementen vol vrouwen te zien, maar bijna alle hoogleraren… man. Op de vraag of dit specifieke beleid de oplossing is – tja, daar moet ik eerlijk toegeven dat ik daar niet genoeg van weet, om te kunnen zeggen of zo’n strategie nu daadwerkelijk effectief is. Maar mijn (dus misschien naïeve) eerste reactie zou zijn: absoluut doen!’
Jean Rwasibo is controller bij het administratief centrum
‘Het universiteitsbestuur wil zoveel mogelijk doen voor meer vrouwelijke hoogleraren.Vrouwelijke hoogleraren zijn ondervertegenwoordigd. Vaak geldt dat een faculteit of benoemingsadviescommissie op zoek is naar de beste kandidaat in haar ogen, en hierbij door bewuste of onbewuste vooroordelen vrouwelijke kandidaten niet worden voorgedragen. Indien er vrouwelijke kandidaten zijn, dan is het goed dat de universiteit bij hooglerarenbenoemingen voorrang geeft aan vrouwen. Een quotum voor vrouwelijke hoogleraren moet daarom geïmplementeerd worden.’
Het Folia opiniepanel bestaat uit 25 studenten en medewerkers van alle faculteiten, en enkele diensten van de UvA. Eens in de paar weken reageren zij op een actuele stelling.
Ook een mening? Reageer hieronder of schrijf een opinieartikel.
