Studenten universitaire Pabo gewild op de arbeidsmarkt
Het lerarentekort is groot op basisscholen. Hoe gaan studenten aan de universitaire Pabo daarmee om, die voor stages van hun opleiding voor de klas staan. ‘Klassen moeten naar huis worden gestuurd, of ze worden opgesplitst waardoor je hele drukke groepen krijgt.’
‘Een docent op mijn stageschool had corona. Zij viel een week uit, waardoor haar klas elke dag een andere docent had. Zo’n periode is voor een groep kinderen erg onzeker. Toen de docent terug kwam was de klas een puinhoop, want de leerlingen liepen achter met bijvoorbeeld spelling,’ vertelt Eva van Leeuwen (22), student aan de universitaire Pabo, een universitaire bachelor die opleidt voor docent basisschool.
‘Klassen moeten naar huis worden gestuurd, of ze worden opgesplitst waardoor je hele drukke groepen krijgt. Zodra er meer dan dertig leerlingen in een klas zitten is het echt te veel. Die drukke groepen zorgen ervoor dat je niet elke leerling de nodige aandacht kan geven – dat is jammer. Het lerarentekort is intens.’
EHBO
Het tekort is al jaren torenhoog, waardoor dit soort verhalen niet uniek zijn. Studenten merken het personeelstekort in hun sector. In deze opleiding van vier jaar lopen ze namelijk een aantal keer intensief stage op basisscholen.
Eva zit in haar vierde jaar van de opleiding. Ook zij merkt het personeelstekort aan den lijve. ‘In het eerste jaar van mijn studie kreeg ik een aanbod om een dag per week les te geven aan groep zeven en acht, omdat het tekort aan docenten zo groot is. Ik heb dat toen niet gedaan, omdat ik het niet verantwoordelijk vond. Ik dacht: wat als er een leerling in een balpen stikt? Ik heb geen EHBO-opleiding gedaan, dus ik zou dan niet weten wat ik moet doen. Daarnaast is mijn opleiding heel druk, dus ik zag het niet als optie. Wel zijn er studenten die ik ken die ergens in hun opleiding een baanaanbod hebben gekregen en dit hebben aangenomen, maar voor mij was dat niet de juiste keuze.’
Baanaanbod
Emma van Loo (21) heeft wél de beslissing genomen om een baanaanbod aan te nemen bij haar stage in haar derde jaar. ‘Op mijn huidige stageschool, waar ik al anderhalf jaar meedraai, heb ik tijdens mijn keuzestage een contract als leerkrachtondersteuner aangeboden gekregen, voor één dag in de week. Daardoor kreeg ik voor mijn stage betaald en naast mijn stage was de school dan flexibel om mij in te zetten als dat nodig was als invaller, zoals wanneer een leerkracht even weg moest. Dat was midden in de coronaperiode, waarin er veel zieke docenten waren waardoor de school in de knel zat om de docentenbezetting rond te krijgen.’
Ravi Fresen (22) heeft ook een baanaanbod aangenomen en net zoals Emma in haar derde jaar. ‘Toen ik in de beginfase van mijn opleiding een baan aangeboden kreeg vond ik het geen verstandig idee, en ik was zelf ook pas 18 of 19. Ik was er toen niet klaar voor om voor een klas van dertig kinderen te staan. Ik doe nu wel invalwerk.’
Ravi ziet ook in haar omgeving en op de scholen waar ze stage ervaring heeft dat studenten worden gevraagd om les te geven. Daarnaast wordt ze zelf vaak benaderd op LinkedIn: ‘Bijna dagelijks,’ vertelt ze. ‘Voor bijles, oppassen kinderopvang, werk op basisscholen, invallen, alles wat te maken heeft met kinderen. Daarom open ik mijn LinkedIn eigenlijk nooit.’
Op haar school ziet ze het nadeel van het personeelstekort ook op een andere manier. ‘Als stagiair krijg je een mentor toegewezen. Als er wat mis gaat, kan die jouw klas overnemen. Het is niet de bedoeling dat die mentor echt een andere taak heeft terwijl jij lesgeeft. Maar, door het personeelstekort geven moeten mentoren vaak wel invallen. Daarom hoor ik van mentoren in mijn omgeving dat ze twijfelen of ze wel mentor willen blijven.’
Zekerheid
Toch zien de studenten ook voordelen aan het lerarentekort. ‘Je hebt heel veel keuze met waar je wil werken, want alle scholen willen je. Dat geeft veel mogelijkheden,’ vertelt Emma.
Eva ervaart die zekerheid ook. ‘Ik denk dat het goed komt, ik kom sowieso aan een baan (of drie). Het tekort is groot, maar ik geniet ontzettend van mijn werk. Het aanbod van scholen is enorm, dus ik heb de vrijheid een werkplek uitzoeken waar ik het fijn vind. De keuze is reuze.’
Alle drie de studenten zijn heel blij met hun keuze voor de opleiding, en voelen echt het “onderwijsvuurtje”, zoals ze het zelf noemen. Emma: ‘Voor de klas staan vind ik het allerleukste wat er is.’
