UB-boekentips | ‘De nadruk ligt in Normal People op de interne dialogen’
In het kader van het project Up for Grabs vraagt de Universiteitsbibliotheek (UB) boekentips aan mensen die verbonden zijn aan de UvA. Deze week: Thomas Rutgers, student Future Planet Studies, over de coming of age-roman Normal People van de Ierse schrijfster Sally Rooney.
De 20-jarige Rutgers legt helder uit wat de studie Future Planet Studies inhoudt: ‘Het is een interdisciplinaire bachelor waarin verschillende vakgebieden samenkomen. Het gaat dan om vakken als aardwetenschappen, biologie en natuurkunde, scheikunde, planologie en economie, met als focuspunten duurzaamheid en het behoud van deze planeet. Bij een bepaald vraagstuk bekijk je het probleem vanuit al die disciplines zodat je een afgewogen oplossing vindt. Wanneer je bijvoorbeeld onderzoek doet naar de plasticsoep heb je biologie nodig om de waterkwaliteit en de gezondheid van de vissen te kunnen meten. Maar je moet ook het economische aspect meewegen omdat de visserij afhankelijk is van de visvangst.’
Voor Up for Grabs tipt iemand met een binding met de UvA een boek uit de UB. Het boek staat op een vitrine in de UB met daarin een mini-expositie die een relatie heeft met het boek en de geïnterviewde. Boeken kunnen direct worden geleend. Elke drie weken is er een nieuw boek Up For Grabs.
Rutgers vervolgt: ‘Het is echt superinteressant en heel actueel. Bovendien is onze maatschappij zo complex geworden dat je niet meer met één discipline uit de voeten kan. Dan heb ik het in het bijzonder over klimaatverandering.’
Hoe kijkt Rutgers persoonlijk naar alle problemen die met name op zijn generatie afkomen? ‘Je kunt daar heel pessimistisch naar kijken maar ik probeer het juist om te buigen naar iets positiefs. Ik kijk liever naar wat we wel kunnen doen en er gebeurt ook al heel veel. Door dat voor ogen te houden kun je jezelf behoeden voor een klimaatdepressie. In het nieuws zie je alleen maar negatieve dingen zoals de zoveelste ijskap die smelt. Maar er zijn ook veel gebieden die herbebost zijn en waar het nu beter mee gaat. Daar ligt helaas zelden de focus op in het nieuws.’
Rutgers zag onlangs de rampenfilm Don’t look up over een komeet die op de aarde afkomt. ‘Voor mij is dat dan meteen één grote klimaatmetafoor. Het gaat er in die film vooral over dat er snel gehandeld moet worden en er worden allemaal politieke debatten over het probleem gevoerd, maar vervolgens gebeurt er helemaal niets waardoor de aarde uiteindelijk sterft. In die film zijn ook sceptici die helemaal niet geloven dat er een komeet op de aarde afkomt en die twijfelen aan de wetenschap. Dat heeft erg veel weg van het klimaatdebat zoals dat nu gevoerd wordt.’
Voor zijn major Future Earth die hij momenteel volgt houdt Rutgers zich vooral bezig met bètawetenschappen. Hij doet onder meer veldwerk zoals dit jaar in Spanje. ‘We hebben daar bodemonderzoek gedaan en keken bijvoorbeeld welke invloed verwoestijning heeft, hoe dit het landgebruik en de mate van erosie beïnvloedt.’
Naast zijn studie is hij studentvoorlichter interdisciplinaire studies. Voor die functie geeft hij onder meer voorlichting tijdens open dagen op middelbare scholen en rondleidingen op Science Park.
Snapchat-versie van Catcher in the Rye
In het boek Normal People staan de zielenroerselen van een jongen en een meisje centraal. Zij groeien samen op maar hebben een heel andere achtergrond. Ze leren elkaar kennen doordat de moeder van de jongen werkster is in het huis van het meisje. Het boek wordt in sommige recensies vergelen met Catcher in the Rye van de Amerikaanse schrijver J.D. Salinger (uit 1951), maar dan uitgevoerd in een Snapchat-versie.
Rutgers: ‘Wel grappig, maar die vergelijking is totaal niet bij me opgekomen. Wat ik in het boek wel herken is het universiteitsleven. Het studeren zelf en de ontlading op de feestjes daarna. En ik kan mezelf ook wel identificeren met de mannelijke hoofdpersoon. Hij is heel erg op zoek naar een plek waar hij thuishoort. In het eerste deel zitten ze allebei op de middelbare school en daar is hij heel erg op zijn plek maar in het tweede deel – dat zich afspeelt op de universiteit – zoekt hij naar de zin van het leven en vraagt hij zich voortdurend af of hij wel tevreden is met wat hij doet. Die zoektocht herken ik heel goed.’
(Van het boek is ook een serie gemaakt. Lees verder onder de trailer)
Rutgers is vooral erg gecharmeerd van de manier waarop het boek is geschreven. ‘De nadruk ligt op de interne dialogen en de psyche van de karakters. Op die manier kun je alles wat de twee hoofdpersonen doen begrijpen en meevoelen. Aan het eind van het boek overkomt de vrouwelijke hoofdpersoon iets dramatisch. De manier waarop de mannelijke hoofdpersoon daarmee om gaat is heel bijzonder. Hij begrijpt haar helemaal. Je maakt gaandeweg het boek de hele innerlijke reis mee van de hoofdpersonen en je voelt hoe hun relatie zich ontwikkelt. In het begin zit het klassenverschil met name hem duidelijk in de weg maar desondanks bouwen ze een heel sterke band op met elkaar die culmineert aan het eind van het boek.’
Romantisch maar niet zoetsappig
Van het boek werd ook een televisieserie gemaakt. Rutgers: ‘Maar die vind ik een stuk minder interessant dan het boek. Ik houd sowieso meer van boeken dan van films. In een boek worden gedachtestromen, mentale barrières en de psyche van de karakters ontrafeld. De vrouwelijke hoofdpersoon in Normal People is bijvoorbeeld heel rijk en denkt er helemaal niet bij na als ze een cadeautje moet kopen of iemand wil trakteren. Maar de jongen is in een gezin opgegroeid dat het niet breed had en moet bij elke stap die hij zet goed nadenken. Toch durft hij aan haar geen gunsten te vragen terwijl dat voor haar geen enkel probleem zou zijn. Daardoor is er voortdurend sprake van miscommunicatie. Hij durft niet open te zijn. In die serie merk je wel dat hij dingen verzwijgt maar kun je zijn gedachtestroom niet volgen terwijl dat juist in het boek heel goed naar voren wordt gebracht.’
Waarom moeten mensen dit boek lezen? Rutgers: ‘Het verhaal raakt je op een persoonlijk niveau. Het is echt heel meeslepend en de karakters zijn heel diepgaand. Ik heb nog nooit iets vergelijkbaars gelezen terwijl ik toch al aardig wat boeken heb gelezen. Het is romantisch maar niet op een zoetsappige manier.’ Rutgers leest sowieso vooral fictie. ‘Ik ben bezig met de klassiekers en heb onlangs Animal Farm en 1984 van Orwell gelezen. Die boeken maakten diepe indruk op me. Maar ook Pride and Prejudice van Jane Austen staat op mijn lijstje en ik ben nu bezig in Lord of the Flies van Golding. Met name Engelstalige fictie vind ik heel interessant.’
