Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Daniël Rommens
actueel

Cut! Wouter legde zijn filmcarrière neer voor antropologie aan de UvA

Nina Rijnierse,
17 november 2017 - 14:55

Met een diploma van een prestigieuze Belgische filmschool op zak zit Wouter Massink (25) als jonge filmmaker gebakken. Toch kiest hij nu voor een studie antropologie in Amsterdam. ‘Ik ben die student die alle literatuur leest.’

Met zijn vijfentwintig jaar lijkt Wouter Massink misschien wat oud voor een bachelorstudent, maar de geboren Vlissinger heeft er al een carrière opzitten als filmmaker en freelance cameraman. Al voordat hij in 2014 afstudeerde aan de Narafi filmschool in Brussel maakte Massink in België snel carrière met journalistieke producties, reclamefilmpjes voor supermarkten en aftermovies van festivals.

 

Massink heeft op het moment van schrijven net gehoord dat Sorry voor Alles, het laatste televisieprogramma waaraan hij in België meewerkte voordat hij in 2016 naar Nederland verhuisde, is genomineerd voor een internationale Emmy Award. Het is niet de eerste nominatie die hij op zijn naam heeft staan. Zijn examenfilm over een Poolse migrantenfamilie in België en een documentaire over waterproblematiek in Rwanda werden op verschillende Europese filmfestivals getoond.

‘Mijn studie voelt als mijn baan, ik ben die persoon die alles leest. Ik wil voor alles minimaal een zeven halen’

Minimaal een zeven

‘Ja, er waren wat dingetjes genomineerd,’ zegt de tengere student droogjes. ‘Dat is heel leuk, maar er zijn gewoon een miljard filmfestivals. Eén keer had ik zelfs een Q&A na afloop, dat was echt hilarisch.’ Terwijl hij een slok van zijn koffie neemt in café de Krater bij het Roeterseiland, licht hij op nuchtere toon toe waarom hij er toch voor heeft gekozen een tweede bachelor aan de UvA te volgen. ‘Het leven in Brussel was spannend, maar ook lastig. De ene dag filmde ik een documentaire, maar ik maakte ook kookfilms voor een supermarktketen. Daarmee verdiende ik geld en kon ik nieuwe apparatuur kopen, maar uiteindelijk belandde ik in een vicieuze cirkel waarbij ik alleen maar geld aan het verdienen was. Ik kon mezelf niet meer ontwikkelen.’

Foto: Daniël Rommens

De keuze viel op antropologie in Amsterdam omdat de sociale wetenschap volgens Massink zijn blik verbreedt. ‘Technische vaardigheden zijn handig, maar ik heb mijn brein nodig om over iets na te kunnen denken. Het zit hem vooral in de combinatie: met een filmopleiding leer je een goed verhaal maken, maar het vermijden van stereotypes en het kiezen van onderliggende thema’s leer je door een studie als antropologie.’

 

Hoewel het sociale leven lonkt, behoudt Massink zijn focus op het studeren. ‘Mijn studie voelt als mijn baan, ik ben die persoon die alles leest. Ik wil voor alles minimaal een zeven halen. Als ik mijn best niet zou doen, zou ik beter aan mijn carrière kunnen werken.’ Toch is het filmmaken niet uit zijn leven verdwenen. Voor het interdisciplinaire vak De stad als organisatie maakt hij op dit moment met medestudenten een film over de regelgeving rond harddrugs in Amsterdam. ‘Ook in mijn papers komen film en esthetiek vaak terug. Eerder dacht ik gewoon: ik moet iets maken. Nu kan ik mijn vragen binnen een academische context stellen.’

‘In Amsterdam is het net iets té goed geregeld allemaal. In Brussel maakte ik dingen mee die me tot nadenken aanzetten’

Meer bedenktijd

Niet al zijn Belgische vrienden konden de keuze van Massink om naar Amsterdam te verhuizen begrijpen. ‘Veel mensen vonden het een rare keuze. Als je iets wil bereiken in de filmwereld, is de druk om hard te werken groot. Nu doe ik ongeveer eens per maand een freelance montageopdracht, maar grote aanbiedingen moet ik afslaan. ‘Ik werd onlangs gevraagd als technisch hoofd voor een programma dat in Nederland nog op tv moet komen. Het was een unieke kans, zowel op carrièregebied als financieel.’ Massink deed de voorbereiding, maar stopte toen de opnames begonnen. ‘Ik moest kiezen: of het programma, of studeren. Daar heb ik wel een paar nachten slecht van geslapen,’ zegt hij enigszins bedrukt. ‘Als zulke dingen gebeuren, denk ik wel eens: “Jezus, waarom doe ik dit eigenlijk?”. Maar als ik hoor dat vrienden van mij nu te maken hebben met ontslag of een bedrijf dat slecht loopt, ben ik wel blij dat ik wat meer bedenktijd heb gekregen. Het leven is geen race.’

 

Wat hij over een paar jaar doet, weet Massink nog niet. Een master visuele antropologie trekt, maar het echte filmmaken mist hij soms wel. ‘Ik denk niet dat ik hier blijf, in Amsterdam is het net iets té goed geregeld allemaal. In Brussel maakte ik dingen mee die me tot nadenken aanzetten. Het is daar gewoon een lekkere teringzooi.’ Met een grijns: ‘En dat vind ik ook wel weer leuk.’

 

De Emmy Awards worden op maandag 20 november uitgereikt.

Lees meer over