Studenten dienen rectores van repliek: ‘Niks kan en zal ons stoppen’
De rectores van alle Nederlandse universiteiten schreven vorige week in Trouw dat ze de banden met Israëlische universiteiten niet willen doorsnijden. Vandaag de repliek daarop van studenten van veertien universiteiten. ‘Ons antwoord? De tijd is op. Wij blijven actievoeren totdat onze roep om rechtvaardigheid gehoord wordt.’
Afgelopen weekend schreven de gezamenlijke rectores van de vijftien Nederlandse universiteiten een opiniebijdrage in dagblad Trouw waarin ze hun antwoord formuleerden op de Pro-Palestina demonstraties van de afgelopen maanden. Dat antwoord komt er kort gezegd op neer dat de universiteiten, ondanks de protesten, hun banden met Israëlische wetenschappelijke instellingen niet willen verbreken.
De opiniebijdrage wekte verbazing en boosheid bij veel studenten en medewerkers die betrokken zijn bij het organiseren van kampementen, bezettingen en demonstraties tegen die samenwerkingen. Veel universiteiten, waaronder ook de UvA, zijn inmiddels aan de slag met het instellen van ethische commissies of het aanscherpen van het ethisch kader waaraan samenwerkingen met buitenlandse instellingen moeten voldoen.
Evaluatiekader
‘Het antwoord van sommige universiteiten, na acht maanden genocide, is ethische commissies oprichten. Blijkbaar is het nu tijd om een paar weken al dan niet maanden over een evaluatiekader te vergaderen, terwijl er al tienduizenden Palestijnen zijn gedood en daar nog dagelijks honderden bij komen,’ schrijven Itaï van de Wal (UU), Rania Ali (VU) en Ties van den Bogaard (RU) vandaag als repliek in Trouw namens studenten van veertien universiteiten.
‘In het artikel laten bestuurders overigens meteen zien hoezeer ze de bevindingen van de commissies in acht zullen nemen, door alvast aan te kondigen dat ze samen blijven werken met aan genocide medeplichtige instellingen en bedrijven,’ schrijven de studenten.
De universiteiten willen kritische Israëlische wetenschappers niet isoleren, is hun argument. ‘Maar wie die kritische stemmen zijn, blijft in het stuk onduidelijk, en wat zij kunnen betekenen voor de miljoenen Palestijnen die hun leven niet zeker zijn ook. Dat deze zo gekoesterde kritische stemmen overigens hard onderdrukt worden door de instellingen waarmee men wil blijven samenwerken, kaarten de rectoren niet aan.’
De tijd is op
De studenten zijn het zat, schrijven ze. ‘Ons antwoord? De tijd is op. Wij, studenten uit de kampementen, bezettingen en demonstraties, blijven actievoeren totdat onze roep om rechtvaardigheid – het boycotten en desinvesteren van medeplichtige instellingen en bedrijven – gehoord wordt. Politiegeweld, ontruimingen, tijdrekken met commissies, het bewust verkeerd voorstellen van onze acties en eisen in een universiteitswijde email of een opiniestuk, niks kan en zal ons stoppen. We gaan door totdat de rectoren zogenaamde ‘zusterinstellingen’ en andere partners verantwoordelijk houden voor hun medeplichtigheid aan Israëls schendingen van de mensenrechten van Palestijnen.’
