Spektakel tijdens Asac-klimtoernooi dankzij duivelse dyno
Techniek en kracht zijn niet de enige kwaliteiten die je nodig hebt om een verraderlijke route richting het plafond van het Universum te beklimmen, zo bleek zaterdagmiddag tijdens het Asac Open klimtoernooi. Je moet ook nog eens de durf hebben om op tien meter hoogte een gevaarlijke sprong te maken.
Diskwalificatie dreigt, voor Jack Dickinson. De UvA-student biologie (26) hangt zo'n tien meter boven de grond, zijn ingetapete vingers ferm om een kunststeen gewikkeld. Onder hem, maar ook naast hem en boven hem van achter balustrades, schreeuwen leden van alpinistenvereniging Asac nadrukkelijk iets in zijn richting.
Jack zou later zeggen dat hij niet begreep wat er aan de hand was - totdat de omroeper het expliciet formuleerde: ‘Jack, sorry, je móet terug! Je móet elke zekering gebruiken. Zo zijn de regels!’ Jack kijkt naar beneden en klemt zijn kaken dicht. De behendige Engelsman is uitgerekend tijdens deze finale van de Asac Open vergeten zijn veiligheidstouw vast te clippen aan één van de zekeringen. Dat is streng verboden, want klimmers die zichzelf niet zekeren, verzekeren zich van het volgende: bij een foutje vallen ze te pletter.
Jack daalt weer af. Hij heeft geen keus. Maar daarmee verspeelt hij wel kracht voor de immense uitdaging die op hem wacht, hoger op de route: een spectaculaire dyno.
Dyno
Een uur eerder tuurt UvA-student natuurkunde George Goultidis (27) vanaf de grond naar diezelfde dyno. Een paar keer al heeft hij als een soort mimespeler de finaleklim geprobeerd te oefenen. Maar iedere keer stokt zijn simulatie op dezelfde plek. ‘Ik zie geen andere mogelijkheid. Dat is een dyno. Een punt in een route waar je een sprong moet maken,’ legt de Griekse student uit. ‘Ik ben daar helaas niet goed in. Dat kan me fataal worden in de finale.’
De dyno wordt in elk geval Jack fataal. Hij springt, steekt zijn armen uit, en voelt hoe zijn vingers langs de grote rode steen wegglijden. Hij valt. Zijn touw redt zijn leven, maar niet zijn puntenaantal.
Of het nu door zijn focus komt, zijn inzicht, of zijn voorbereiding - George maakt tijdens zijn finaleklim in elk geval geen slordigheidsfoutjes. Halverwege de klim trekt hij wel zijn shirt uit en werpt deze richting het joelende publiek. Als hij moet falen, dan maar in stijl. En de boost adrenaline kan ook geen kwaad.
Houvast
Dan komt hij bij de dyno. Hij telt tot drie, zet zich af, verlaat de muur en grijpt met beide handen de rode steen vaster vast dan hij ooit iets vastgehouden heeft. Het publiek slaagt erin de uithalen van Iron Maiden’s ‘The Trooper’ naar de achtergrond te dringen.
Hoe de andere vier finalisten vandaag hebben gepresteerd, weet George niet. Finalisten mogen niet bij elkaar afkijken. De Griek klimt door richting de top, en verliest tenlotte zijn grip bij een van de kleinere stenen aan het einde. Eenmaal beneden hoort hij dat niemand het beter heeft gedaan, behalve een onbekende student uit Enschede. Tweede plaats dus. Had hij niet wat energie kunnen sparen door zijn shirt aan te houden? Terwijl George zijn rode shirt weer aan trekt, vertoont hij geen enkel spoor van teleurstelling: ‘No regrets’.
