De portemonnee van Anke (23): ‘Ik leen al drie jaar het maximumbedrag’
De een neemt een extra bijbaan, de ander een extra biertje. Wat verdienen of lenen studenten en waaraan geven ze het uit? Deze week: het kasboekje van Anke Besseling (23), die net de bachelors politicologie en antropologie heeft afgerond. ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik achterloop.’
‘Ik geef mijn geld erg bewust uit. Ik werk al vanaf mijn twaalfde: schoonmaken en bollen pellen, soms voor 2 of 3 euro per uur. Daardoor leer je de waarde van geld. Ik kijk in de supermarkt altijd naar kortingen – sowieso ga ik liever naar de Lidl en Vomar dan naar de Albert Heijn.
Bij de start van mijn antropologiestudie ben ik bij mijn ouders in Hoorn blijven wonen. Ik betaalde alles met bijbaantjes die niets met mijn studie te maken hadden. Mijn studie ging me vrij gemakkelijk af, dus ik besloot politicologie erbij te gaan doen en naar Amsterdam te verhuizen – ik wilde investeren in de toekomst. Ik ging wonen bij het Vooruit-project, een participatieproject waarbij je wekelijks 10 uur vrijwilligerswerk doet in ruil voor een woning. Met twee bachelors erbij was het best heftig, ik had geen tijd voor andere dingen.
Mijn financiële zaken liepen niet chill: soms vergat ik administratieve dingen en kreeg ik boetes omdat ik mijn zorgverzekering was vergeten te betalen. Om de studielast te verminderen heb ik het afgelopen jaar twee minoren in elkaar geschoven. Daardoor heb ik ook meer kunnen werken – ik nam enquêtes af voor het Amsterdam Museum en werkte in de horeca – en ik vond een relevante bijbaan bij een vluchtelingensteunpunt. Ik heb de laatste vier jaar nauwelijks geshopt. Soms wacht ik met het betalen van studieboeken tot mijn salaris wordt gestort. Gelukkig woon ik nu in Stek Oost, een studio van 20 vierkante meter, en krijg ik huurtoeslag.
Veel studenten in mijn omgeving doen de perfecte traineeships, lopen relevante stages bij politieke instituties en bedrijven of gaan in de Verenigde Staten studeren. Dat wordt vaak betaald door hun ouders. Voor mij is dat onmogelijk: ik moet altijd balanceren tussen bijbaantjes, lenen, relevante werkervaring opdoen en mijn studie niet verwaarlozen. Soms voelt dat heel oneerlijk en stressvol: juist die onbetaalde relevante stages zorgen ervoor dat je later een goede baan kunt vinden. Daarentegen sta ik door mijn bijbaantjes wel meer in contact met andere groepen in de samenleving – het is verrijkend om buiten de universitaire bubbel te kijken. Voor emotionele steun kan ik trouwens altijd bij mijn ouders terecht, dan koken ze, of ze helpen met regelzaken.
Volgend jaar wil ik de master European Policy aan de VU gaan doen, of Political Economy aan de UvA. Daarna hoop ik een baan te vinden waarmee ik mijn studieschuld kan terugbetalen – die is vrij hoog, ik heb er al een tijdje niet meer naar gekeken. Mijn laatste grote aankoop was een vliegticket naar Senegal, daar ben ik nu om aan mijn Frans te werken. Daarnaast leer ik Engels aan meisjes die nauwelijks onderwijs hebben gekregen en ik neem interviews af over migratie naar Europese landen. Het materiaal hoop ik voor mijn masterscriptie te kunnen gebruiken, zodat deze reis ook weer dubbel nuttig is.’
Wil je ook vertellen over jouw inkomsten en uitgaven? Stuur een mailtje naar sterre@folia.nl
