Marlies en Remy onderzoeken REC vanuit witte container op de campus
Sinds kort staan er twee witte containers op de Roeterseilandcampus bij de laad- en losruimte van gebouw J/K. Vanuit hier onderzoeken Remy Kroese en Marlies Vermeulen van het onderzoeksbedrijf Dear Hunter de komende paar maanden hoe de campus precies wordt gebruikt. ‘We werken hier, slapen hier, en zijn er ook in het weekend.’
De plannen voor de Roeterseilandcampus zoals die nu functioneert zijn meer dan tien jaar oud. In deze plannen is volgens Tom Verhoek, senior beleidsmedewerker gebouw en voorzieningen van de Faculteit der Maatschappij- & Gedragswetenschappen (FMG), geen rekening gehouden met recente ontwikkelingen op het gebied van ICT, internationalisering en de groei van de campus. Daarom nodigde de FMG op verzoek van Verhoek het antropologische onderzoeksbedrijf Dear Hunter uit. Verhoek: ‘Ik hoop op basis van dit onderzoek over een paar maanden met onderbouwingen het gesprek aan te kunnen gaan over huisvesting en inhoudelijk te discussiëren.’ Volgens Verhoek ligt de nadruk bij huisvesting nu te vaak op geld en is dit een mooie manier om iedereen – van studenten tot buurtbewoners – erbij te betrekken.
Thuisbasis
Tot eind december dient de witte container als thuisbasis voor de onderzoekers en hun hond Peer. Marlies: ‘We werken hier, we slapen hier, en zijn er ook in het weekend.’ In de relatief kleine ruimte zit een keukentje en een badkamer. Het bed bevindt zich vlak onder het plafond en kan naar beneden worden gehaald voor het slapengaan. Marlies: ‘Natuurlijk moeten we wel af en toe naar huis om onze planten water te geven, ook geef ik soms les in Brussel. Maar als onze douche hier stukgaat bellen we zo snel mogelijk de loodgieter en als ik ga hardlopen of een drankje wil drinken dan doe ik dat vanuit hier, in Amsterdam.’
Er zijn al een paar mensen langsgekomen om een praatje met de onderzoekers te maken. Ze trekken vooral veel aandacht van buurtbewoners buiten de college-uren, als ze bijvoorbeeld staan te koken. Remy: ‘Het is natuurlijk opvallend dat hier opeens een huiselijke situatie aan de gang is.’ Deze momenten zijn voor de onderzoekers een mooie gelegenheid om in contact te komen met buurtbewoners. Marlies: ‘Het contact is heel oprecht en ongeforceerd, we zijn dan buren en geen onderzoekers.’ Wel kunnen deze gesprekken uiteindelijk waardevolle informatie opleveren voor de toekomst van de campus.
De Roeterseilandcampus is de vijftiende plek waar de onderzoekers staan met hun container. Vanuit hier proberen zij met iedereen die gebruikmaakt van de campus in gesprek te komen, zowel binnen als buiten de gebouwen. ‘Doordat wij hier nu ook wonen, ervaren wij zelf ook de voor- en nadelen van de campus. Dat maakt het gemakkelijker om het gesprek aan te gaan.’
Beleving van de campus
De beleving van de campus staat centraal in het onderzoek. Hiervoor gebruiken de onderzoekers een combinatie van antropologie en cartografie, ook wel ‘cartopologie’ genoemd. Remy: ‘Wij maken kaarten van hoe de campus wordt gebruikt en proberen tegelijkertijd te achterhalen waarom dat zo gebeurt.’ Het is een relatief nieuwe manier van onderzoek doen en laat zien dat antropologisch onderzoek niet altijd hoeft te eindigen in tekst of film.
Tijdens de gesprekken zullen ze nooit direct vragen naar wat mensen van de campus vinden, ook zullen er geen vragenlijsten aan te pas komen. Op deze manier kunnen de onderzoekers zich richten op de beleving van de campus. Remy: ‘Ook voorkom je zo dat iedereen een standaardrol op zich neemt, zoals buurtbewoners die klagen over geluidsoverlast of studenten die meer voorzieningen willen. Iedereen denkt dan al snel vanuit zijn eigen straatje – dat is logisch en zouden wij ook doen. Maar het is voor het gebouwbeheer onmogelijk om hier iets mee te doen.’
Architecten hebben volgens Remy veel impact op hoe een plek uiteindelijk gebruikt zal gaan worden, zonder dat ze weten wat er met een plek gebeurt. Architecten zijn volgens hem vaak gericht op de toekomst van een plek, zonder dat ze weten hoe die plek daarvoor werd gebruikt. Remy: ‘Ik denk niet dat de architect heeft beseft dat buurtbewoners hier hun hond zouden uitlaten. Dat was voor ons ook een verrassing. Wij dachten dat onze hond de komende drie maanden bijna geen honden zou zien, toch zijn wij in korte tijd al meerdere honden tegengekomen.’ Door het gebruik van een locatie vooraf te onderzoeken, kan het nieuwe ontwerp volgens Remy beter worden ingebed en zal het beter aansluiten op de behoeftes van de gebruikers.
Verhoek hoopt dat de inzichten die dit onderzoek zullen opleveren, gebruikt zullen worden bij de panden die nog op herontwikkeling wachten: REC-P en REC-J/K. Over de verwachtte resultaten kunnen de onderzoekers zelf nog niets zeggen. ‘Het niet hebben van verwachtingen is essentieel voor ons onderzoek, anders zal onze blik teveel versmallen en wordt niet alle benodigde informatie verzameld.’
Gastcontainertje
Naast de container van de onderzoekers staat een tweede, kleinere container die dient als gastenkamertje. Hierin kan iedereen die wilt meedenken over de campus komen overnachten. Marlies: ‘Dit aanbod geldt voor studenten, medewerkers, omwonenden of wie dan ook – zolang iemand maar geïnteresseerd is om met ons mee te denken over de campus. Daarnaast is iedereen welkom om een praatje te komen maken, of ons online contactformulier in te vullen met vragen en/of tips.'
