Van Aalten | Boycot uzelf
De Telegraaf schreef vorige week over een ‘asielzoekersplaag’ alsof het niet over mensen ging, maar over ongedierte. Heel mijn Facebookwall en Twitterfeed vielen hier – natuurlijk – over.
Vergelijkingen met de toon van die krant uit de jaren dertig werden al snel gemaakt; we zagen de koppen over een ‘jodenplaag’ uit de archieven terug. Tot zover volgde ik het. Maar toen riepen mensen op tot een boycot van De Telegraaf, er circuleerde zelfs een lijst van adverteerders. En Blendle moest ook geboycot. Want ja, is Blendle niet een doorgeefluik, verdient het bedrijf niet aan de verwerpelijke content?
Ik vind dat een zorgwekkend mechanisme. Je roept op tot het boycotten van iets dat al ver van je af staat (De Telegraaf en haar lezers). Het doet me denken aan de vegetarieĢr die in zijn vriendenkring vol vegetariërs oproept tot een boycot van vlees. Je moet juist de consument zien te benaderen die achteloos die kilometers leverworst vol varkenscollageen als genadebrood verstouwt!
Na uw oproep tot Telegraaf-boycot begeeft u zich vervolgens in de veilige biotoop van flexwerkende content creators in ironische truien, linzenburgers, moeilijke Idfa-films, tv-loze huiskamers en duizend keer geretweete en gelikete veel te lange essays waarin de termen ‘seculier’ en ‘massa’ vallen. Over tot de orde van de dag. Wie stapt er werkelijk af en toe uit zijn of haar eigen zone? Wie boycot zichzelf af en toe?
Kortom, hierbij doe ik op een oproep aan de hoofdredactie van De Telegraaf. Ik wil graag columnist bij uw krant worden.
