Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Mina Etemad
opinie

‘UvA, handen af van ons postzegelpark Petit Versailles!’

Michel Snoeren,
18 april 2018 - 11:36

‘Achterbaks en uitgenast’. Zo kwalificeren de bewoners van het Sarphatiblok de manier waarop ze de bouwplannen van de UvA moesten vernemen. Ze zijn niet te spreken over een mogelijk extra gebouw op Roeterseiland. ‘De gemeente moet de bouwdrift van de UvA afstoppen,’ vindt bewoner Michel Snoeren.

Wederom tovert de Universiteit van Amsterdam een horrorkonijn uit haar hoge hoed. Vorige week viel er een REC Buurtbericht in de brievenbus van een aantal bewoners van het Sarphatiblok, het woonblok dat aan de achterkant grenst aan het terrein achter Crea en naast gebouw-J/K.

 

Het terrein is een groenvoorziening in de openbare ruimte en maakt deel uit van het stedelijke landschaps-totaalontwerp van de Roeterseilandcampus. De inrichting van het terrein vormde, eind 2017, de voltooiing van de herontwikkeling van het REC. In de brief van vorige week kondigt de directie Huisvestingsontwikkeling van de UvA aan een nieuw onderwijsgebouw op het terrein te willen bouwen.

De bewonerscommissie Sarphatiblok had, bijna exact een jaar geleden, de UvA er al op betrapt in het geniep weer nieuwe bouwplannen te ontwikkelen

In het geniep

De bewonerscommissie Sarphatiblok had, bijna exact een jaar geleden, de UvA er al op betrapt in het geniep weer nieuwe bouwplannen te ontwikkelen. Oplettende bewoners hadden in de Begroting 2017 een passage opgemerkt waarin werd gemeld dat ‘ten behoeve van het onderwijs op het REC een grote onderwijszaal van 300 tot 400 personen nodig is. De beoogde academische incubatorfaciliteit zal een plek moeten krijgen. Daarnaast is behoefte aan kantoorruimte voor bedrijven. De panden REC-P, J/K en het lege kavel tussen REC-BCD en J/K kunnen hier invulling aan bieden. De komende periode zullen hiervoor plannen worden uitgewerkt.’

 

De gewraakte passage is door de UvA weliswaar – op pagina 137 (!) in bijlage 4 van de begroting – gepubliceerd en dit document is ook via de UvA-site ‘openbaar’ gemaakt, maar de universiteit heeft nagelaten haar belangrijkste overlegpartner, de direct omwonenden hierover zelf te informeren.

 

Met een brief aan het College van Bestuur van de UvA heeft Bewonerscommissie Sarphatiblok in april 2017 bezwaar gemaakt tegen de voorgenomen bouwplannen. Een nietszeggend briefje van de directeur Huisvestingsontwikkeling Cees van der Wolf was de formele reactie. Het zou slechts gaan om ‘werpen van een blik op de toekomst en onderzoeken van mogelijkheden om invulling te geven aan de groeiende ruimtebehoefte.’ Kortom: gaat u maar rustig slapen.

 

Dan volgt er bijna een jaar radiostilte van de kant van de UvA.

Het parkje is een plek die de buurt verbindt, waar de campus kan wortelen en die bewoners, studenten en medewerkers, met elkaar zal laten blenden.

Rust in de buurt

Er is in talloze buurtoverleggen met de omwonenden door de UvA afgesproken dat er, ter afsluiting van het hele REC-project, op het achterterrein een ‘parkachtig glooiend grasveld’ voor recreatief verblijf zou worden gecreëerd. Het ontwerp is van landschapsontwerpburo Inside Outside.

 

Na bijna een decennium van ernstige bouw- en sloopoverlast, lawaai en schade, zou nu de rust in de buurt terugkeren. De buurt zou eindelijk gaan meeprofiteren van de herontwikkeling van Roeterseiland, onder andere door de transformatie van de vergeten plek achter het Sarphatiblok tot een mooie groene rustplek.

