Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Thomas Erdbrink (links), in gesprek met Amrit Baboeram (midden) en Dylan Ahern
actueel

‘Onze man in Teheran’ voor even aan de UvA

Dirk Wolthekker,
1 oktober 2015 - 17:02

Bankier, politici en economen zijn meestal te gast in Room for Discussion, maar vandaag was journalist Thomas Erdbrink er. Hij is al twaalf jaar gestationeerd in Teheran en werd afgelopen voorjaar voor een breed publiek bekend door zijn televisiedocumentairereeks Onze man in Teheran.

‘Wat weten we van Iran,' was de vraag die presentator Dylan Ahern vlak voor aanvang van het vraaggesprek met Thomas Erdbrink de zaal in slingerde. Wie het niet wist, was op het juiste moment op de juiste plek, want Erdbrink (1976) vertelde honderduit over het land waar hij al dertien jaar woont en inmiddels ook is getrouwd. Met een IraanseErdbrink is getrouwd met de Iraanse fotografe Newsha Tavakolian., wel te verstaan.

 

Uit eigen ervaring kon hij daarom vertellen dat Iraanse vaders hun dochters bij hun huwelijk ‘een lapje grond’ meegeven. Niet alle Iraniërs zijn per se rijk, nuanceerde Erdbrink direct, maar ‘Iran kent veel rijke families en veel andere families hebben – ieder op hun eigen niveau – altijd wel iets achter de hand.’

 

Universiteiten

Wat volgde was een mooi en enthousiast verhaal over hoe het Iran is vergaan sinds de sjah er in 1979 werd verjaagd. ‘De sjah had de universiteiten op westerse leest geschoeid. Veel Iraanse families vonden de universiteiten veel te modern om er hun dochters naar toe te sturen.’ Toen de sjah was verbannen en de ayatollahs het voor het zeggen kregen, kregen ook de universiteiten weer een traditioneler en/of religieuzer karakter. ‘Nu zitten de universiteiten vol. Iran is een heel jong en dynamisch land.’

 

Publiek-privé

In de documentairereeks van Erdbrink was goed zichtbaar hoe de staat het leven van de mensen domineert, die daardoor ‘gevlucht’ zijn in hun privé domein. Erdbrink: ‘Iran kent een heel rijk sociaal leven, maar in de publieke sfeer wordt overal op gelet: hoe je je kleedt, naar welke muziek je luistert en met welke mensen je omgaat. Censuur achteraf.’

 

Het publieke leven heeft zich daardoor naar de privésfeer verplaatst: feestjes zijn dus thuis en niet in clubs of op andere openbare gelegenheden. ‘Die privésfeer heb ik in de documentaire niet goed kunnen laten zien. Daar kreeg ik ook kritiek op. Aan de andere kant: ik woon daar en moet verder met de mensen die ik daar ken. Ik ben niet een journalist die eenmalig komt en weer vertrekt.’

 

Sancties

Erdbrink verwacht dat verschillende sectoren van de Iraanse en westerse economie nog lang last zullen hebben van de sancties, ondanks het akkoordLees hier wat er precies in het akkoord staat. dat het land afgelopen zomer sloot met de grote wereldmachten over het nuclaire programma. ‘Iran doet nog steeds zaken met Hezbollah en die groepering wordt door Amerika als een terroristische groepering beschouwd.’

Lees meer over