5 tips voor een betere Amstelcampus
‘Ik zou blij zijn als ik hier mocht studeren,’ zegt toparchitect Jan Benthem deze week in Folia over de Amstelcampus. Benthem is een vermaard bouwmeester die onder meer het gebouw van het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam ontwierp en één van de belangrijkste partners was bij de verbouwing van Rotterdam Centraal Station. Toch is het niet enkel hosanna, volgens Benthem. Ook de Amstelcampus kan nog flink verbeterd worden.
1. De begane grond van het Wibauthuis
‘Het nodigt niet uit,’ zegt Benthem over de plint van het Wibauthuis. ‘Je wil mensen zien als je op straat loopt. Nu zie je alleen maar duisternis, je wil hier voorbij lopen. Volgens mij is het glas wat groenig, dat helpt ook al niet. Hier moet echt heel snel een café of een restaurant komen. Of wat mij betreft een coffeeshop, als er maar iets gebeurt!’ Het enige transparante glas, dat van draaideur, kan evenmin goedkeuring wegdragen. ‘Precies op oogniveau plakken ze zo’n zichtbeperkende sticker. Willen ze niet dat ik naar binnen ga? En dan daar doen ze dat ook nog eens bij die kantine, nou já.’
2. Het Muller-Lulofshuis
Van buiten was Benthem al niet bepaald positief – ‘een pretentieloze, niksige blikken bedoening’ – maar eenmaal binnen wordt het nog erger. ‘De receptie zo prominent maken. Alsof je een bedrijf of een gemeentekantoor binnenkomt. Het voelt ook heel gesloten door die twee lage entresols en de dichte luxaflex. Het heeft dat sobere, die het-mag-niets-kostenuitstraling. Het lijkt ook wel alsof dit hele gebouw uit trappenhuis bestaat.’
3. Levendigheid
Over de grote hal van het Kohnstammhuis is Benthem lyrisch. ‘Dat licht van buiten, die lichte kleuren, dat is echt goed werk.’ Toch voelt het volgens de architect nog niet echt als een hogeschool. ‘Ik weet niet hoe het bij jou was, maar toen ik aan de TU Delft studeerde was het in veel gebouwen een beetje een rommeltje. Dat had wel wat. Misschien is het niet eerlijk om te zeggen, omdat het allemaal net nieuw is, maar dit straalt nog niet echt veel levendigheid uit.’
4. Groen
De jeugdherinneringen die Benthem heeft aan de Wibautstraat zijn niet bepaald florissant. ‘Rampzalig was het. De gebouwen die er stonden waren afstandelijk en de plek was een soort vacuüm in de stad, een woestenij waar je niet wilde zijn en waar je zo snel mogelijk doorheen wilde rijden.’ Inmiddels is de kop van de Wibautstraat erg verbeterd, vindt Benthem. Toch is er nog maar weinig groen. ‘Ik zou op de vier hoeken van het Kohnstammhuis dakterrassen maken met veel struiken of bomen, dan betrek je dat gebouw ook wat meer bij de straat met die groene middenberm.’
5. Het gebouw van de reclassering
‘Dood- en doodzonde,’ vindt Benthem het dat tegenover het Muller-Lulofshuis een ‘inspiratieloos, grijs betonnen gebouw van de reclassering’ staat. ‘En dan zijn ook nog eens alle lamellen dicht! Het draagt helemaal niets bij, sterker nog, het verpest die hele campus. Als ik de HvA was, is het eerste wat ik zou doen dit gebouw kopen. En daarna meteen platgooien,’ lacht hij.
Meer lezen over de wandeling die Folia met Jan Benthem over de Amstelcampus maakte? Lees het in Folia 5 die vanaf vandaag in de bakken ligt.
