Studenten van de UvA en de VU zijn het meest ontevreden over hun opleiding. Dat blijkt uit het onderzoek De beste studies, van weekblad Elsevier, dat grotendeels gebaseerd is op gegevens uit de Nationale Studenten Enquête. In totaal werden er 147 universitaire bacheloropleidingen, 388 masters en 201 hbo-bachelors vergeleken. Met een zogenaamde ‘tevredenheidsscore’ van -34,0 procent doet de VU het het slechtst, de UvA scoort met -23,7 procent iets, maar niet veel beter. Van de andere 12 beoordeelde universiteiten scoort alleen de Universiteit Twente ook negatief (-5 procent).
Bij de hogescholen weet de Hogeschool van Amsterdam (HvA) wel positief te scoren. Van de grote hogescholen (meer dan 55 beoordeelde opleidingen) staat de HvA op een derde plaats, alleen de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen en de Christelijke Hogeschool Windesheim doen het beter. De vier andere grote hogescholen scoren negatief. Dat verklaart dan ook de hoge positie van de HvA, want de tevredenheidsscore van 4,9 procent is als alle hogescholen worden meegerekend slechts goed voor een 16e plaats (van de 25).
Van alle beoordeelde universiteiten en hogescholen is per opleiding een score gekregen, samengesteld op basis van de tevredenheid van studenten over de onderdelen faciliteiten, onderwijs, inrichting opleiding, docenten, toetsing, en organisatie en communicatie. Hieruit volgt het percentage studenten dat zegt tevreden te zijn over hun studie.
Dat houdt niet over aan de UvA, waarvan maar 7 opleidingen positief beoordeeld worden. De bacheloropleiding fiscaal recht aan de UvA scoort bijvoorbeeld slechts een tevredenheidsscore van 37 procent, terwijl de bachelor Duitse taal & cultuur met 71 procent het beste scoort van alle bachelors Duits. Ook bachelors als Frans, wiskunde, scheikunde en bèta-gamma worden positief beoordeeld. Bij de masteropleidingen valt op dat de rechtenfaculteit er niet goed afkomt; zowel fiscaal-, arbeids-, informatie-, privaat-, en publiekrecht, alsmede de master International & European Law scoren onder de 50 procent.
Bij de hogescholen zijn de tevredenheidscijfers sowieso gemiddeld lager, waar wellicht ook in meespeelt dat de percentages ‘Switchers na 1 jaar’ ook gemiddeld hoger liggen dan bij het wo. Toch kan de HvA zich daar niet achter verschuilen, met 13 opleidingen waarvan de studenten het meest ontevreden zijn van Nederland. Opleidingen als bedrijfskunde mer (34 procent), communicatie (35 procent) en de pabo (35 procent) scoren ruim onder het gemiddelde. De opleidingen tot tweedegraadsdocent natuurkunde, maatschappijleer en gezondheidszorg & welzijn doen het dan weer juist zeer goed.
Elsevier heeft dit jaar ook 1960 hoogleraren en universitair hoofddocenten (uhd’s) de beste opleiding in hun discipline (en de beste universiteit) laten kiezen. Zij mochten oordelen over de kwaliteit van het bachelorprogramma, het aanbod van het masterprogramma, de kwaliteit van de docenten en de kwaliteit van de publicaties, waarbij ze niet op hun eigen universiteit mochten stemmen.
Volgens Elsevier hebben hoogleraren namelijk ‘in de regel genoeg kennis van hun vakgebied om aan te geven hoe de kwaliteit van opleidingen aan andere universiteiten is’. Of ze ook genoeg kennis (kunnen) hebben om te oordelen over bijvoorbeeld de kwaliteit van de tientallen juniordocenten die rondlopen op universiteiten in heel Nederland, van Groningen tot Maastricht, die vele honderden bachelorstudenten lesgeven, kun je je afvragen.
