Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Bart Lichtenveldt
opinie

De Week | De boze buitenwereld

Henk Strikkers,
14 maart 2017 - 14:28

Net op het moment dat de schoonmakers zelfs op de plekken die ze altijd overslaan geen naalden meer vonden en de meest hardcore kerstfanaat zijn lichtgevende rendier opborg, ging het op de hogeschool plotseling weer over de dennenboom.

Want ineens liet VoorNederland-lijsttrekker Jan Roos zich in Pauw & Jinek plompverloren ontvallen dat er geen kerstbomen meer op de HvA mochten staan. Het was volgens Roos een voorbeeld van de teloorgang van de Nederlandse cultuur. Direct werd de lokale twittersphere overstelpt met foto’s van kerstbomen en kreeg Jan Roos verwensingen als ‘ontzettende sukkel’ en ‘sneuneus’ naar zijn hoofd geslingerd. Het moge duidelijk zijn: wie aan de kerstbomen komt, komt aan de HvA.

Wie aan de kerstbomen komt, komt aan de HvA

Is de hogeschool dan immuun voor de verharding van het debat en de integratieproblemen die in de boze buitenwereld spelen? Zeker niet. Zo is er nog steeds het hete hangijzer dat de HvA-stilteruimte heet en waarover nog altijd geen besluit is genomen. De Centrale Medezeggenschapsraad is bovendien tijden bezig geweest met het plannen van een eindejaarsactiviteit, omdat het traditionele kerstdiner niet door kon gaan. Niet zozeer vanwege bomen, als wel omdat islamitische studenten niet willen dineren in een etablissement waar alcohol op tafel komt.

 

Ook de UvA-psychologiestudenten kregen deze week weer te maken met die boze buitenwereld. Toen ze midden in de nacht aan hun tijdschrift Spiegeloog zaten te werken stormde er ineens een bewaker binnen die een inbreker in de smiezen had. ‘Er moet nu iemand 112 bellen. En kan er iemand meekomen?’ Uiteindelijk grepen de beveiliger en de aanwezige Folia-redacteur de insluiper net niet bij de kladden; de vliegensvlugge inbreker verdween met vier iMacs onder zijn arm als een dief in de nacht.

 

Datzelfde geldt voor de hoop, dat de UvA een nieuw bestuursmodel zou krijgen. Al het nijvere werk van de commissie Democratisering & Decentralisering ten spijt; nu het op de uitvoering aankomt is er zelfs geen persoon belast met hoe een nieuw bestuursmodel ingevoerd kan worden. Een verregaande democratisering lijkt daarmee definitief van de baan. Als je deze verkiezingscampagne een beetje hebt gevolgd zou je bijna blij zijn dat de UvA die boze buitenwereld niet naar binnen trekt.