HvA-student geridderd in bijzijn van de koning: ‘Geweldig en bizar’
Van de 45.000 HvA-studenten mogen slechts weinigen zich Ridder in de Orde van Oranje Nassau noemen. Liza van der Most (24), studente sociaal pedagogische hulpverlening, mag dat sinds vorige week wel. Ze spreekt nog steeds vol ongeloof over haar onverwachte onderscheiding.
Liza herinnert zich niets meer, van de meest bepalende gebeurtenis in haar leven. Ze was zeven maanden oud, toen ze de lange reis maakte van haar geboorteland Colombia naar haar adoptieouders in Papendrecht. Ruim 23 jaar later is Liza uitgegroeid tot speelster van Ajax, speelster van Oranje, kampioen van Nederland, Europees Kampioen én sinds vorige week dus Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Ridder Liza. Klinkt goed toch?
‘Ja, geweldig. Eigenlijk vind ik het nog steeds bizar wat er allemaal is gebeurd. Met de selectie van het Nederlands dameselftal mocht ik me vorige week melden op het Catshuis van Premier Rutte. Wat er zou gaan gebeuren wist niemand van ons. Ik hou normaal gesproken niet zo van formele bedoeningen, maar dit werd een heel mooie dag. Rutte gaf eerst een speech over de impact die onze EK winst op Nederland had gehad. De riddering daarna kwam echt als een verrassing. Tot slot mochten we de koning ontmoeten.’
Welke indruk kreeg je van de koning?
‘Hij was superaardig! Op tv zie ik hem altijd heel officieel spreken, maar na afloop van de ceremonie kwam hij informeel een praatje maken met de verschillende speelsters, dat vond ik wel bijzonder.’
Het was sowieso een bijzondere week voor de Oranje Leeuwinnen, want Lieke Martens werd verkozen tot de beste voetbalster van de wereld. Wanneer had jij in de gaten dat zij verdomd goed is?
‘Ja, meteen de eerste keer dat ik bij Oranje kwam, vier jaar geleden. Omdat ik rechtsback ben en zij linksbuiten, stonden we op de training tegenover elkaar. Ik was gelijk onder de indruk. Nog steeds moet ik elke training weer proberen haar af te stoppen.’
Hoe stop je Lieke Martens af?
‘Dat is niet zo makkelijk, maar ik probeer zoveel mogelijk gebruik te maken van mijn lichaam en mijn snelheid. Ik ben sterk in de duels, speel fel en probeer me niet te laten verleiden tot slidings. Zo benader ik elke tegenstander. Ik wil ze volledig uitschakelen.’
En deel je af en toe ook een gemene tik uit?
‘Ja natuurlijk!’
De dubbel met Ajax, Europees Kampioen, geridderd - kent 2017 voor jou alleen maar hoogtepunten?
‘Nee en dat is het gekke: tot vlak voor het EK beleefde ik eigenlijk een matig jaar. Ik speelde niet goed en raakte geblesseerd. Pas de laatste wedstrijd van het seizoen maakte ik succesvol mijn comeback voor Ajax. Meteen daarna werd ik opgeroepen voor Oranje, waarmee we dus het EK wonnen.’
Die riddering dank je indirect dus aan die ene wedstrijd!
‘Ja, zo kun je dat zien. Voetbal is heel extreem. Hoogte- en dieptepunten wisselen elkaar snel af. Vorige week knalden we bijvoorbeeld met Ajax uit de Champions League. Daar baal ik nog steeds van. Maar of je nou wint of verliest, je moet altijd door. Er is altijd weer een volgende wedstrijd waar je mee bezig moet zijn. Misschien is dit dan wel het fijne aan het ridderschap: dat blijft tenminste, voor het leven.’
