Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Michael Vadon (cc, via Flickr)
opinie

Op z'n Duits | Weg met de letters

Linda Duits,
9 december 2016 - 07:13

De verspreiding over de stad was altijd een grote aantrekkingskracht van de UvA. Campussen had je in Amerika en Enschede, waar zielige studenten naast hun collegezalen moeten wonen. Als aankomend student wilde je sowieso in een binnenstad studeren, niet op het academisch equivalent van een industrieterrein.

Aan de UvA zaten instituten overal. Daardoor was de stad van de student: studeren in het Bungehuis, tentamen aan de Roeters, boeken halen bij Amerikanistiek dat in mijn beleving ergens in Oost gehuisvest was. In de loop der jaren verdwenen de kleine instituten. Dat moest van de vooruitgang.

 

Iedere keizer wil een paleis, stelde het televisieprogramma De Slag Om Nederland. Iedere bestuurder van een woningbouwvereniging of middelgrote gemeente wil iets nalaten in stenen vorm. En dus kwam er ook aan de UvA nieuwbouw. Eerst een science park, want als de Universiteit Utrecht hun bèta’s weg kan stoppen in een weiland dan kan de UvA dat ook. Daarna de geestes- en sociale wetenschappen.

 

Ik hoef niet te herhalen welk verzet die verhuizingen opriepen. Het is bovendien gedaan, niets meer aan te doen. In het Spinhuis staan nu de bureaus van het Meertens, in het fris gewitte Oost-Indisch Huis zitten de lucky bastards van het NIAS. De verhuisden zijn ondertussen gewend aan hun nieuwe werkelijkheid. Het is ook niet zo heel vreselijk. De wc’s op het Roeterseiland zijn talrijk en schoon, en er is gratis koffie op de afdeling. Maar toch. De nieuwe panden missen karakter.

Voor gebouw B/C/D stel ik de Gloria Wekker-Toren voor, de economiefaculteit wordt het Marx/Engels-Huis

Dat komt deels door de benaming. Waar het Science Park welklinkende gebouwen kent als Amolf, Nikhef en Matrix Innovation Center, is bij het REC de fantasie van het alfabet toegepast. REC-A, B/C/D, E, G, H, I (dat is gewoon CREA), J/K, L, M en P. Net als op het onbegrijpelijk lelijke terrein van de EUR is het daardoor voor bezoekers bijkans onmogelijk te onthouden welk gebouw welke letter heeft. Waarom bepaalde letters ontbreken weet niemand.

 

De oplossing is simpel. In navolging van Amerika, waar ze dat hele campusgedoe goed begrijpen, laten we rijke alumni in ruil voor veel geld hun naam aan een gebouw geven. Voor een aanzienlijke donatie leeft je naam dan voor eeuwig (of tot er nieuwe bouwplannen komen) voort. Bijkomend voordeel is dat de UvA niet hoeft te bezuinigen op het onderwijs dat in die gebouwen gegeven wordt – gebouwen die dan sfeer en traditie ademen.

 

Het is een pracht- en prestigeklus voor dit College van Bestuur om dit naamgevingsfestijn te initiëren. Het lijkt me bovendien een natte droom voor Bureau Communicatie, dat toch al zint op alumnibeleid naar Amerikaanse leest. En als zij niet willen – wat ik me dus niet kan voorstellen – doen we het bottom-up. Dan bedenken we gewoon met elkaar namen die we zo inburgeren tot ze onveranderlijk zijn. Voor gebouw B/C/D stel ik de Gloria Wekker-Toren voor, de economiefaculteit wordt het Marx/Engels-Huis en het verfoeilijke J/K heet voortaan de Louise Gunning-Burcht.

 

Lees meer over