Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Max Baggerman
actueel

‘Het was een van de meest bizarre en ontroerende avonden van mijn leven’

Henk Strikkers,
27 februari 2016 - 10:00

De bezettingen van het Bungehuis en het Maagdenhuis leverden twee commissies, een subcommissie, een paar ton schade voor de UvA, een Wet Versterking Bestuurskracht en een afgetreden collegevoorzitter op. Een jaar na dato gaat Folia op zoek naar het kleine nieuws van de bezettingen. Vandaag: de doldwaze bezettingsavond van Sarah van Ierlant.

‘Het protest zinderde. Ik kan niet zo goed verwoorden wat het was, maar je voelde dat er iets stond te gebeuren,’ vertelt Sarah van Ierlant nog steeds opgewonden over de protestmars op 25 februari 2015. Van Ierlant is een oudgediende. Zeven jaar geleden zat ze in de studentenraad en ook daarna bleef ze zich inzetten in de studentenpolitiek. Een week voor die mars sliep ze een paar nachtjes in het Bungehuis en een dag ervoor stond ze buiten bij de ontruiming van datzelfde Bungehuis. ‘Ik heb veel protestmarsen gelopen, maar dit was anders. De sfeer was krachtig; op een positieve manier. Er werd uit volle borst gescandeerd, maar het werd geen enkel moment unheimisch.’

 

Koffiekopjes stapelen

Naar eigen zeggen voelde Van Ierlant dat het nog niet afgelopen was, toen ze wegging. ‘Ik moest gaan werken in het Concertgebouw en had al gevraagd of Jaap Oosterwijk me wilde bellen als er iets gebeurde.’ Toen ze uiteindelijk de hoek om liep richting Koningsplein hoorde ze een ‘oorverdovend gejoel’. ‘Ik dacht dat iemand van het bordes was gesprongen of zoiets, en ik was al te laat, dus ik liep maar door naar mijn tramhalte.’

‘Ik kwam binnen en dacht: dit is studenten- democratie’

In het Concertgebouw begon ze aan haar dienst. Ze was druk bezig met het stapelen van koffiekopjes voor de voorstelling van die avond, de première van Simeon ten Holts Canto ostinato voor vier vleugels en strijkkwartet, toen een collega ineens riep: ‘Het Maagdenhuis is bezet, het Maagdenhuis is bezet.’ Van Ierlant rende naar haar bedrijfsleider. ‘Ik zei: “Ik moet weg.” Als het niet mocht had ik ter plekke ontslag genomen, maar volgens mij zag hij ook wel in hoe belangrijk het voor me was. Ik gaf hem van blijdschap een zoen op zijn wang, riep lachend “Jullie zien me straks op AT5” en ik ben in één keer naar het Maagdenhuis gerend.’

 

Tijd kopen

Op het Spui stapte ze een ‘onwerkelijke situatie’ binnen. ‘Er zaten 500 man in een bezet Maagdenhuis. Dit is de studentendemocratie, dacht ik.’ Toch was er ook angst, niet alleen bij haar zelf, maar bij iedereen. Een dag ervoor was het Bungehuis hardhandig ontruimd door de Mobiele Eenheid. ‘Ik dacht: we moeten de burgemeester uitnodigen. Als hij komt kan hij zien dat het een vreedzaam protest is en kunnen we tijd kopen.’ Van Ierlant schreef haar telefoonnummer op een papier en vroeg of Eberhard van der Laan haar wilde bellen. Ze wist alleen niet dat er zo’n vijftigduizend mensen naar de AT5-livestream keken en haar nummer ook door BNR Nieuwsradio werd gedeeld.

Foto: Daniël Rommens
Het Maagdenhuis, enkele tientallen minuten na de bezetting
‘Die jas kleurt mooi bij je ogen xoxo’

‘Mijn telefoon ontplofte zowat,’ vertelt ze. ‘Ik kreeg tientallen sms’jes en wel tien voicemailberichten van tien verschillende nummers die allemaal beweerden dat ze de burgemeester waren.’ De leukste sms’jes sloeg ze op. Ze leest ze voor: ‘Goed werk, jammer dat ik vanwege tentamen er niet bij kan zijn... Ik leef mee via de stream. Ga zo door! Een student geschiedenis’, ‘Goed bezig daar. Maar doe snel de deur dicht en barricadeer! Ontruiming voor 12 uur volgens media. Succes!!’, ‘GO GO GO!! Hoop dat Everard [sic, red.] belt! Ik blijf de hele nacht met jullie op!’. ‘Ik vind het nog steeds bijzonder dat ik geen enkele vervelende sms heb gehad,’ zegt ze.

 

Dates

Het bleef die avond niet alleen bij steunbetuigingen. ‘Die jas kleurt mooi bij je ogen xoxo,’ leest ze lachend op. ‘Onbekend nummer.’ ‘En ik kreeg zelfs een voicemail van iemand die met me op date wilde,’ ze komt bijna niet meer bij. ‘Die heb ik maar niet meer teruggebeld. Ik heb sowieso mijn telefoon maar uitgezet.’ Twintig minuten nadat Van Ierlant haar oproep deed, kregen de bezetters de mededeling dat Van der Laan op weg was naar het Maagdenhuis. ‘Je kunt veel zeggen over zijn rol later in het proces, maar die avond vond ik dat hij het zó goed deed. Hij heeft letterlijk tot twee uur ’s nachts eindeloos vragen beantwoord; ik vond het heel cool dat hij dat deed, zo vlak na zijn operatie.’

Ineens zei een vermomde man: ‘I have your thesis grade’

Terwijl Van der Laan discussieerde met de bezetters hoorde Van Ierlant ineens een stem naast zich. Er stond een kleine man die een muts over zijn voorhoofd had getrokken en wiens sjaal zijn halve gezicht bedekte. Uit het niets zei hij: ‘I have your thesis grade.’ ‘Het bleek mijn scriptiebegeleider die mij op AT5 had gezien en volledig incognito naar het Maagdenhuis was gekomen.’ Hij vertelde haar doodleuk dat ze een voldoende voor haar masterscriptie had gehaald en was afgestudeerd.

 

‘Het is één van de meest bizarre en ontroerende avonden van mijn leven,’ vertelt ze exact een jaar later. ‘Ik ben de hele nacht in het Maagdenhuis gebleven, maar heb door de adrenaline geen seconde geslapen.’

Lees meer over