Met de reputatie van de UvA in den lande lijkt het in ieder geval beter gesteld dan die onder haar studenten: volgens het docentenkorps hoeft de UvA alleen Leiden en Utrecht voor zich te dulden als universiteiten met meer topopleidingen. Nu alleen nog de studenten overtuigen.
Onlangs kwam de UvA juist als beste Nederlandse universiteit naar voren in de QS World University Rankings.
Bij de hogescholen weet de Hogeschool van Amsterdam (HvA) wel positief te scoren. Van de grote hogescholen (meer dan 55 beoordeelde opleidingen) staat de HvA op een derde plaats, alleen de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen en de Christelijke Hogeschool Windesheim doen het beter. De vier andere grote hogescholen scoren negatief. Dat verklaart dan ook de hoge positie van de HvA, want de tevredenheidsscore van 4,9 procent is als alle hogescholen worden meegerekend slechts goed voor een 16e plaats (van de 25).
Van alle beoordeelde universiteiten en hogescholen is per opleiding een score gekregen, samengesteld op basis van de tevredenheid van studenten over de onderdelen faciliteiten, onderwijs, inrichting opleiding, docenten, toetsing, en organisatie en communicatie. Hieruit volgt het percentage studenten dat zegt tevreden te zijn over hun studie.
Dat houdt niet over aan de UvA, waarvan maar 7 opleidingen positief beoordeeld worden. De bacheloropleiding fiscaal recht aan de UvA scoort bijvoorbeeld slechts een tevredenheidsscore van 37 procent, terwijl de bachelor Duitse taal & cultuur met 71 procent het beste scoort van alle bachelors Duits. Ook bachelors als Frans, wiskunde, scheikunde en bèta-gamma worden positief beoordeeld. Bij de masteropleidingen valt op dat de rechtenfaculteit er niet goed afkomt; zowel fiscaal-, arbeids-, informatie-, privaat-, en publiekrecht, alsmede de master International & European Law scoren onder de 50 procent.
Bij de hogescholen zijn de tevredenheidscijfers sowieso gemiddeld lager, waar wellicht ook in meespeelt dat de percentages ‘Switchers na 1 jaar’ ook gemiddeld hoger liggen dan bij het wo. Toch kan de HvA zich daar niet achter verschuilen, met 13 opleidingen waarvan de studenten het meest ontevreden zijn van Nederland. Opleidingen als bedrijfskunde mer (34 procent), communicatie (35 procent) en de pabo (35 procent) scoren ruim onder het gemiddelde. De opleidingen tot tweedegraadsdocent natuurkunde, maatschappijleer en gezondheidszorg & welzijn doen het dan weer juist zeer goed.
Elsevier heeft dit jaar ook 1960 hoogleraren en universitair hoofddocenten (uhd’s) de beste opleiding in hun discipline (en de beste universiteit) laten kiezen. Zij mochten oordelen over de kwaliteit van het bachelorprogramma, het aanbod van het masterprogramma, de kwaliteit van de docenten en de kwaliteit van de publicaties, waarbij ze niet op hun eigen universiteit mochten stemmen.
Volgens Elsevier hebben hoogleraren namelijk ‘in de regel genoeg kennis van hun vakgebied om aan te geven hoe de kwaliteit van opleidingen aan andere universiteiten is’. Of ze ook genoeg kennis (kunnen) hebben om te oordelen over bijvoorbeeld de kwaliteit van de tientallen juniordocenten die rondlopen op universiteiten in heel Nederland, van Groningen tot Maastricht, die vele honderden bachelorstudenten lesgeven, kun je je afvragen.
Met de reputatie van de UvA in den lande lijkt het in ieder geval beter gesteld dan die onder haar studenten: volgens het docentenkorps hoeft de UvA alleen Leiden en Utrecht voor zich te dulden als universiteiten met meer topopleidingen. Nu alleen nog de studenten overtuigen.
Onlangs kwam de UvA juist als beste Nederlandse universiteit naar voren in de QS World University Rankings.
