Benmiloud | Niemand zegt nee tegen DMT
Er broeit iets en we snakken naar iets, en we hebben geen idee wat we geloven, maar wel ‘iets’. Van feminisme tot voeding tot psychedelica; we stellen eindelijk weer eens vragen over dingen die lang vanzelfsprekend waren. Maar wat normaal en gezond gevonden wordt, kan voor de één doodgewoon en voor de ander een doodzonde zijn.
Zo’n lastig onderwerp is DMT, het chemische stofje dat ervoor zorgt dat je dingen ziet wanneer je droomt, doodgaat of het plantenbrouwsel ayahuasca neemt. Omdat ik dol ben op revolutionaire dingetjes, om de hoek van de universiteit woon en blijkbaar een bepaald imago heb, word ik de laatste tijd wekelijks gevraagd om DMT, het rookbare goedje dat er binnen een paar seconden voor zorgt dat je naar aliens aan de andere kant van het universum schiet en na een kwartier weer verlicht terugkomt, of zoiets.
Ik weet er niets van, maar het lijkt me persoonlijk een heel slecht idee om maar een kwartier uit te trekken voor een reisje naar de andere kant van het universum. Ik zit liever op zaterdagavond in witte gewaden rustig thee te drinken dan keihard te trippen in de club. En steeds meer leeftijdsgenoten met mij: in de rituelen kom ik denkers en doeners tegen uit heel hip en hipster amsterdam. Maar para doxaal genoeg is zoiets een veel groter taboe: voorzichtig aan jezelf werken met drugs wordt door de oudere generatie enger gevonden dan ‘even keihard trippen’.
Daarom wordt er niet genoeg naar verstandige toepassingen gekeken. Net zoals gezond leven voor hen betekent dat je weinig calorieën eet en bij vrienden indruk maakt met designspullen. Vind je het gek dat we het tegenovergestelde doen van wat ze zeggen?
Dus eh… doe vooral dat alienreisje en hou mij erbuiten. Maar psst, voor de hoognodige betrouwbare, therapeutische informatie over dat vreselijke ayahuasca mogen jullie me altijd porren.
