Van Aalten | Diversiteit kent geen tijd
Deze maand was de Onderwijsconferentie van de HvA. De aftrap vond plaats in het Nieuwe de La Mar. Ik ben tot mijn groot verdriet geen theaterdier, maar op deze manier kon ik de theaterzaal toch eens van dichtbij meemaken.
Het thema dit jaar was ‘diversiteit’, en we moesten helaas constateren dat de diversiteit in het personeelsbestand tot dusver vooral beperkt bleef tot de leeftijdcategorieën, want erg kleurrijk zijn de docententeams van de hogeschool niet. De studentenpopulatie ook niet overal trouwens. De communicatie en media-opleidingen zijn hagelwit en grotendeels Westfries.
De conferentie werd geopend door een dansformatie met bijna alleen maar blonde, maar in elk geval roomblanke meisjes. Ik dacht dat het een knipoog was, dat halverwege de streetdance-act ‘mensen van kleur’ zich zouden aandienen en dat de boel dan op het podium heel symbolisch mengde. Maar dat bleek niet het geval.
Er schuilt een pijn achter: we willen gráág kleurrijk en op andere manieren divers zijn. Maar diversiteit is pas echt geslaagd als het geen issue meer is. Hoe kun je dat bereiken? Je gaat me niet vertellen dat studies automatisch verbonden zijn aan de blanke middenklasse.
Dit is geen leuk nieuws voor het gebouwenbeheer en de besturen, maar ik vraag me af of de grote onderwijslocaties (zoals bij de Amstelcampus) in het centrum bijdragen aan de diversiteit. Als je, zoals bij de ROC’s, losse locaties verspreid over de stad zou hebben, zou je wellicht een gemengder gezelschap aantrekken, uit meerdere lagen van de bevolking
Voor de UvA ook een goed idee. Ik geef het je te doen, de Faculteit der Rechtsgeleerdheid met een dependance in Slotermeer of de Bijlmer. Een uitruil: voor een paar jaar een entree-opleiding metaalbewerking van het ROC op het Binnengasthuisterrein. Moet je eens zien hoe divers ons onderwijs wordt.
