Het Paramaribo van Minke
Jaarlijks gaan honderden UvA-studenten naar het buitenland voor een studie, stage of onderzoek. Wekelijks vraagt Folia een van hen een tipje van de sluier van zijn of haar stad op te lichten. Deze week: het Paramaribo van Minke Rol (25). Ze doet haar master geneeskunde aan de UvA en is acht weken in Paramaribo voor haar keuzecoschap op de intensive care van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo.
Stad in zes woorden
‘Tropen, dieren, muziek, roti, Parbobier, salsa!’
Bekend van
‘Paramaribo is de hoofdstad van een oude Nederlandse kolonie, Nederlanders en zeker ook Amsterdammers is dit natuurlijk welbekend. Wie heeft nog nooit een lekkere rotirol gehaald bij Roopram of Lalla Rookh? Van de half miljoen inwoners van Suriname woont de helft in Paramaribo. Surinamers zijn trots op de vrolijke mix van mensen die in de stad wonen: Creolen, Marrons, Hindoestanen, Chinezen, Boeroes (Nederlandse kolonisten), maar ook Brazilianen, Libanezen en nog veel meer mensen noemen Parbo (kort voor Paramaribo) hun thuis.’
Belangrijkste toeristische attractie
‘Fort Zeelandia is een zeventiende-eeuws fort waar vroeger de gouverneur woonde. Hier vonden in 1982 de Decembermoorden plaats. Nu huist er een mooi museum over de geschiedenis van Suriname. Ook op oude plantages in het district Commewijne (makkelijk te fietsen vanaf Paramaribo) is veel informatie over de geschiedenis van het land te vinden. Bij suikerplantage Mariënburg krijg je een rondleiding van een oud-werknemer en op plantage Katwijk wordt nog koffie verbouwd en gebrand.’
Onontdekte parel
‘De centrale markt is niet onontdekt te noemen maar de meeste toeristen doen boodschappen bij de Chinees om de hoek of bij supermarkten met airco. De centrale markt bestaat uit twee grote markthallen waar je van alles kan kopen, zoals geneeskundige kruiden en kommetjes van uitgeholde kalebas, maar ook kousenband en ananassen. Ik haal hier altijd mijn mango’s zonder draden. Wel echt onontdekt zijn de kringloopwinkels van het Leger des Heils. Als je zin hebt om te zoeken en te graaien zijn daar echte pareltjes te vinden!’
Mooiste uitzicht
‘Het mooiste uitzicht heb je bovenop de Jules Wijdenboschbrug, de enige brug die over de Surinamerivier gaat. Hij is anderhalve kilometer lang en tweeënvijftig meter hoog. Omdat in Paramaribo bijna geen hoogbouw is, kijk je bovenop de brug over de stad, de rivier en het district Commewijne uit. De brug is zo steil dat zwaar verkeer moeite kan hebben om te remmen, waardoor meerdere ongelukken zijn gebeurd in het verleden. Nu is het alleen toegestaan om met een vrachtwagen over de brug te rijden onder politiebegeleiding.’
Nummer 1 in top 40
‘Op nummer 1 staat “Lekker He” van Poke, een Surinaams-Nederlandse rapper die eerder in Nederland een hit had met “Raak me niet aan”. Ook andere Nederlandse hiphop-artiesten als Ronnie Flex, Jenna, Broederliefde worden hier veelvuldig gedraaid. Ook “Paramaribo-o-o” van Kenny B, bekend van “Parijs”, “Praat Nederlands met me”, hoor je hier vaak. Kenny B sloot zich in zijn jongere jaren aan bij het junglecommando van Ronnie Brunswijk en was vredesonderhandelaar tussen Brunswijk en Bouterse in de jaren tachtig, en is dus zeker een beroemdheid.’
Held van de stad
‘Desi Bouterse. Hoewel hij sinds de economische crisis waarschijnlijk niet meer zo populair is – Surinamers spreken niet altijd openlijk over hem – is hij nog steeds de president van Suriname. In 1980 pleegde het nationale leger onder leiding van Bouterse een coup, waarna hij acht jaar dictator was. In 1990 pleegde hij wederom een coup (de telefooncoup), waarbij de legerleiding simpelweg de zittende president opbelde en zei dat hij maar beter naar huis kon gaan. Ondanks al deze omstreden incidenten werd Bouterse in 2010 verkozen tot president van Suriname en zal hij dat ook nog wel even kunnen blijven.’
Streekgerecht?
‘Vanwege de vele nationaliteiten en achtergronden bestaat er niet een echt streekgerecht. Echt Surinaams eten is een mix tussen Creools, Hindoestaans en Javaans eten. Soms eet men cassave met bangbang (Surinaamse zalm), soms roti met kip en op andere dagen bij een warung waar nasi of bami voorgeschoteld wordt. Echt lokaal is het eten van boomkip, zoals de grote groene leguanen worden genoemd.’
Waar kan de UvA nog iets van leren?
‘Ik kan weinig zeggen over de verschillen tussen de UvA en de Anton de Kom Universiteit omdat ik zowel in Nederland als hier in mijn master slechts de binnenkant van ziekenhuizen heb gezien. Ik ben al jaren niet meer op de “echte universiteit” geweest. Omdat de opleiding hier gratis is, zijn studenten verplicht om een jaar voor de overheid te werken. Ze moeten dus in een door de staat gefinancierd ziekenhuis werken, waar ze wel gewoon salaris zoals elke beginnende arts ontvangen en waarna ze echt af kunnen studeren. Daardoor vertrekken ze ze niet gelijk naar het buitenland of naar privéklinieken.’
Je moet hier gaan studeren, want...
‘Nederland in de tropen!’
Dit bericht is het 122e deel van de reeks over steden waar UvA'ers in het buitenland studeren. Studeer je of loop je stage in het buitenland en wil je ook jouw kennis over jouw stad delen? Mail naar redactie@folia.nl.