 

Deze stille plek, een groene oase van rust in een bruisende zee van activiteit, wordt door zowel de buurtbewoners als door de UvA als een must gezien voor het gebied. Voor de direct omwonenden vormt het de rustige achterkant van hun woonblok aan de altijd drukke Sarphatistraat. Voor de UvA is het de plek die onontbeerlijk is voor het goed functioneren van een ‘stadscampus’. Een plek die de buurt verbindt, waar de campus kan wortelen en die bewoners, studenten en medewerkers, met elkaar zal laten blenden.

 

Eind 2017 is het ontwerp ook daadwerkelijk uitgevoerd, maar nu, amper een jaar later, wil de UvA het resultaat alweer teniet doen.

Het handelen van de UvA straalt een mentaliteit uit die we in huiselijk Amsterdams ‘achterbaks en uitgenast’ noemen

Boerenbedrog

De buurtbewoners hebben geschokt op het nieuws over de nieuwe collegezaal gereageerd. Dat de UvA aankondigt de groenvoorziening, die ze eerder aan de buurt heeft gegund, alsnog als bouwlocatie wil gebruiken, wordt door de omwonenden gezien als het voeren van een dubbele agenda. Dit was absoluut niet de afspraak. Zij voelen zich ernstig misleid. Er wordt gesproken van ‘laf en laaghartig boerenbedrog’.

 

Met deze nare plotwending tast de UvA voor de zoveelste keer de bewoners in hun vertrouwen aan. Het handelen van de UvA straalt een mentaliteit uit die we in huiselijk Amsterdams ‘achterbaks en uitgenast’ noemen. Niet bepaald een fraaie kwalificatie, maar zo kennen de bewoners de UvA.

 

Wrang genoeg meldde Het Parool op de dag dat het UvA-bewonersbericht werd bezorgd, dat voor het eerst in jaren de hoeveelheid groen in Amsterdam is afgenomen. ‘Per inwoner had de stad in 2016 zelfs 2 procent minder groen dan in het jaar daarvoor.’ Jaap de Jong, directeur van De Gezonde Stad, noemt het in het artikel ‘beschamend’ dat er slechts 18 postzegelparken zijn in de stad. ‘Honderd nieuwe postzegelparken zou het uitgangspunt moeten zijn,’ zegt hij.

De gemeente zou geen omgevingsvergunning moeten verlenen, om te voorkomen dat er nog meer groen vernietigd wordt

Dat streven verwordt natuurlijk tot zielig dweilen met de kraan open als de maniakale bouwzucht van de UvA niet ingetoomd wordt. In de afgelopen jaren heeft de UvA op het Roeterseiland juist gebouwen afgestoten om vervolgens nu een stukje aangelegd groen op te offeren om te kunnen bouwen. Bizar!

 

Alternatieven

De UvA heeft niet duidelijk gemaakt welke alternatieven er onderzocht zijn en wat de bevindingen zijn. Is J/K een mogelijk alternatief? De footprint van gebouw J/K is tweeënhalf keer zo groot als het huidige postzegelparkje. De binnenplaats van REC G/L heeft ook bijna de oppervlakte van het betwistte achterterrein. Is gebruik van de bestaande binnenplaats van REC G/L ook als bouwlocatie overwogen? Het lijkt onwaarschijnlijk.

 

Heeft de universiteit überhaupt wel zo’n behoefte aan meer ruimte? Er is in de afgelopen jaren immers al vaak getwijfeld aan de veronderstelde toename van studenten en de daarmee samenhangende gebouwruimte.

 

Zolang deze vragen niet volledig zijn opgehelderd zou Amsterdam de bouwdrift van de UvA moeten afstoppen. Deze zomer gaat de UvA een omgevingsvergunning voor de bouw aanvragen. De gemeente zou die vergunning niet moeten verlenen om te voorkomen dat er nog meer groen vernietigd wordt.

 

De bewoners van Sarphatiblok weten het wel: UvA, handen af van ons Petit Versailles!

 

Michel Snoeren woont in het Sarphatiblok.