UvA'er Juri (18) gaat naar de Olympische Jeugdspelen
Juri Dijkstra (18) zat net drie weken in de collegebanken en moet er nu al een maand tussenuit. De kersverse psychologiestudent propte thuis zijn badmuts en zwembroek in een koffer en stapte op het vliegtuig naar Portugal. Daar bereidt het zwemtalent zich nu voor op de Olympische Jeugdspelen van Buenos Aires, die op 6 oktober van start zullen gaan.
Juri, waarom zit je nu in Portugal? Het zwemwater is daar toch niet anders dan hier?
‘Dat maakt inderdaad geen ene bal uit. De zwembond wil de Olympische Jeugdspelen aangrijpen om ons te leren wat het is om een lange periode weg te zijn uit onze normale omgeving. Daarom hebben ze dit trainingskamp geregeld. In totaal zal ik een maand van huis zijn.’
Dat vinden ze bij je studie psychologie vast een bijzonder verstandig plan?
‘Nou…het kostte enige moeite om het allemaal te regelen. Of eigenlijk is het nog steeds niet echt geregeld. Ik mis werkgroepen, dus daar krijg ik strafpunten voor, die ik aan het einde van het jaar moet compenseren op een nog onbekende manier. Ik mis ook een tentamen. En een heleboel hoorcolleges. Maar ik vind het allemaal niet zo erg.’
Want in Buenos Aires wachten de belangrijkste races van je carrière?
‘Ja precies. Ik heb eerder dit jaar brons gewonnen bij het jeugd EK, maar een multi-sport evenement op wereldniveau is voor mij een nieuwe ervaring.’
Wat verwacht je van jezelf tijdens de Olympische Jeugdspelen?
‘Ik heb geen idee. Ik ga de 50 en de 100 meter schoolslag zwemmen, maar beide races zijn onmogelijk om te voorspellen.’
Hoezo onmogelijk?
‘De timing van dit toernooi is raar. Het valt midden in de voorbereidingsperiode op het nieuwe seizoen. Ik heb een totaal ander trainingsschema moeten volgen dan gebruikelijk. Hetzelfde geldt voor mijn concurrentie, dus het is echt een raadsel hoe iedereen er voor ligt.’
Je vertrekt dinsdag al naar Argentinië, voel je de spanning al toenemen?
‘Ik ben eigenlijk heel relaxed. Stuiteren is zinloos. Ik train gewoon maximaal, dus ik ga er vanuit dat de resultaten ook maximaal zullen zijn. Zo benader ik het al tien jaar.’
Ben je dan al sinds je achtste wedstrijdzwemmer?
‘Ja. Daarvoor zat ik op judo. Dat vond ik helemaal niks, maar ik ben net zo lang doorgegaan tot ik de groene band met bruine slip had. Dat was namelijk één slip hoger dan mijn vader, haha. Toen ben ik meteen gestopt en heb ik de switch gemaakt naar het zwembad. Mijn ouders betwisten nog steeds wie van hen het idee opperde.’
Zwemmen beviel wel?
‘Ja, het ging gelijk goed. Ik heb mijn bouw mee. Mijn spanwijdte (inmiddels 2,04 meter) is bijvoorbeeld een voordeel. Al schijnen mijn lange benen weer een nadeel te zijn. Kijk naar Michael Phelps, die heeft een abnormaal lang torso.’
Phelps geldt als Mister Olympia. Droom jij ook van de échte Olympische Spelen?
‘Élke sporter droomt daarvan. Maar ik heb al heel wat talenten zien afvallen. Jongens die na jaren trainen opeens moeten toegeven: het gaat hem nooit worden. Voorlopig maak ik nog progressie, maar wie zal zeggen of ik volgend jaar ook niet stilval? Ik kijk niet zo ver vooruit.’
Je lijkt zo ontspannen. Vind je het niet superzwaar en stressvol, topsport én studie tegelijk?
‘Valt reuze mee. Ik denk dat bijna iedereen deze levensstijl aankan. Gewoon een kwestie van wennen. Ik train nu 24-30 uur per week. Okee, dan moet ik de rest dus wat efficiënter doen. School bijvoorbeeld. Ik heb al gemerkt dat af en toe een hoorcollege skippen weinig kwaad kan, haha.’
