Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Gabriel S. Delgado (cc, via Flicrkr)
opinie

Op z’n Duits | Sekswerkers zijn burgers

Linda Duits,
20 oktober 2017 - 07:52

Het nieuwe regeerakkoord is er voor de normale, gewone burger, die ongrijpbare groep waarop oude witte mannen zo dol zijn. Hoewel volgens Rutte iedereen erop vooruitgaat, ben ik nog niemand tegengekomen die in die categorie valt.

Zo wordt er niet geïnvesteerd in hoger onderwijs en blijft het leenstelsel. Het eigen risico in de zorg blijft gelijk en er verdwijnen sociale huurwoningen. De normale, gewone burger is blijkbaar geen student en zeker niet armlastig.

 

Je kan je getroosten dat veel mensen toch een beetje hun zin krijgen, zoals übercolumnist Bas Heijne doet. Je kan dat ook niet accepteren, omdat kwetsbare groepen in de kou laten staan niet past bij je geweten. Zo is er één groep die genadeloos hard genaaid wordt door Rutte en zijn knapen: de sekswerkers.

 

De christelijke partijen hebben aan de onderhandelingstafel hun kans niet laten liggen om hun afkeer van prostitutie om te zetten in beleid. Hun haat voor sekswerkers uit zich in maatregelen die de fysieke veiligheid van deze groep direct in gevaar brengen. Extra smerig daaraan is dat het gebeurt onder het mom van ‘redding’. Prostitutie wordt synoniem gemaakt aan mensenhandel, en iedereen is daartegen. De werkelijkheid is echter dat sekswerkers niet gered willen worden, ze willen meer rechten (vandaar ook hun internationale slogan Rights not rescue).

‘Dankzij het regeerakkoord worden sekswerkers illegaal’

Het kabinet gaat extra geld steken in uitstapprogramma’s. Dit betekent nog meer subsidie voor bestaande organisaties die voorzien in een behoefte die niet bestaat: onderzoek uit 2009 in opdracht van de Gemeente Utrecht laat zien dat sekswerkers geen hulp nodig hebben bij het stoppen. 

 

Dankzij het regeerakkoord worden duizenden sekswerkers illegaal. In de afspraken staat namelijk dat voortaan alle sekswerkers een vergunning moeten hebben, ook escorts en zelfstandig werkende prostituees. Vergunningen worden uitgegeven door gemeentes, die zelf mogen weten of ze dat doen. In de praktijk betekent dat dit niet gebeurt, want ook zij wensen geen prostitutie. Zonder vergunning werk je dus illegaal, en illegaliteit maakt kwetsbaar.

 

Sekswerkers moeten zich bovendien laten registreren. Dit schaadt hun privacy, privacy die extra belangrijk is voor een beroep dat zo gebukt gaat onder stigma. Eerder oordeelde de Autoriteit Persoonsgegevens dat registratie in strijd is met de wet. De nieuwe regering geeft echter meer om de tekst van het Wilhelmus dan om burgerrechten.

 

Tot slot komt er een pooierverbod. Dat klinkt goed, want pooiers hebben een slechte naam. Het betekent echter dat ‘wie betrokken is bij onvergunde bedrijfsmatige seksuele dienstverlening en daar financieel voordeel uit haalt, strafbaar [wordt]’. Dat is de boekhouder, de chauffeur maar ook je verkering als je samenwoont en de helft van de huur betaalt.

 

Dit kabinet draait de legalisering van prostitutie een stap terug en zet een koers in van verdere criminalisering. De maatregelen gaan uitbuiting niet tegen, maar werken het juist in de hand. Wie sekswerkers bestrijdt, bestrijdt normale burgers en bestrijdt een deel van de studenten. Dat kweekt geen ‘vertrouwen in de toekomst’, maar angst voor wat gaat komen.