Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Daniël Rommens
opinie

Op z'n Duits | Bruggers zonder Blackboard

Linda Duits,
24 augustus 2018 - 09:00

Vlak voor de zomer mocht ik op cursus. De hel van Blackboard is voorbij, de UvA stapt over op Canvas. Ik heb daar weinig aan want ik geef volgend semester les in Utrecht, waar ze trouw blijven aan de elektronische leeromgeving van Satan zelve. Hoe dan ook, ik ging op Canvas-cursus, want leren is leuk en als freelancer ben je beter bij met alle systemen.

We kregen prachtige aantekeningenblokjes die voor de helft onbeschrijfbaar zijn omdat er heel groot CANVAS is opgedrukt. Op iedere pagina staat naast twee webadressen – één van Canvas-UvA algemeen en één van Canvas-FGW – ook een e-mailadres zodat je weet dat hulp nooit ver weg is. Veel hulp is waarschijnlijk niet nodig. Canvas is heerlijk om mee te werken en aangezien alle aanwezige cursisten ooit Blackboard onder de knie hebben gekregen, gaat de overgang een eitje worden. Alhoewel.

 

Een deel van medecursisten had een angstige blik in de ogen, de blik die je kent van de brugklas. Het is de blik die we de komende weken in alle academische gebouwen weer gaan zien. De blik van de onzekere eerstejaars.

 

Het valt ook niet mee. Alle populariteitspunten die je hebt opgebouwd op de middelbare school komen te vervallen. Je begint weer opnieuw, moet alles leren. Ik weet nog hoe ik op mijn eerste dag dolend door de Oudemanhuispoort liep, op zoek naar mijn collegezaal. De studiegenoot die het ook niet kon vinden, werd een van mijn beste maatjes – als waren we kleuters die toevallig naast elkaar in de zandbak zijn gezet en daarom vrienden voor het leven worden.

‘Een ambitieuze medecursist had zich voorgenomen niks te missen. Hij had een digitale camera meegebracht waarmee hij foto’s van zijn scherm maakte’

Matties 

Zo ging het ook een beetje bij de Canvascursus. Sowieso kon ik zaal 2.10 van het P.C. Hoofthuis niet vinden en liep ik wanhopig trapje op, trapje af. Aan het einde van de middag was ik matties geworden met mijn buurman. En gedurende de cursus genoot ik van de bruggersblikken in de ogen van mijn collega’s. Onze Blackboardskills komen te vervallen. We moeten iets nieuws leren en dat is eng. Een ambitieuze medecursist had zich voorgenomen niks te missen. Hij had een digitale camera meegebracht waarmee hij foto’s van zijn scherm maakte.

 

Net als bij brugklassers was er ook een cool kid die er niet wilde zijn. Zonder ook maar een keer op te kijken, zat ze hard te typen op haar laptop en werkte ze overduidelijk aan iets anders veel belangrijkers. Maar ja, de leerplicht geldt soms ook voor wetenschappers.

 

Volop drank 

De cursusleider was een jonge IT-gast. Je merkte dat hij geroutineerd was in het geven van Canvas-trainingen aan academici. Een paar bruggers wilden laten merken dat ze heus stoer waren. Ze probeerden zoveel mogelijk uitzonderingen te bedenken bij de instructie van de docent, alle mogelijke moeilijkheden. Maar de IT-gast liet zich niet uitproberen, hij had het allemaal al een keer meegemaakt. De ergste van het stel trachtte hem terecht te wijzen toen hij aanwijzingen gaf voor het uploaden van een .docx bestand. ‘Ho ho’ zei de betweter, ‘dan een PDF natuurlijk hè! Docx is geen universeel formaat maar gekoppeld aan Microsoft.’ De cursusleider bleef onverstoorbaar. Tegen een ander zei hij activerend en bemoedigend: ‘Volgens mij heb je genoeg kennis dat zelf te achterhalen.’

 

Lieve eerstejaars, de eerste weken aan de universiteit zijn uiteindelijk veel beter dan het begin van de brugklas. Er is bijvoorbeeld volop drank, en populariteitspunten zijn een stuk minder relevant. Ouderejaars vinden je niet per definitie stom-want-jong, al is er wel kans dat ze je bespotten omdat je niet weet wat Blackboard is. En docenten kunnen soms arrogant en ongenaakbaar overkomen, maar stel je dan voor hoe ze in zaal 2.10 zaten met hun digitale fototoestel.

Lees meer over