‘Het is een rommel bij de Raad van Toezicht’
‘De Raad van Toezicht is de academische gemeenschap uitleg verschuldigd over de rommel die ze heeft laten ontstaan,’ vinden Saskia Baas, Moritz Föllmer, Josef Früchtl, René Hulst, André Linnenbank, Enzo Rossi, Natalie Scholz en Jan Teurlings van Rethink UvA. ‘En het is nu eindelijk tijd voor een openbare presentatie van de kandidaat-rector en -collegevoorzitter.’
Wat een ellende! Wat een desastreus beleid! Wat een rommel onder het tapijt! 15 maart 2016 is de dag waarin alle gangbare clichés over achterkamertjespolitiek bevestigd werden, in één vlotte beweging die iedereen bij verrassing nam maar niettemin voorspelbaar was.
Laat ons even herhalen wat hét grote argument was tegen een meer democratische en transparante sollicitatieprocedure voor de nieuwe leden van het CvB. Dat argument was aandoenlijk in zijn eenvoud: een procedure waarin potentiële leden voor het CvB hun werkelijke draagvlak bij de academische gemeenschap moeten testen is nadelig, want hierdoor worden kandidaten afgeschrikt, en hierdoor wordt de spoeling dunner. En intern debat verdeelt de academische gemeenschap toch maar. Daarom wordt dit soort zaken dus beter achter gesloten deuren behandeld, door een Raad van Toezicht en een selectiecommissie die weliswaar verschillende geledingen van de academische gemeenschap representeert maar in uiterste afzondering tewerk moet gaan. Sunlight is the best disinfectant, maar blijkbaar niet aan de oevers van de Amstel.
Geheimzinnigheid
De Raad van Toezicht kreeg haar zin, en stelde een procedure op waarin alles in geheimzinnigheid verliep. Dat de nieuwgekozen medezeggenschapsorganen het niet eens waren met de procedure en herhaaldelijk (pdf) pleitten voor een herziening van de procedure die onder het ancien régime goedgekeurd was, deerde de zonnekoningen van de Raad van Toezicht niet. De academische gemeenschap kreeg immers een gefilterd inspraakrecht op het profiel van de nieuwe bestuurders, en mocht al lang blij zijn met deze kruimels.
Wat is nu het resultaat van de procedure opgezet door de RvT? Ten eerste: nadat de procedure ettelijke maanden vertraging heeft opgelopen moest de UvA-gemeenschap in plaats van januari pas midden maart uit een krantenlek kennis nemen van de twee veronderstelde kandidaat-leden (ook al is er geen zekerheid wat dat betreft, want u weet wel: de geheimhouding moet gerespecteerd). Ten tweede: blijkbaar is het ongenoegen binnen de sollicitatieprocedure groot genoeg dat men bereid is te lekken en zo het geheim van de vergadering te doorbreken. Als deze procedure de bedoeling had om meer consensus en organisatorische rust te creëren is ze daar pertinent niet in geslaagd.
Politiek bedrijven
Ten derde, en dit is de meest consternatie opwekkende vaststelling: op dezelfde dag waarop twee namen van de kandidaat-leden gelekt worden blijkt dat een huidig CvB-lid ontslag neemt. Mediaberichten geven aan dat afwijkende visies op de UvA-HvA-fusie hieraan ten grondslag liggen, verschillen die naar aanleiding van de profielen van de nieuwe bestuursleden naar boven kwamen. Het heeft er alle schijn dat in dat conflict de RvT niet zozeer een controlerende rol uitoefent maar een actieve, beleidsmakende rol speelt, wat effectief het onderscheid tussen CvB en RvT opheft. Er wordt politiek bedreven via de benoemingen, en een van de zittende leden van het CvB had daar nu genoeg van. Je kunt je afvragen voor wie deze vervelende benoemingsshow nu eigenlijk is opgezet? Voor de minister en haar kringen of voor de universiteit?
Wij ondersteunen dan ook de oproep van de vertegenwoordigers van de medezeggenschap (CSR, COR én CMR) dat de voorzitter van de RvT, Atzo Nicolaï, zijn rol in het debacle verantwoordt. Waar is die meneer mee bezig? Welk spelletje is hij aan het spelen? De procedure die onder zijn leiding werd opgezet heeft niet geleid tot een beter beleid dat erin slaagde om de UvA in rustiger vaarwater te brengen, integendeel zelfs: De onvrede onder het personeel is niet verdwenen, leden van de sollicitatiecommissie lekken en als kers op de taart stappen zittende leden van het CvB nu ook nog eens op. Want laat ons eerlijk zijn, een zoektocht naar twee nieuwe CvB-leden die leidt tot het ontslag van een bestaand CvB-lid - dit ‘rendement’ kan heus beter.
Draagvlak
We hechten eraan dat de te benoemen leden van het CvB met zo veel mogelijk draagvlak onder de academische gemeenschap aan hun nieuwe functie kunnen beginnen. Om dit te bereiken en de al ontstaande schade weer te compenseren, is het nu urgent dat de procedure definitief een sterker publiek karakter krijgt. Daarbij hoort noodzakelijk:
1 | Dat de voorzitter van de RvT aan de academische gemeenschap in een publiek debat uitleg geeft over het aftreden van Hans Amman en de besluitvoering omtrent de UvA-HvA-samenwerking.
2 | Dat de kandidaten voor de functie van rector magnificus en voorzitter van het College van Bestuur zich aan de academische gemeenschap in een publiek debat presenteren.
3 | Dat de in de procedure nu voorgeziene draagvlakgesprekken met de medezeggenschap pas gaan plaatsvinden nadat de kandidaten zich op de genoemde manier aan de academische gemeenschap gepresenteerd hebben.
Saskia Baas, Moritz Föllmer, Josef Früchtl, René Hulst, André Linnenbank, Enzo Rossi, Natalie Scholz en Jan Teurlings zijn verbonden aan Rethink UvA.
