Kinderen van Turkse en Marokkaanse afkomst hebben in Nederland vaker overgewicht dan hun Nederlandse leeftijdsgenoten. Uit onderzoek van promovenda Marieke de Hoog blijkt het overgewicht bij deze kinderen al op zeer jonge leeftijd zichtbaar is: in de eerste zes maanden van hun leven groeien Turkse en Marokkaanse baby’s veel harder dan Nederlandse baby’s. Zij promoveert op 28 september op dit onderwerp.
Hoe is dat verschil in vroege groei te verklaren?
‘Dat is niet helemaal duidelijk. Borstvoeding werkt beschermend bij overgewicht en moeders van Turkse en Marokkaanse afkomst geven langer borstvoeding. Het vermoeden is dat de samenstelling van de borstvoeding van Nederlandse moeders anders is dan die van Marokkaanse en Turkse. Ook zou het kunnen liggen aan de “vaste hapjes” die ze hun kinderen naast de borstvoeding te eten geven, maar dat zou verder moeten worden onderzocht. Verder is het opvallend dat moeders, niet alleen die van buitenlandse afkomst, moeite hebben met het inschatten van het gewicht van hun kind: vaak denken ze dat hun kind lichter is dan het daadwerkelijk is. Dat zou een stimulans voor ze kunnen zijn om hun kind meer te eten te geven, waardoor de kans op overgewicht toeneemt.’
Is overgewicht bij kinderen echt zo ernstig?
‘Zeker weten. Kinderen met overgewicht hebben op latere leeftijd een grotere kans op hart- en vaatziekten. Mijn onderzoek maakt deel uit van het ABCD-onderzoek, uitgevoerd door GGD Amsterdam en het AMC, waarin gekeken wordt hoe de gezondheid van kinderen beïnvloed wordt door de leefgewoonten en omstandigheden tijdens de zwangerschap. Sinds 2003 worden er kinderen gevolgd. Bij Turkse kinderen met overgewicht zien we op vijfjarige leeftijd al een hogere bloeddruk en een toegenomen glucosegehalte in het bloed. Dan moet je nog niet denken aan diabetes, maar toch is het opvallend.’
Wat wordt er in de medische praktijk met deze resultaten gedaan?
‘Er is nog geen kant-en-klaar interventieprogramma voor overgewicht bij kinderen, daarvoor moeten de oorzaken eerst beter in kaart worden gebracht. Maar het is voor de GGD wel duidelijk dat er op consultatiebureaus intensievere gesprekken met Turkse en Marokkaanse ouders moeten worden gevoerd over de voeding van hun kinderen. Verder willen we de kinderen die we in dit onderzoek blijven volgen, zodat we ook de consequenties van hun overgewicht op latere leeftijd kunnen onderzoeken.’
Hoe is dat verschil in vroege groei te verklaren?
‘Dat is niet helemaal duidelijk. Borstvoeding werkt beschermend bij overgewicht en moeders van Turkse en Marokkaanse afkomst geven langer borstvoeding. Het vermoeden is dat de samenstelling van de borstvoeding van Nederlandse moeders anders is dan die van Marokkaanse en Turkse. Ook zou het kunnen liggen aan de “vaste hapjes” die ze hun kinderen naast de borstvoeding te eten geven, maar dat zou verder moeten worden onderzocht. Verder is het opvallend dat moeders, niet alleen die van buitenlandse afkomst, moeite hebben met het inschatten van het gewicht van hun kind: vaak denken ze dat hun kind lichter is dan het daadwerkelijk is. Dat zou een stimulans voor ze kunnen zijn om hun kind meer te eten te geven, waardoor de kans op overgewicht toeneemt.’
Is overgewicht bij kinderen echt zo ernstig?
‘Zeker weten. Kinderen met overgewicht hebben op latere leeftijd een grotere kans op hart- en vaatziekten. Mijn onderzoek maakt deel uit van het ABCD-onderzoek, uitgevoerd door GGD Amsterdam en het AMC, waarin gekeken wordt hoe de gezondheid van kinderen beïnvloed wordt door de leefgewoonten en omstandigheden tijdens de zwangerschap. Sinds 2003 worden er kinderen gevolgd. Bij Turkse kinderen met overgewicht zien we op vijfjarige leeftijd al een hogere bloeddruk en een toegenomen glucosegehalte in het bloed. Dan moet je nog niet denken aan diabetes, maar toch is het opvallend.’
Wat wordt er in de medische praktijk met deze resultaten gedaan?
‘Er is nog geen kant-en-klaar interventieprogramma voor overgewicht bij kinderen, daarvoor moeten de oorzaken eerst beter in kaart worden gebracht. Maar het is voor de GGD wel duidelijk dat er op consultatiebureaus intensievere gesprekken met Turkse en Marokkaanse ouders moeten worden gevoerd over de voeding van hun kinderen. Verder willen we de kinderen die we in dit onderzoek blijven volgen, zodat we ook de consequenties van hun overgewicht op latere leeftijd kunnen onderzoeken.’
