Een populair genre zeker, maar nieuw is het niet. De mashup movie, een collage van filmfragmenten, zo gemonteeerd dat het een nieuw verhaal vertelt. UvA-docent en promotieonderzoeker Nina Köll is al jaren gefascineerd door het onderwerp en drie UvA-studenten zijn nu zelf achter het mengpaneel gaan zitten om filmpjes te maken.
Dankzij hun studie (Media & Cultuur) zijn ze dagelijks in de weer met film en vaak struinen ze het internet af naar nog onbekende beelden. Sinds een week of twee zijn Thomas Wijnaendts van Resandt (19), Lars van der Peet (20) en Tjeerd Morsink (20) samen een YouTube kanaal begonnen onder de naam InsanityMashups. Hierop plaatsen zij hun zelfgemaakte mashup movies en re-cut trailers.
Uva-docent Nina Köll
Remixcultuur
Mashup komt van het Engels to mash (it) up, samenstampen, vermengen, en wordt gebruikt voor het creëren van iets nieuws uit verschillende bestaande bronnen. Het is een populair genre waarbij de views vaak in de miljoenen lopen. Volgens promovendus Media Studies Nina Köll zijn de gemonteerde filmpjes een mengelmoes van film en digitale media. ‘De mashup movie is een prototype van vernetwerkte creativiteit. Het is een speelruimte, een andere werkvorm. De remixcultuur bestaat al langer. Denk maar aan het maken van fotocollages. Of de opgeknipte hiphop uit de jaren '70. Mashups zijn een nieuwe digitale vorm binnen de remixcultuur.’
Thomas is het met Köll eens en stelt dat de remixcultuur voortkomt uit de veranderde rol van de consument. ‘De machtsverhoudingen zijn veranderd. Vroeger kon de consument enkel lezen, nu zijn die grenzen vervaagd. De consument is ook een producent geworden.’
Samen met Lars en Tjeerd zoekt Thomas het internet af voor geschikte fragmenten. Lars: ‘Voor ons tweede filmpje was ik specifiek op zoek naar acteurs met een vreemd loopje. Ik put dan uit mijn filmgeheugen en ik zoek naar beelden via de zoekmachine van Youtube.’ Resultaat is een vier-minuten durend filmpje waarin men keer op keer rare pasjes doen op een aanstekelijk deuntje.
Stereotypering
Dit filmpje van de heren is een supercut, legt Köll uit. In dit soort montages wordt telkens één element gebruikt, dat wordt uitvergroot en in een compilatie wordt verwerkt. ‘Dat kan gebruikt worden als een politiek statement. Bijvoorbeeld een rij nieuwsfragmenten waar telkens een black man in a hoodie wordt getoond wanneer het over criminaliteit gaat. Zo wordt er kritiek geuit op stereotype representaties van de afro-Amerikanen in film en tv.’
In het filmpje van InsanityMashups zit niet zo'n boodschap, maar draait het allemaal om humor. ‘Wij hebben alle drie dezelfde droge, absurdistische humor,’ legt Tjeerd uit. ‘Zelf vinden we onze filmpjes erg grappig, maar dat begrijpt lang niet iedereen.’ Thomas: ‘Het past wel bij de rare internethumor van vliegende katten en lachende baby’s.’ Lars: ‘We doen het vooral als een oefening, om beter te leren monteren. Maar stiekem hopen we dat een van onze filmpjes dat miljoenenpubliek bereikt. Dat zou echt heel gaaf zijn.’
Dankzij hun studie (Media & Cultuur) zijn ze dagelijks in de weer met film en vaak struinen ze het internet af naar nog onbekende beelden. Sinds een week of twee zijn Thomas Wijnaendts van Resandt (19), Lars van der Peet (20) en Tjeerd Morsink (20) samen een YouTube kanaal begonnen onder de naam InsanityMashups. Hierop plaatsen zij hun zelfgemaakte mashup movies en re-cut trailers.
Uva-docent Nina Köll
Remixcultuur
Mashup komt van het Engels to mash (it) up, samenstampen, vermengen, en wordt gebruikt voor het creëren van iets nieuws uit verschillende bestaande bronnen. Het is een populair genre waarbij de views vaak in de miljoenen lopen. Volgens promovendus Media Studies Nina Köll zijn de gemonteerde filmpjes een mengelmoes van film en digitale media. ‘De mashup movie is een prototype van vernetwerkte creativiteit. Het is een speelruimte, een andere werkvorm. De remixcultuur bestaat al langer. Denk maar aan het maken van fotocollages. Of de opgeknipte hiphop uit de jaren '70. Mashups zijn een nieuwe digitale vorm binnen de remixcultuur.’
Thomas is het met Köll eens en stelt dat de remixcultuur voortkomt uit de veranderde rol van de consument. ‘De machtsverhoudingen zijn veranderd. Vroeger kon de consument enkel lezen, nu zijn die grenzen vervaagd. De consument is ook een producent geworden.’
Samen met Lars en Tjeerd zoekt Thomas het internet af voor geschikte fragmenten. Lars: ‘Voor ons tweede filmpje was ik specifiek op zoek naar acteurs met een vreemd loopje. Ik put dan uit mijn filmgeheugen en ik zoek naar beelden via de zoekmachine van Youtube.’ Resultaat is een vier-minuten durend filmpje waarin men keer op keer rare pasjes doen op een aanstekelijk deuntje.
Stereotypering
Dit filmpje van de heren is een supercut, legt Köll uit. In dit soort montages wordt telkens één element gebruikt, dat wordt uitvergroot en in een compilatie wordt verwerkt. ‘Dat kan gebruikt worden als een politiek statement. Bijvoorbeeld een rij nieuwsfragmenten waar telkens een black man in a hoodie wordt getoond wanneer het over criminaliteit gaat. Zo wordt er kritiek geuit op stereotype representaties van de afro-Amerikanen in film en tv.’
In het filmpje van InsanityMashups zit niet zo'n boodschap, maar draait het allemaal om humor. ‘Wij hebben alle drie dezelfde droge, absurdistische humor,’ legt Tjeerd uit. ‘Zelf vinden we onze filmpjes erg grappig, maar dat begrijpt lang niet iedereen.’ Thomas: ‘Het past wel bij de rare internethumor van vliegende katten en lachende baby’s.’ Lars: ‘We doen het vooral als een oefening, om beter te leren monteren. Maar stiekem hopen we dat een van onze filmpjes dat miljoenenpubliek bereikt. Dat zou echt heel gaaf zijn.’
